Skrzypce i koszyk owoców

Proweniencja:

- kolekcja Waltera Schwarzenberga (założyciela i dyrektora Galerie „Le Centaure”), Bruksela

- Berthe Charlet, Bruksela

- Kate L. Brewster, Chicago

- B. C. Holland, Inc., Chicago

- kolekcja prywatna, Polska

Praca posiada ekspertyzę Pani Barbary Brus-Malinowskiej z dnia 16.01.2017.

na odwrocie:

- nalepka: LOUIS MARCOUSSIS / Violon et coupe de fruits / gouache  22 4/5 in. by 17 1/10 in. / signed and dated 1921  58 cm by 43,5 cm / PROVENANCE: Walter Schwarzenberg, Brussels / Berthe Charlet, Brussels / Kate L. Brewster, Chicago / EXHIBITED: New York, Marie Harriman Gallery, 1935, / Group exhibition. / No 3.73 [na dodatkowej wklejce];

- nalepka: Louis Marcoussis / Violon et coupe de fruits, 1921 / gouache on paper / 22 4/5 x 17 1.10 in.  58 x 43,5 cms. / signed and dated „Marcoussis 1921” / Provenance: / Walter Schwarzenberg, Brussels / Berthe Charlet, Brussels / Kate L. Brewster, Chicago / B. C. Holland, Inc., Chicago / Exhibited: / 1935, Marie Harriman Gallery, New York (group exhibition);

- nalepka: Artist Louis Marcoussis / Title „Violon et coupe de fruits” / Date 1921 / Stock No. / Medium gouache/paper / Size in. 22 4/5 x 17 1/10 / Size cm. 58 x 43,5  / Lent from Mrs. Kate L. Brewster, Chicago / No. 27;

- nalepka: no. 27;

- napis: MARCOUSSIS #37;

- na ramie oznaczenie: 6. oraz nalepka: MARC. / VIOLON ET LE / COUPE DE FRUITS / 1921.

Kolekcjonerska pozycja warta zauważenia przez miłośników nurtu kubistycznego i międzywojennej twórczości jednego z jej czołowych reprezentantów - Louisa Marcoussisa. Po raz pierwszy oferowana publicznie na polskim rynku aukcyjnym. O unikatowości kompozycji świadczą interesująca proweniencja, obejmująca m. in. zbiory słynnego kolekcjonera Waltera Schwarzenberga i udział (jako jednej z nielicznych prac tego artysty) w wystawie w nowojorskiej galerii Marie Harriman (żony ówczesnego burmistrza tego miasta). Sygnowana kompozycja jest charakterystycznym przykładem eksperymentów artysty z geometryzacją form i budowaniem przestrzeni obrazu. Marcoussis znany był z mistrzowskiego rysunku czy wyrazistego konturu. Postaci i przedmioty, które malował miały uproszczone, odrealnione kształty zbudowane z przenikających się płaszczyzn, dzięki czemu zyskiwały niepowtarzalny charakter. Istotna w oferowanej pracy jest nie tylko rozbudowana, geometryczna forma, ale i szeroka gama kolorystyczna. Akcenty oranżu, żółcieni i czerwieni (zestawionych z barwami chłodnymi) oraz wielość współistniejących płaszczyzn dynamizują ujęty przez artystę motyw. Na początku lat 20., kiedy powstało omawiane dzieło, artysta intensywnie rozwijał swoją działalność twórczą. Jego prace wzbogacane były efektami luministycznymi i odważną grą kolorów. Marcoussis zaczął wykorzystywać szkło jako podłoże swoich kompozycji. Barbara Brus-Malinowska określiła obrazy z lat 20. i 30. jako „kubistyczny surrealizm” - połączenie perfekcyjnej kompozycji i poetyckiej narracji.