Podwórko
70 000 - 90 000 zł
Miejsce aukcji
Kraków, Radisson Blu Hotel ul. Straszewskiego 17
Termin aukcji
4 października 2014 godz. 16:30
Wymiar
61,5 x 78,5 cm
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "Rafał Malczewski / 1927"
Datowanie
1927
Obraz „Podwórko”, datowany na 1927 rok, pochodzi z najlepszego okresu w twórczości malarza. W Słowniku Artystów Polskich czytamy: „między 1926 a połową lat 30-tych osiągnął Malczewski pełnię artystycznej dojrzałości i ugruntował swój oryginalny, samorodny styl, tworząc silnie stylizowane, dekoracyjne obrazy, budowane szerokimi płaszczyznami, uproszczonymi liniami i żywym, lśniącym kolorem”. Jednocześnie wpisuje się w nurt realizmu „naiwnego”, którego artysta był reprezentantem. Charakteryzował się on m. in. przedstawianiem rzeczywistości w sposób przestylizowany, a przez to nieco odrealniony.
W okresie powstania obrazu Malczewski czerpał inspiracje m. in. z założeń kubizmu i futuryzmu, co przekładało się na stosowaną geometryzację i uproszczenia form. W obrazie widać także zaakcentowanie konturu i linii. Całość sprawia przez to wrażenie nieco przerysowanej i „sztucznej”. Stanisław Ignacy Witkiewicz w artykule do wystawy Rafała Malczewskiego w Domu Sztuki w Warszawie w 1928 roku, celnie charakteryzuje oryginalny styl artysty: „świat przedstawiany przez Malczewskiego nie jest światem fantastycznym – jest to ten nasz codzienny świat, bez żadnej formalnej stylizacji w jakimkolwiek kierunku, przedstawiany realnie, tylko jakby w lekkiej karykaturze i deformacji, mającej źródło swe nie w wymaganiach formy, tylko w psychologii życiowej twórcy […]. Dołączają się momenty nastrojowe, ale specyficzne: potworność pospolitości i pospolitość dziwności i wynikająca z nich, również różnokierunkowa, deformacja kształtów […]. To wszystko, w połączeniu z realnym odrobieniem przedmiotów przedstawianych, daje ten wynik, że patrząc na obrazy Rafała Malczewskiego, mimo iż wszystko pozornie pozostaje tym samym, jesteśmy w zupełnie innym świecie, przypominającym wizje narkotyczne pod działaniem pewnym alkaloidów lub też senne marzenia ze spotęgowaną rzeczywistością”.
Od 1917 roku do wybuch II wojny światowej, artysta mieszkał w Zakopanem. Tam m. in. wykonywał projekty oprawy scenograficznej dla Teatru Formistycznego (w tym do dramatów Witkacego). W roku 1927, kiedy powstał omawiany obraz, malarz aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym. Został członkiem stowarzyszenia „Modła”, założył w Zakopanem Komitet Budowy „Świątyni Sztuki” Artkom, który miał być domem dla artystów. Poza tym, zorganizował „Wystawę Niezależnych”, jako bojkot wobec działalności Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Swoje prace zaprezentował także na „Wystawie Współczesnego Malarstwa Polskiego w Muzeum Ateneum w Helsinkach i Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Rok później, Rafał Malczewski prezentował swoje prace na indywidualnej wystawie w Warszawie oraz uczestniczył w wystawie międzynarodowej w Wiedniu. W 1928 roku artysta – z zamiłowania taternik, wydał książkę „Narkotyk gór”.
Malczewski zdobył popularność m. in. jako pejzażysta. Doskonała praca „Podwórko”, prezentująca scenę rodzajową, pokazuje zainteresowanie artysty także innymi motywami.
Obraz dwustronny
Opis obiektu
Pozostałe obiekty z tej aukcji
70 000 - 90 000 zł
Wymiar
61,5 x 78,5 cm
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "Rafał Malczewski / 1927"
Datowanie
1927
Obraz „Podwórko”, datowany na 1927 rok, pochodzi z najlepszego okresu w twórczości malarza. W Słowniku Artystów Polskich czytamy: „między 1926 a połową lat 30-tych osiągnął Malczewski pełnię artystycznej dojrzałości i ugruntował swój oryginalny, samorodny styl, tworząc silnie stylizowane, dekoracyjne obrazy, budowane szerokimi płaszczyznami, uproszczonymi liniami i żywym, lśniącym kolorem”. Jednocześnie wpisuje się w nurt realizmu „naiwnego”, którego artysta był reprezentantem. Charakteryzował się on m. in. przedstawianiem rzeczywistości w sposób przestylizowany, a przez to nieco odrealniony.
W okresie powstania obrazu Malczewski czerpał inspiracje m. in. z założeń kubizmu i futuryzmu, co przekładało się na stosowaną geometryzację i uproszczenia form. W obrazie widać także zaakcentowanie konturu i linii. Całość sprawia przez to wrażenie nieco przerysowanej i „sztucznej”. Stanisław Ignacy Witkiewicz w artykule do wystawy Rafała Malczewskiego w Domu Sztuki w Warszawie w 1928 roku, celnie charakteryzuje oryginalny styl artysty: „świat przedstawiany przez Malczewskiego nie jest światem fantastycznym – jest to ten nasz codzienny świat, bez żadnej formalnej stylizacji w jakimkolwiek kierunku, przedstawiany realnie, tylko jakby w lekkiej karykaturze i deformacji, mającej źródło swe nie w wymaganiach formy, tylko w psychologii życiowej twórcy […]. Dołączają się momenty nastrojowe, ale specyficzne: potworność pospolitości i pospolitość dziwności i wynikająca z nich, również różnokierunkowa, deformacja kształtów […]. To wszystko, w połączeniu z realnym odrobieniem przedmiotów przedstawianych, daje ten wynik, że patrząc na obrazy Rafała Malczewskiego, mimo iż wszystko pozornie pozostaje tym samym, jesteśmy w zupełnie innym świecie, przypominającym wizje narkotyczne pod działaniem pewnym alkaloidów lub też senne marzenia ze spotęgowaną rzeczywistością”.
Od 1917 roku do wybuch II wojny światowej, artysta mieszkał w Zakopanem. Tam m. in. wykonywał projekty oprawy scenograficznej dla Teatru Formistycznego (w tym do dramatów Witkacego). W roku 1927, kiedy powstał omawiany obraz, malarz aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym. Został członkiem stowarzyszenia „Modła”, założył w Zakopanem Komitet Budowy „Świątyni Sztuki” Artkom, który miał być domem dla artystów. Poza tym, zorganizował „Wystawę Niezależnych”, jako bojkot wobec działalności Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Swoje prace zaprezentował także na „Wystawie Współczesnego Malarstwa Polskiego w Muzeum Ateneum w Helsinkach i Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Rok później, Rafał Malczewski prezentował swoje prace na indywidualnej wystawie w Warszawie oraz uczestniczył w wystawie międzynarodowej w Wiedniu. W 1928 roku artysta – z zamiłowania taternik, wydał książkę „Narkotyk gór”.
Malczewski zdobył popularność m. in. jako pejzażysta. Doskonała praca „Podwórko”, prezentująca scenę rodzajową, pokazuje zainteresowanie artysty także innymi motywami.
Obraz dwustronny