Portret konny Jana III Sobieskiego w Łazienkach
Wymiar
59,5 x 34,5 cm w św. p-p.
Technika
kredka litograficzna, gwasz, ołówek/papier jasnobrązowy
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "LWyczółkowski / 1919"
Datowanie
1919
Leon Wyczółkowski perfekcyjnie opanował technikę pastelu. Martwe natury, portrety, pejzaże charakteryzowały się dekoracyjnością i sugestywną głębią koloru. Wśród nich warto wymienić choćby cykl „Legendy tatrzańskie” z 1904 roku. Do bogatego dorobku artystycznego w tej tematyce zaliczają się rysunki Wawelu i skarbca królewskiego. Upodobanie do architektonicznych i historycznych motywów potwierdza również „Portret Jana III Sobieskiego w Łazienkach”.
Historia powstania rzeźby sięga czasów panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, który zlecił jej wykonanie na pamiątkę zwycięskiej bitwy pod Wiedniem. Rzeźba zrealizowana przez Franciszka Pincha według projektu Andrzeja Le Bruna, została odsłonięta w 1788 roku. Usytuowana w warszawskich Łazienkach stanowi cenny zabytek stolicy. Wyczółkowski uwiecznił pomnik z nietypowego, tylnego ujęcia. Mistrzowsko prowadzone linie tworzą dekoracyjną całość. Powstały w tym samym roku motyw z Łazienek Królewskich, jednak z widokiem na teatr, świadczy o szerszej inspiracji artysty tym miejscem. Niepokazywana wcześniej w ofercie publicznej praca została namalowana w 1919 roku. W dojrzałym okresie twórczości powstała m. in. teka „Lublin” (1918/1919). W 1919 roku artysta zakończył swoją karierę akademicką na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
59,5 x 34,5 cm w św. p-p.
Technika
kredka litograficzna, gwasz, ołówek/papier jasnobrązowy
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "LWyczółkowski / 1919"
Datowanie
1919
Dodatkowe informacje
na odwrocie: - proweniencja obrazu z 1932 roku: "Dn. 5- lipca 1932r / Kraków / Stwierdzam że obraz nabyłam wprost / od Prof. Wyczółkowskiego. / Janina Bieliska / Łobzowska 45 – parter"; - dedykacja: "Dro [?] w dowód / pamięci dedykuję / 25/ I 25 r [?]" - napis słabo czytelny
Leon Wyczółkowski perfekcyjnie opanował technikę pastelu. Martwe natury, portrety, pejzaże charakteryzowały się dekoracyjnością i sugestywną głębią koloru. Wśród nich warto wymienić choćby cykl „Legendy tatrzańskie” z 1904 roku. Do bogatego dorobku artystycznego w tej tematyce zaliczają się rysunki Wawelu i skarbca królewskiego. Upodobanie do architektonicznych i historycznych motywów potwierdza również „Portret Jana III Sobieskiego w Łazienkach”.
Historia powstania rzeźby sięga czasów panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, który zlecił jej wykonanie na pamiątkę zwycięskiej bitwy pod Wiedniem. Rzeźba zrealizowana przez Franciszka Pincha według projektu Andrzeja Le Bruna, została odsłonięta w 1788 roku. Usytuowana w warszawskich Łazienkach stanowi cenny zabytek stolicy. Wyczółkowski uwiecznił pomnik z nietypowego, tylnego ujęcia. Mistrzowsko prowadzone linie tworzą dekoracyjną całość. Powstały w tym samym roku motyw z Łazienek Królewskich, jednak z widokiem na teatr, świadczy o szerszej inspiracji artysty tym miejscem. Niepokazywana wcześniej w ofercie publicznej praca została namalowana w 1919 roku. W dojrzałym okresie twórczości powstała m. in. teka „Lublin” (1918/1919). W 1919 roku artysta zakończył swoją karierę akademicką na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.