Sterty protez, z cyklu: Lego. Obóz koncentracyjny
Wymiar
15,1 x 21,5 cm
Technika
fotografia barwna
Sygnatura
sygn. i dat. na odwrocie na wklejce: "Zbigniew Libera / 1996 / KZL Lego Ap" (ołówkiem)
(egzemplarz autorski)
fotografia barwna (odbitka) na papierze fotograficznym matowym (Kodak Royal Paper)
Certyfikat autentyczności podpisany przez artystę.
Praca posiada szkło muzealne.
Po raz pierwszy prezentowana w ofercie aukcyjnej fotografia Zbigniewa Libery, należąca do słynnego cyklu „Lego. Obóz koncentracyjny”. Atutem pracy jest widoczne na odwrocie oznaczenie AP, informujące o odbitce autorskiej egzemplarza oraz jej bardzo dobry stan zachowania. Odbitka została wykonana przez artystę w laboratorium Foto Relax przy ulicy Złotej w Warszawie ok. 1999 roku. Prezentowane ujęcie nie zostało wykorzystane przez Liberę na żadnym z siedmiu pudełek klocków. Jest to wersja unikatowa. Podobny wariant ujęcia jest natomiast widoczny na wieczku pudełka klocków Lego – opakowania 6764, jako jedno z trzech „wierzchnich” zdjęć – po lewej stronie, na środku.
„Lego. Obóz koncentracyjny” powstał w 1994 roku. Składa się z cyklu fotografii i siedmiu opakowań klocków lego, z których można zbudować modele obozu koncentracyjnego przedstawione na opakowaniach. Oprócz tego wykonano również wydruki graficzne samych opakowań, sygnowane i oznaczone przez artystę. Za pomocą standardowych zestawów klocków z drobnymi modyfikacjami (podarowanych zresztą przez firmę Lego – stąd napis na pudełkach: „This work of Zbigniew Libera has been sponsored by Lego” – za co firma chciała wytoczyć artyście proces), Libera pragnie zwrócić uwagę odbiorcy na kwestie władzy, represji i samej racjonalności, która może zostać wykorzystana do skrajnie negatywnych działań. Projekt wymienia się jako jedną z „zabawek” Libery – obiektów, poprzez które autor chciał zwrócić uwagę na formy socjalizacji we współczesnym świecie. Tłumaczył: „tą zabawką chciałem pokazać, jak się uczy pewnego modelu społecznego, bo ta zabawka dotyczy formy organizacji społecznej – w jaki sposób się to przedstawia, jak modeluje się dzieci przy pomocy zabawki. Lego jest do tego idealne”. Innym przykładem „zabawek” są „Urządzenia korekcyjne”, takie jak „Body Master” (imitacja prawdziwych przyrządów do ćwiczeń, przeznaczona dla chłopców).
„Lego. Obóz koncentracyjny” został zaprezentowany szerokiej publiczności podczas wystawy „Urządzenia korekcyjne” w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej – Zamek Ujazdowski w 1996 roku. Wywołał mocną reakcję nie tylko w Polsce, ale i poza granicami kraju przyczyniając się do wznowienia dyskusji o Holocauście jako temacie w sztuce. Konsekwencją poruszenia, jakie wywołała praca był z jednej strony brak zgody na pokazanie jej w polskim pawilonie podczas Biennale w Wenecji w 1997 roku, z drugiej – zakupienie do kolekcji nowojorskiego Jewish Museum. Zorganizowano tam w 2002 roku ważną wystawę „Mirroring Evil: Nazi Imagery / Recent Art („Odzwierciedlając zło: nazistowska ikonografia/sztuka najnowsza”).
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
15,1 x 21,5 cm
Technika
fotografia barwna
Sygnatura
sygn. i dat. na odwrocie na wklejce: "Zbigniew Libera / 1996 / KZL Lego Ap" (ołówkiem)
(egzemplarz autorski)
fotografia barwna (odbitka) na papierze fotograficznym matowym (Kodak Royal Paper)
Certyfikat autentyczności podpisany przez artystę.
Praca posiada szkło muzealne.
Po raz pierwszy prezentowana w ofercie aukcyjnej fotografia Zbigniewa Libery, należąca do słynnego cyklu „Lego. Obóz koncentracyjny”. Atutem pracy jest widoczne na odwrocie oznaczenie AP, informujące o odbitce autorskiej egzemplarza oraz jej bardzo dobry stan zachowania. Odbitka została wykonana przez artystę w laboratorium Foto Relax przy ulicy Złotej w Warszawie ok. 1999 roku. Prezentowane ujęcie nie zostało wykorzystane przez Liberę na żadnym z siedmiu pudełek klocków. Jest to wersja unikatowa. Podobny wariant ujęcia jest natomiast widoczny na wieczku pudełka klocków Lego – opakowania 6764, jako jedno z trzech „wierzchnich” zdjęć – po lewej stronie, na środku.
„Lego. Obóz koncentracyjny” powstał w 1994 roku. Składa się z cyklu fotografii i siedmiu opakowań klocków lego, z których można zbudować modele obozu koncentracyjnego przedstawione na opakowaniach. Oprócz tego wykonano również wydruki graficzne samych opakowań, sygnowane i oznaczone przez artystę. Za pomocą standardowych zestawów klocków z drobnymi modyfikacjami (podarowanych zresztą przez firmę Lego – stąd napis na pudełkach: „This work of Zbigniew Libera has been sponsored by Lego” – za co firma chciała wytoczyć artyście proces), Libera pragnie zwrócić uwagę odbiorcy na kwestie władzy, represji i samej racjonalności, która może zostać wykorzystana do skrajnie negatywnych działań. Projekt wymienia się jako jedną z „zabawek” Libery – obiektów, poprzez które autor chciał zwrócić uwagę na formy socjalizacji we współczesnym świecie. Tłumaczył: „tą zabawką chciałem pokazać, jak się uczy pewnego modelu społecznego, bo ta zabawka dotyczy formy organizacji społecznej – w jaki sposób się to przedstawia, jak modeluje się dzieci przy pomocy zabawki. Lego jest do tego idealne”. Innym przykładem „zabawek” są „Urządzenia korekcyjne”, takie jak „Body Master” (imitacja prawdziwych przyrządów do ćwiczeń, przeznaczona dla chłopców).
„Lego. Obóz koncentracyjny” został zaprezentowany szerokiej publiczności podczas wystawy „Urządzenia korekcyjne” w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej – Zamek Ujazdowski w 1996 roku. Wywołał mocną reakcję nie tylko w Polsce, ale i poza granicami kraju przyczyniając się do wznowienia dyskusji o Holocauście jako temacie w sztuce. Konsekwencją poruszenia, jakie wywołała praca był z jednej strony brak zgody na pokazanie jej w polskim pawilonie podczas Biennale w Wenecji w 1997 roku, z drugiej – zakupienie do kolekcji nowojorskiego Jewish Museum. Zorganizowano tam w 2002 roku ważną wystawę „Mirroring Evil: Nazi Imagery / Recent Art („Odzwierciedlając zło: nazistowska ikonografia/sztuka najnowsza”).