Stanisław Ignacy Poraj Fabijański

Artysta do Polski przyjechał w wieku sześciu lat. Studia artystyczne rozpoczął we Lwowie u L. Marconiego, a kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (m. in. u Łuszczkiewicza, Matejki czy Löfflera) oraz w Monachium u A. Wagnera.

Był malarzem i rzeźbiarzem, znanym z przedstawiania zabytkowych miast polskich, szczególnie Krakowa (widoki kościołów, Wawelu, starych zaułków). Zajmował się również portretami, tematyką legionową, malował sceny rodzajowe, historyczne i religijne. W twórczości Fabijańskiego znaleźć można dzieła związane z ówczesną sytuacja w kraju („Pogrzeb strajkującego”), jak i obrazy o motywach zaczerpniętych z fantastyki, nawiązujące do malarstwa Böcklina. Artysta wykonywał także plakaty (np. na wystawę TPSP w Krakowie, w 1902 roku otrzymał I nagrodę na plakat na otwarcie I Dorocznej Wystawy Krakowskiego Stowarzyszenia Artystów Polskich) i ilustracje do czasopism. Szczególnie na początku twórczości zajmował się wykonywaniem rzeźb (np. secesyjna majolika „Źródło”).

Fabijański odbył podróże do Włoch i Francji. Brał udział w wielu wystawach w Polsce i poza jej granicami: w TPSP i Stowarzyszeniu Artystów Polskich w Krakowie, TZSP i Salonie Krywulta w Warszawie, Katowicach, Monachium, Buffalo czy Brukseli. Obrazy Fabijańskiego znalazły się m. in. w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Narodowym w Szczecinie czy Lwowskiej Galerii Obrazów.