Jerzy Kossak

W trakcie I wojny światowej służył w armii austriackiej. W latach 1925-1926 wspólnie z ojcem wykonywał portrety ziemiaństwa oraz inne obrazy. Często wspólnie też sygnowali swoje prace.

W jego twórczości znaleźć można sceny batalistyczne, rodzajowe z motywem konia, historyczne (z powstania listopadowego, wojen napoleońskich, walk legionowych czy wojny z 1920 roku – np. „Cud nad Wisłą”). Tematem jego malarstwa były również sceny z polowań, pościgi czy wesela. Interesującym aspektem jego malarstwa były tematy z legend starogermańskich i staroangielskich, a także stworzone ilustracje do baśni Grimma i ballad Mickiewicza.

Jego obrazy cieszyły się ogromną popularnością nie tylko wśród osób prywatnych, ale ze względu na poruszaną tematykę również jednostek wojskowych, związków kombatanckich czy klubów oficerskich. Kossak był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.

Artysta uczestniczył w licznych wystawach m. in. w Krakowie (1910, 1928), Poznaniu (1911, 1921, 1925), Lublinie (1922, 1925, 1933), Lwowie (1924, 1929, 1931, 1933), Wilnie (1926), Warszawie (1927, 1930, 1931, 1932, 1934, 1937), Katowicach, Sosnowcu (1931), Radomiu (1953). Jego prace znajdują się w zbiorach m. in. Muzeum Narodowego w Krakowie, Lwowskiego Muzeum Historycznego, Muzeum Narodowego we Wrocławiu czy Muzeum Sztuki w Łodzi.