Aleksander Świeszewski

W swoich obrazach utrwalał ojczyste krajobrazy (w tym górskie), często o zachodzie słońca. Tematem jego dzieł były także widoki nadmorskie i ogrody ze starożytnymi ruinami. Jego obrazy charakteryzują się dużym wyczuciem światła i poetyckością.

Był studentem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych (jego nauczycielem był m. in. Christian Breslauer). Wziął udział w powstaniu styczniowym 1863 roku, a po jego zakończeniu wyjechał do Monachium, gdzie rozpoczął naukę w tamtejszej Akademii (lata 1864-1869). Edukację uzupełniał tam m. in. pod opieką prof. Fritza Bambergera.

Artysta odbył liczne podróże po Europie, podczas których wykonywał szkice do późniejszych obrazów. Odwiedził Włochy, Szwajcarię, Tyrol, Francję.

Na stałe zamieszkał w Monachium w roku 1873. Był związany z tamtejszym środowiskiem artystycznym. Świeszewski był malarzem niezwykle popularnym, cenionym przez publiczność i krytykę (nabywcą jego prac był nawet bawarski król Ludwik II).

Swoje obrazy eksponował na licznych wystawach zagranicznych, jak również w ojczyźnie, do której regularnie przyjeżdżał (w latach 1864-1895 wystawiał niemal corocznie w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie). Swoje prace prezentował także w Salonie Krywulta. Obrazy Aleksandra Świeszewskiego znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie.