Układ kinestetyczny
Wymiar
80,6 x 80,6 cm
Technika
technika własna
Sygnatura
sygn. p. d.: "Haska"
Działalność artystyczna Antoniego Haski jest jedną z najciekawszych w obrębie polskiej sztuki współczesnej. Jego prace rzadko pojawiają się na rynku antykwarycznym, co dodatkowo wpływa na ich unikatowość. Artysta w zupełnie wyjątkowy sposób łączył twórczość plastyczną z filozofią, instalacje i happeningi, architekturę, działalność projektową i sztukę. Pasjonował się malarstwem programowanym, sztuką analizy formy, obiektami kinestetycznymi. Inspiracje czerpał zarówno z psychologii, socjologii, jak i fizyki barwy i światła, co dawało interesujące rezultaty w postaci różnorodnych artystycznych działań i przemyśleń. Jako znakomity pedagog wierzył, że artysta powinien być zaangażowany w życie społeczne, zajmował się również m. in. tematyką humanizacji środowiska pracy.
„Układ aleatoryczny” stanowi swoisty sposób postrzegania przez Haskę języka sztuki. Andrzej Pollo opisując twórczość artysty w połowie lat 70-tych, definiuje zapis aleatoryczny jako układ „losowy, próbę programowania dyrektywnego struktury dzieła poprzez wybór narzuconych możliwości, jak i statyczne ujęcia formalnych składników środowiska […]”. Pojęcie aleatoryzmu (z łac. „alea” - kostka do gry) związane jest z kierunkiem w muzyce współczesnej i wiąże się ogólnie rzecz ujmując z zastosowaniem czynnika losowego, nieprecyzyjności. Artysta w swoim układzie aleatorycznym przekłada tę nieokreśloność na sferę sztuki.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
80,6 x 80,6 cm
Technika
technika własna
Sygnatura
sygn. p. d.: "Haska"
Działalność artystyczna Antoniego Haski jest jedną z najciekawszych w obrębie polskiej sztuki współczesnej. Jego prace rzadko pojawiają się na rynku antykwarycznym, co dodatkowo wpływa na ich unikatowość. Artysta w zupełnie wyjątkowy sposób łączył twórczość plastyczną z filozofią, instalacje i happeningi, architekturę, działalność projektową i sztukę. Pasjonował się malarstwem programowanym, sztuką analizy formy, obiektami kinestetycznymi. Inspiracje czerpał zarówno z psychologii, socjologii, jak i fizyki barwy i światła, co dawało interesujące rezultaty w postaci różnorodnych artystycznych działań i przemyśleń. Jako znakomity pedagog wierzył, że artysta powinien być zaangażowany w życie społeczne, zajmował się również m. in. tematyką humanizacji środowiska pracy.
„Układ aleatoryczny” stanowi swoisty sposób postrzegania przez Haskę języka sztuki. Andrzej Pollo opisując twórczość artysty w połowie lat 70-tych, definiuje zapis aleatoryczny jako układ „losowy, próbę programowania dyrektywnego struktury dzieła poprzez wybór narzuconych możliwości, jak i statyczne ujęcia formalnych składników środowiska […]”. Pojęcie aleatoryzmu (z łac. „alea” - kostka do gry) związane jest z kierunkiem w muzyce współczesnej i wiąże się ogólnie rzecz ujmując z zastosowaniem czynnika losowego, nieprecyzyjności. Artysta w swoim układzie aleatorycznym przekłada tę nieokreśloność na sferę sztuki.