Mój rysunek
Wymiar
36 x 24 cm
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygn. u dołu z lewej: "L. Wyczółkowski" (farbą ugrową)
Datowanie
ok. 1883
Niepokazywany wcześniej na rynku aukcyjnym znakomity portret dziecięcy pochodzi najpewniej z początku lat 80. XIX wieku.
na odwrocie napis odręczny, wtórny zamalowany oraz oznaczenie ołówkiem (numeryczna charakterystyka tektury?)
Potwierdzenie autentyczności Agencji Art Konsultant Pana Adama Konopackiego.
Praca posiada szkło muzealne.
Bibliografia (wybór):
– Helena Blumówna „Katalog wystawy obrazów Leona Wyczółkowskiego zorganizowanej w setną rocznicę urodzin artysty w gmachu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. 1852–1952” [czerwiec–lipiec 1952], Kraków 1952.
– „Leon Wyczółkowski. Listy i wspomnienia”, opr. Maria Twarowska, [w:] „Źródła do Dziejów sztuki Polskiej”, t. IX, Wrocław 1960.
– Maria Twarowska „Leon Wyczółkowski”, Warszawa 1973.
– J. Kutta „Wyczółkowski Leon”, [w] S. Błażejewski, J. Kutta, M. Romaniuk, „Bydgoski Słownik Biograficzny”, t. 3, Bydgoszcz 1996, s. 153–156.
– Ewa Sekuła-Tauer „Leon Wyczółkowski”, Wrocław 2001.
– Krystyna Kulig-Janarek, Wacława Milewska „Leon Wyczółkowski. 1852–1936. W 150. rocznicę urodzin artysty” [katalog wystawy], Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2003.
– „Leon Wyczółkowski artysta-profesor (1852–1936). W 160. rocznicę urodzin artysty” [katalog wystawy opr. Ewa Sekuła-Tauer], Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2012.
– „Twórczość Leona Wyczółkowskiego. Przewodnik”, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2013.
Wizerunek małej dziewczynki trzymającej rysunek, namalowany został z zastosowaniem wyraźnego kontrastu kolorystycznego i modelunku światłocieniowego. Biel kartki papieru, jasny odcień skóry dziecka i jej włosów w połączeniu z soczystym, ciemnym tłem oraz zlewającym się z nim ubiorem dziewczynki, daje wrażenie wyłaniania się postaci z tła. Kompozycję dodatkowo ożywiają plamy czerwieni i koloru żółtego. W swej stylistyce nawiązuje do portretów barokowych, a jednocześnie do innych prac Wyczółkowskiego z tego okresu. Charakterystyczne były wówczas sceny rodzajowe rozgrywające się we wnętrzach salonów, przedstawione w nasyconej, ciemnej kolorystyce (np. obrazy „W buduarze” czy „Młoda kobieta w pracowni malarza”).
Szczególnie interesująca wydaje się tematyka portretu dziecięcego, unikatowa w twórczości artysty. Warto zauważyć nieszablonowość motywu, podwójność obrazu w obrazie, która razem z przenikliwością spojrzenia młodej modelki zachwyca lekkością przekazu.
Na przełomie 1879 i 1880 roku Leon Wyczółkowski uzupełniał swoją wiedzę w kierowanej przez Matejkę krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Na początku tej dekady przebywał w Warszawie, gdzie rozwijało się jego zainteresowanie realizmem. Istotny był także pierwszy wyjazd na Ukrainę (1883 rok), który stał się zaczątkiem popularnych tematów pejzażowych i rodzajowych.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
36 x 24 cm
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygn. u dołu z lewej: "L. Wyczółkowski" (farbą ugrową)
Datowanie
ok. 1883
Niepokazywany wcześniej na rynku aukcyjnym znakomity portret dziecięcy pochodzi najpewniej z początku lat 80. XIX wieku.
na odwrocie napis odręczny, wtórny zamalowany oraz oznaczenie ołówkiem (numeryczna charakterystyka tektury?)
Potwierdzenie autentyczności Agencji Art Konsultant Pana Adama Konopackiego.
Praca posiada szkło muzealne.
Bibliografia (wybór):
– Helena Blumówna „Katalog wystawy obrazów Leona Wyczółkowskiego zorganizowanej w setną rocznicę urodzin artysty w gmachu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. 1852–1952” [czerwiec–lipiec 1952], Kraków 1952.
– „Leon Wyczółkowski. Listy i wspomnienia”, opr. Maria Twarowska, [w:] „Źródła do Dziejów sztuki Polskiej”, t. IX, Wrocław 1960.
– Maria Twarowska „Leon Wyczółkowski”, Warszawa 1973.
– J. Kutta „Wyczółkowski Leon”, [w] S. Błażejewski, J. Kutta, M. Romaniuk, „Bydgoski Słownik Biograficzny”, t. 3, Bydgoszcz 1996, s. 153–156.
– Ewa Sekuła-Tauer „Leon Wyczółkowski”, Wrocław 2001.
– Krystyna Kulig-Janarek, Wacława Milewska „Leon Wyczółkowski. 1852–1936. W 150. rocznicę urodzin artysty” [katalog wystawy], Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2003.
– „Leon Wyczółkowski artysta-profesor (1852–1936). W 160. rocznicę urodzin artysty” [katalog wystawy opr. Ewa Sekuła-Tauer], Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2012.
– „Twórczość Leona Wyczółkowskiego. Przewodnik”, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2013.
Wizerunek małej dziewczynki trzymającej rysunek, namalowany został z zastosowaniem wyraźnego kontrastu kolorystycznego i modelunku światłocieniowego. Biel kartki papieru, jasny odcień skóry dziecka i jej włosów w połączeniu z soczystym, ciemnym tłem oraz zlewającym się z nim ubiorem dziewczynki, daje wrażenie wyłaniania się postaci z tła. Kompozycję dodatkowo ożywiają plamy czerwieni i koloru żółtego. W swej stylistyce nawiązuje do portretów barokowych, a jednocześnie do innych prac Wyczółkowskiego z tego okresu. Charakterystyczne były wówczas sceny rodzajowe rozgrywające się we wnętrzach salonów, przedstawione w nasyconej, ciemnej kolorystyce (np. obrazy „W buduarze” czy „Młoda kobieta w pracowni malarza”).
Szczególnie interesująca wydaje się tematyka portretu dziecięcego, unikatowa w twórczości artysty. Warto zauważyć nieszablonowość motywu, podwójność obrazu w obrazie, która razem z przenikliwością spojrzenia młodej modelki zachwyca lekkością przekazu.
Na przełomie 1879 i 1880 roku Leon Wyczółkowski uzupełniał swoją wiedzę w kierowanej przez Matejkę krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Na początku tej dekady przebywał w Warszawie, gdzie rozwijało się jego zainteresowanie realizmem. Istotny był także pierwszy wyjazd na Ukrainę (1883 rok), który stał się zaczątkiem popularnych tematów pejzażowych i rodzajowych.