Antoni Mikołajczyk

Był profesorem akademickim związanym z Poznaniem i Łodzią. Artysta studiował na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, na Wydziale Sztuk Pięknych (lata 1962-1967). Pracę dyplomową przygotował pod okiem Bronisława Kierzkowskiego. Dwa lata po zakończeniu studiów rozpoczął pracę na uczelni.

Już w trakcie studiów aktywnie udzielał się w środowisku twórczym: był jednym z założycieli grupy fotograficznej „Rytm”, należał do Studenckiego Twórczego Klubu Filmowego „Pętla”, działał w grupie Krąg, grupie Zero 61. Zajmował się filmem eksperymentalnym. Lata 60-te to przewaga fotografii: dokumentalnej, reporterskiej i artystycznej. Malarstwo skupiało się wokół abstrakcji aluzyjnej. „Konstrukcja” - projekt przestrzenny z wykorzystaniem światła, zaprezentowany w 1973 roku w ramach Akcji Warsztat, był ważnym momentem w rozwoju twórczym artysty. Zainteresowanie problematyką światła, przestrzeni bliskie było Mikołajczykowi.

Krzysztof Jurecki charakteryzując jego działalność, pisze: „w latach 70. wykonywał prace analityczne badające zagadnienia relacji obrazu, jego stosunku do linii i pogranicza medium fotograficzno-filmowego (Anatomia, 1974). Wykonywał także wideo-instalacje (Rejestracja pionowa, 1976). Interesowało go pojęcie rejestracji totalnej w fotografii i określania danego miejsca i transmisji rzeczywistości jednego medium (np. fotografii) w inne (rzeźbę), oraz tzw. zapisy światła, które zgłębiał w wersji geometrycznej i rzadziej ekspresyjnej (także w formie barwnych zdjęć) będącej relacją z zapisu drogi”.

Był członkiem łódzkiego Warsztatu Formy Filmowej. Artysta kierował „Punktem Konsultacyjnym” – niezależną, podziemną galerią działającą w latach 80-tych. Światło pozostawało najważniejszym tematem projektów Mikołajczyka również w kolejnych dekadach. Jak pisze Krzysztof Jurecki, nawiązywał do minimal-artu, konstruktywizmu, tworzył „rzeźby świetlne”.

Artysta prezentował swoje prace na wystawach w Polsce i za granicą. Należą do nich m. in.: ostatnia wystawa grupy Zero 61, Toruń (1969 r.), „Process und Konstruktion”, Monachium (1985 r.), „Antoni Mikołajczyk. Licht und Raum”, Wilhelm Lehmbruck Museum, Duisburgu (1987/88 r.). Dzieła Mikołajczyka znajdują się przykładowo w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Rzeźby Współczesnej w Orońsku, Stedelijk Museum w Amsterdamie.