Jan Tarasin

Zajmował się malarstwem, grafiką, rysunkiem, fotografią. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, zadebiutował w 1948 roku na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Należał do Grupy Krakowskiej. Został wyróżniony m. in. Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida i Nagrodą im. Jana Cybisa. Malarstwo Jana Tarasina oscylowało wokół zagadnienia przedmiotu - znaku. Artysta przenosił na płótna kształty bliskie abstrakcji, pozbawione realistycznej dokładności, ale nawiązujące do przedmiotów rzeczywistych. Kompozycje składające się z uproszczonych, różnorodnych znaków (figur geometrycznych, liter) zestawiał w specyficzne układy, najczęściej poziome linie, które budowały umowną przestrzeń obrazu. Tarasina fascynowało pojęcie ruchu, zmienności, ambiwalencja sił. Ważną rolę w jego twórczości odgrywały zarówno kształty, jak i kolory.