Abstrakcja
Wymiar
37,7 x 55,5 cm
Technika
gwasz, akwarela/papier
Sygnatura
sygn. i dat. l. d.: "Jan Tarasin 92"
Datowanie
1992
Rektor, profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, znacząca postać powojennej sztuki polskiej. Zajmował się malarstwem, grafiką, rysunkiem, fotografią.
na odwrocie pieczęć: WOJEWÓDZKI KONSERWATOR ZABYTKÓW / w Krakowie / Przedmiot nie podlega zakazowi / wywozu za granicę
Malarstwo Jana Tarasina oscylowało wokół zagadnienia przedmiotu – znaku. Artysta przenosił na płótna kształty bliskie abstrakcji, pozbawione realistycznej dokładności, ale nawiązujące do przedmiotów rzeczywistych. Kompozycje składające się z uproszczonych, różnorodnych znaków (figur geometrycznych, liter) zestawiał w specyficzne układy, najczęściej poziome linie, które budowały umowną przestrzeń obrazu. Tarasina fascynowało pojęcie ruchu, zmienności, ambiwalencja sił. Ważną rolę odgrywały zarówno kształty, jak i kolory. Soczystość barwy czy oszczędność gamy kolorystycznej w naturalny sposób różnicowały podejścia interpretacyjne.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
37,7 x 55,5 cm
Technika
gwasz, akwarela/papier
Sygnatura
sygn. i dat. l. d.: "Jan Tarasin 92"
Datowanie
1992
Rektor, profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, znacząca postać powojennej sztuki polskiej. Zajmował się malarstwem, grafiką, rysunkiem, fotografią.
na odwrocie pieczęć: WOJEWÓDZKI KONSERWATOR ZABYTKÓW / w Krakowie / Przedmiot nie podlega zakazowi / wywozu za granicę
Malarstwo Jana Tarasina oscylowało wokół zagadnienia przedmiotu – znaku. Artysta przenosił na płótna kształty bliskie abstrakcji, pozbawione realistycznej dokładności, ale nawiązujące do przedmiotów rzeczywistych. Kompozycje składające się z uproszczonych, różnorodnych znaków (figur geometrycznych, liter) zestawiał w specyficzne układy, najczęściej poziome linie, które budowały umowną przestrzeń obrazu. Tarasina fascynowało pojęcie ruchu, zmienności, ambiwalencja sił. Ważną rolę odgrywały zarówno kształty, jak i kolory. Soczystość barwy czy oszczędność gamy kolorystycznej w naturalny sposób różnicowały podejścia interpretacyjne.