Kompozycja
Wymiar
39,6 x 29,8 cm
Technika
akwarela, gwasz/papier
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: JTarasin 91
Datowanie
1991
Rektor, profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, znacząca postać powojennej sztuki polskiej. Zajmował się malarstwem, grafiką, rysunkiem, fotografią. Malarstwo Jana Tarasina oscylowało wokół zagadnienia przedmiotu – znaku. Artysta przenosił na płótna kształty bliskie abstrakcji, pozbawione realistycznej dokładności, ale nawiązujące do przedmiotów rzeczywistych. Kompozycje składające się z uproszczonych, różnorodnych znaków (figur geometrycznych, liter) zestawiał w specyficzne układy, najczęściej poziome linie, które budowały umowną przestrzeń obrazu.
Tarasina fascynowało pojęcie ruchu, zmienności, ambiwalencja sił. Ważną rolę odgrywały zarówno kształty, jak i kolory. Soczystość barwy czy oszczędność gamy kolorystycznej w naturalny sposób różnicowały podejścia interpretacyjne. W prezentowanej pracy z początku lat 90. artysta zastosował bogactwo kolorów, co było charakterystyczne dla tego okresu jego twórczości. W roku powstania omawianej pracy odbyła się indywidualna wystawa artysty „Zeszyty” w krakowskiej Galerii Starmach. Uczestniczył również w zbiorowej ekspozycji Positionen Polen w Künstlerhaus Bethanien w Berlinie.
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
39,6 x 29,8 cm
Technika
akwarela, gwasz/papier
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: JTarasin 91
Datowanie
1991
Dodatkowe informacje
na odwrocie: - pieczęć: WOJEWÓDZKI KONSERWATOR ZABYTKÓW /" w Krakowie / Przedmiot nie podlega zakazowi / wywozu za granicę; nalepka z oznaczeniem": 24
Rektor, profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, znacząca postać powojennej sztuki polskiej. Zajmował się malarstwem, grafiką, rysunkiem, fotografią. Malarstwo Jana Tarasina oscylowało wokół zagadnienia przedmiotu – znaku. Artysta przenosił na płótna kształty bliskie abstrakcji, pozbawione realistycznej dokładności, ale nawiązujące do przedmiotów rzeczywistych. Kompozycje składające się z uproszczonych, różnorodnych znaków (figur geometrycznych, liter) zestawiał w specyficzne układy, najczęściej poziome linie, które budowały umowną przestrzeń obrazu.
Tarasina fascynowało pojęcie ruchu, zmienności, ambiwalencja sił. Ważną rolę odgrywały zarówno kształty, jak i kolory. Soczystość barwy czy oszczędność gamy kolorystycznej w naturalny sposób różnicowały podejścia interpretacyjne. W prezentowanej pracy z początku lat 90. artysta zastosował bogactwo kolorów, co było charakterystyczne dla tego okresu jego twórczości. W roku powstania omawianej pracy odbyła się indywidualna wystawa artysty „Zeszyty” w krakowskiej Galerii Starmach. Uczestniczył również w zbiorowej ekspozycji Positionen Polen w Künstlerhaus Bethanien w Berlinie.