Natalia Lach-Lachowicz
O Artyście
Jedna z najważniejszych polskich artystek współczesnych, zajmowała się malarstwem, fotografią, performance, filmem eksperymentalnym. Od około 1975 r. aktywnie uczestniczyła w światowym ruchu feministycznym. W latach 1957-1963 Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu pod kierunkiem prof. Stanisława Dawskiego, w 1963 r. uzyskała dyplom. W 1970 roku razem z Andrzejem Lachowiczem i Zbigniewem Dłubakiem założyła grupę i Galerię Permafo, działającą do końca 1981 r. Permafo była jednym z najważniejszych ogniw artystycznego fotomedializmu.
W latach 70. wykonała m. in. instalacje inspirowane pop-artem, o silnym ładunku erotycznym („Fotografia intymna”). Pierwsze realizacje, które zdobyły uznanie również poza granicami kraju artystka wykonała w 1971 i 1972 roku. Należą do nich "Sztuka konsumpcyjna" i "Sztuka postkonsumpcyjna". W 1977 roku artystka wyjechała na trzy miesiące do Stanów Zjednoczonych w ramach stypendium Fundacji Kościuszkowskiej. W tekstach z tego okresu przedstawia m. in. swój program artystyczny („Permafo i inni”) i rozwój ruchu feministycznego w sztuce („Tendencja feministyczna”). W pierwszej połowie lat 90. Natalia LL tworzyła instalacje, w których wykorzystywała swoje wcześniejsze prace fotograficzne (np. wspomnianą już "Sztukę postkonsumpcyjną"). W jej twórczości stale rywalizują formy klasyczne (konceptualne, geometryczne) z ekspresyjnymi. Artystka miała rzadką umiejętność łączenia w jednym dziele chaosu i ładu, jak np. w "Formach platońskich", które są najlepszą egzemplifikacją jej sztuki. W ostatnich latach Natalia LL kontynuowała rozbudowane cykle fotograficzne (m.in. Erotyzm trwogi, 2004), w których dominuje oniryczny, niepokojący nastrój. Sięgała również po strategię autocytatu, nadając nowe znaczenia motywom znanym z wcześniejszej twórczości (Miękkość dotyku, 1977/2007; Poczwórna puszystość, 1978/2007).
W 1991 otrzymała stypendium Verein Kulturkontakte w Wiedniu, a w 1994 została stypendystką Pro-Helvetia. Artystka pełniła funkcję komisarza I i II Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu (1978-81), a także wiceprzewodniczącej IV i VI Triennale (1989-1995). Prace Natalii LL znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Gdańsku i Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Frauen Museum w Bonn, Museum of Modern Art w Lubljanie, Ludwig Museum w Kolonii, International Center of Photography w Nowym Jorku, Musée National d'Art Moderne, Centre Georges Pompidou w Paryżu.
Przeczytaj więcej Mniej