Soter Jaxa-Małachowski

Soter Jaxa-Małachowski przyszedł na świat w miejscowości Wolanów pod Odessą 27 października roku 1867, zmarł w Krakowie 11 czerwca 1952 roku. Miejscowość, w której się urodził należała do jego ojca Ryszarda.

Edukację artystyczną rozpoczął w szkole rysunkowej w Odessie, a następnie kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod opieką Floriana Cynka, Izydora Jabłońskiego i Władysława Łuszczkiewicza. Był także uczniem Stanisława Grocholskiego w jego Szkole Rysunku i Malarstwa w Monachium.

Jaxa zdobył uznanie jako doskonały pejzażysta: malował krajobrazy nadmorskie i tatrzańskie, ale także widoki miejskie, nokturny, niekiedy portrety (najwięcej znajduje się ich we Lwowskiej Galerii Obrazów). Początkowo malował tylko techniką olejną, w latach kolejnych, szczególnie powojennych – także temperą, gwaszem, pastelem, akwarelą.

Artysta wielokrotnie podróżował do Włoch (lata 1905, 1925, 1928). Aktywnie uczestniczył w wystawach, m. in. w Lublinie, Krakowie czy Lwowie. Wystawy indywidualne Jaxy odbyły się w 1912 roku w Krakowie (w salonie Związku Artystów Polskich), w 1921 roku w krakowskim Domu Artystów, a także w latach 1932, 1938, 1947.

Malarz należał do Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Prace artysty znajdują się w zbiorach m. in. Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Morskiego w Gdańsku czy Muzeum Miasta Gdyni.