Zygmunt Józef Menkes

Wybitny malarz związany ze środowiskiem École de Paris, pedagog, rzeźbiarz. Tematem jego obrazów były portrety (w tym we wnętrzach), martwe natury, akty, a także pejzaże, sceny religijne i figuralne. Malował farbami olejnymi, tworzył rysunki, gwasze, akwarele. Do jego dorobku zalicza się także kilka rzeźb. Malarz inspirował się sztuką Matisse’a, Soutina i fowizmem. Ważnym motywem w jego twórczości były także sceny rodzajowe z Żydami, w tym przedstawiające cierpienia ludności żydowskiej mieszkającej w warszawskim getcie. Istotną rolę w malarstwie Menkesa odgrywał kolor. Często postacie czy przedmioty posiadały dodatkowo obrysowany gruby kontur. W późniejszym etapie twórczości jego obrazy charakteryzowały się również geometryzacją form. 

Początkowo studiował w Szkole Przemysłowej we Lwowie, a następnie na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1922 roku był uczniem Archipenki w Berlinie. Rok później, w wieku 27 lat, wyjechał do Paryża. Z Francją związał się na stałe od 1925 roku. Mieszkał z innymi znanymi artystami: Eugeniuszem Zakiem i Chagallem. Malarz inspirował się sztuką Matisse’a, Soutina i fowizmem. 

Menkes należał do Zrzeszenia Artystów Plastyków Zwornik, Associated American Artists Gallery i French Art. Gallery. Był nauczycielem w nowojorskiej Art.Students League.

Aktywnie uczestniczył w wystawach artystycznych, w tym paryskich Salonach (Jesiennym, Niezależnych, Tuileries). Swoje prace prezentował w wielu francuskich i amerykańskich galeriach (m. in. Bernheim czy Le Portique) oraz Kanadzie i Anglii. Indywidualne wystawy Zygmunta Menkesa odbyły się w Galerie Le Portique w Paryżu (1928 r.), Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie (1930 r.), Żydowskim Towarzystwie Krzewienia Sztuk Pięknych w Warszawie (1931 r.) i Sulivan Gallery w Nowym Jorku (1936 r.).