Podobne w tej kategorii
Wymiar
22,2 x 28 cm
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygn. p. d.: Tadé Makowski
Datowanie
ok. 1923
Proweniencja
kolekcja prywatna, Warszawa
Oferowana kompozycja charakteryzuje się stonowaną kolorystyką (szczególnie w partii tła), przełamaną plamami wyrazistych barw (soczystą czerwienią, zielenią). Subtelności dodają także akcenty bieli. Widoczne ślady kładzionej przez artystę farby różnicują fakturę obrazu.
Bibliografia:
- Jaworska W., Tadeusz Makowski. Życie i twórczość, Wrocław 1964.
- Jaworska W., Tadeusz Makowski polski malarz w Paryżu, Wrocław 1976.
- Jaworska W., Tadeusz Makowski, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 1999.
- Kossowska I., Tadeusz Makowski (1882-1932), Edipresse, Warszawa 2006.
- Makowski T., Pamiętnik, Warszawa 1961.
- Zawistowska E., Tadeusz Makowski. Dzieła z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowe, Warszawa 2003.
Do pracy dołączona opinia Pani Elżbiety Zawistowskiej z dnia 2.12.2020 r.
Kompozycje przedstawiające martwe natury należą do kanonu malarskich motywów. Artyści chętnie podejmują ten temat, a malowane kwiaty czy owoce nie tylko cechują się dekoracyjnością, ale pozwalają też artyście wykazać się umiejętnościami warsztatowymi i wrażliwością na niuanse kolorystyczne. Nie inaczej było w przypadku Tadeusza Makowskiego. Martwe natury w jego wykonaniu z racji na mniejszą popularność wśród artystycznych motywów, pozostają szczególnie interesujące dla kolekcjonerów. Oferowana kompozycja charakteryzuje się stonowaną kolorystyką (szczególnie w partii tła), przełamaną plamami wyrazistych barw (soczystą czerwienią, zielenią). Subtelności dodają także akcenty bieli. Widoczne ślady kładzionej przez artystę farby różnicują fakturę obrazu. Sygnowana przez artystę praca, jak czytamy w opinii Elżbiety Zawistowskiej, mogła powstać około 1923 roku. Z lat dwudziestych, należących już do dojrzałego okresu twórczości malarza, pochodzą inne dzieła o tej tematyce. Warto wymienić „Kosz z owocami (Martwa natura z gruszką)” z 1923 roku, o którym Władysława Jaworska napisała, że „należy do najwyższych osiągnięć kolorystycznych Makowskiego”. Inne to przykładowo: „Martwa natura z kawonem i winogronami” (1923 r.) i „Martwa natura z melonem i winogronami” (1923 r.).