Artyści przy stole
Wymiar
130 x 150 cm
Technika
olej/płótno
Tematyka portretowa była bliska twórczości Władysława Jarockiego. Artysta stworzył liczne obrazy ukazujące wybitne i znane osobistości związane z Krakowem, a także swoich przyjaciół i rodzinę. „Najchętniej malował portrety męskie, podkreślając w nich siłę osobowości modela” – czytamy w Słowniku Artystów Polskich. Jarocki często malował również autoportrety. Jego obrazy „odznaczały się wiernością rysów modela i dekoracyjnością kompozycji”.
Bibliografia: „Słownik Artystów Polskich i Obcych w Polsce Działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy”, Tom III, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1979, str. 239.
Praca „Artyści przy stole” ukazuje talent Władysława Jarockiego w zakresie portretu zbiorowego. Jest to obraz powstały w roku 1914. Jak opisuje Słownik Artystów Polskich przedstawia jedne z czołowych postaci środowiska artystycznego tamtego czasu.: Jana Kasprowicza (poetę, dramaturga, krytyka literackiego), Leopolda Staffa (jednego z czołowych poetów młodopolskich), Stanisława Antoniego Muellera (prozaika), Mieczysława Tretera (wykładowcę, współzałożyciela Instytutu Propagandy Sztuki i dyrektora Państwowych Zbiorów Sztuki w Warszawie), Władysława Kozickiego (historyka sztuki, dramaturga, publicystę) i samego Jarockiego. Na omawianej pracy wymienione osoby umieszczone są następująco: Jan Kasprowicz pierwszy z lewej, Władysław Jarocki – drugi z lewej, Stanisław Antoni Mueller – trzeci z lewej, Mieczysław Treter – trzeci z prawej, Władysław Kozicki – drugi z prawej, Leopold Staff – pierwszy z prawej.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
130 x 150 cm
Technika
olej/płótno
Tematyka portretowa była bliska twórczości Władysława Jarockiego. Artysta stworzył liczne obrazy ukazujące wybitne i znane osobistości związane z Krakowem, a także swoich przyjaciół i rodzinę. „Najchętniej malował portrety męskie, podkreślając w nich siłę osobowości modela” – czytamy w Słowniku Artystów Polskich. Jarocki często malował również autoportrety. Jego obrazy „odznaczały się wiernością rysów modela i dekoracyjnością kompozycji”.
Bibliografia: „Słownik Artystów Polskich i Obcych w Polsce Działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy”, Tom III, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1979, str. 239.
Praca „Artyści przy stole” ukazuje talent Władysława Jarockiego w zakresie portretu zbiorowego. Jest to obraz powstały w roku 1914. Jak opisuje Słownik Artystów Polskich przedstawia jedne z czołowych postaci środowiska artystycznego tamtego czasu.: Jana Kasprowicza (poetę, dramaturga, krytyka literackiego), Leopolda Staffa (jednego z czołowych poetów młodopolskich), Stanisława Antoniego Muellera (prozaika), Mieczysława Tretera (wykładowcę, współzałożyciela Instytutu Propagandy Sztuki i dyrektora Państwowych Zbiorów Sztuki w Warszawie), Władysława Kozickiego (historyka sztuki, dramaturga, publicystę) i samego Jarockiego. Na omawianej pracy wymienione osoby umieszczone są następująco: Jan Kasprowicz pierwszy z lewej, Władysław Jarocki – drugi z lewej, Stanisław Antoni Mueller – trzeci z lewej, Mieczysław Treter – trzeci z prawej, Władysław Kozicki – drugi z prawej, Leopold Staff – pierwszy z prawej.