Józef Świrysz-Ryszkiewicz

Malarstwa uczył się od swojego ojca, również artysty – Józefa Ryszkiewicza. Tematem jego obrazów były sceny z polowań, bitew oraz ukazujące wiejskie życie. Artysta należał do grupy Zespół, powstałej w 1925 roku. Swoje prace prezentował m. in. w warszawskiej Zachęcie i Instytucie Propagandy Sztuki (Wystawa Polskiego Malarstwa Batalistycznego w 1939 roku).

Ryszkiewicz walczył w Legionach Polskich. Był ciężko ranny (cierpiał na niedowład ręki). Artysta był mocno związany ze środowiskiem żołnierskim. Pełnił funkcję oficera werbunkowego w służbie Naczelnego Komitetu Narodowego, następnie uzyskał stopień chorążego (pracował w Krajowym Inspektoracie Zaciągu). Ryszkiewicz od 1919 roku był rotmistrzem rezerwy ze starszeństwem i adiutantem ministra spraw wewnętrznych gen. Kazimierza Sosnkowskiego. Malarz pełnił również funkcję wiceprezesa Związku Oficerów Rezerwy i Federacji Polskiego Związku Obrońców Ojczyzny. Artysta został uhonorowany m. in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych i francuskim Orderem Narodowym Legii Honorowej.