Białe róże z filiżanką
80 000–100 000 zł
Miejsce aukcji
Sheraton Kraków Hotel ul. Powiśle 7
Termin aukcji
15 października 2015 godz. 20:00
Wymiar
69 x 57cm w świetle ramy
Technika
akwarela, gwasz/papier
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "LWyczół 1912"
Datowanie
1912
Leon Wyczółkowski często powracał do tematyki martwej natury. Malował kwiaty widziane w naturze, ale też we wnętrzach, umieszczone w wazonach, w towarzystwie innych przedmiotów. Z właściwą sobie wrażliwością przedstawiał ulotne piękno róż, orchidei czy maków.
Obraz „Białe róże z filiżanką” z 1912 roku, zwraca uwagę kolorystycznym zróżnicowaniem: ciemne tło, błękitny wzorzysty obrus, zielenie, brązy – łączą się interesująco także pod względem kompozycyjnym. Zostały wykonane w technice akwareli, co było typowe dla okresu powstania, bowiem po roku 1910 Wyczółkowski malował nią najczęściej. Tadeusz Dobrowolski powód tego widział w zainteresowaniu artysty akwarelowym malarstwem japońskim. Pisał: „nieprzeliczone kwiaty, które stawały się coraz to bledsze i zwiewniejsze, traktowane coraz to bardziej lapidarnie i ogólnikowo, rzucane z reguły na biały karton, co podkreślało ich łączność z akwarelą chińską i japońską”. Te inspiracje widoczne są także w prezentowanej pracy.
Opis obiektu
Pozostałe obiekty z tej aukcji
80 000–100 000 zł
Wymiar
69 x 57cm w świetle ramy
Technika
akwarela, gwasz/papier
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "LWyczół 1912"
Datowanie
1912
Leon Wyczółkowski często powracał do tematyki martwej natury. Malował kwiaty widziane w naturze, ale też we wnętrzach, umieszczone w wazonach, w towarzystwie innych przedmiotów. Z właściwą sobie wrażliwością przedstawiał ulotne piękno róż, orchidei czy maków.
Obraz „Białe róże z filiżanką” z 1912 roku, zwraca uwagę kolorystycznym zróżnicowaniem: ciemne tło, błękitny wzorzysty obrus, zielenie, brązy – łączą się interesująco także pod względem kompozycyjnym. Zostały wykonane w technice akwareli, co było typowe dla okresu powstania, bowiem po roku 1910 Wyczółkowski malował nią najczęściej. Tadeusz Dobrowolski powód tego widział w zainteresowaniu artysty akwarelowym malarstwem japońskim. Pisał: „nieprzeliczone kwiaty, które stawały się coraz to bledsze i zwiewniejsze, traktowane coraz to bardziej lapidarnie i ogólnikowo, rzucane z reguły na biały karton, co podkreślało ich łączność z akwarelą chińską i japońską”. Te inspiracje widoczne są także w prezentowanej pracy.