Podobne w tej kategorii
Wymiar
122 x 130,5 cm
Technika
akryl, materiał (chusta ludowa)
Sygnatura
sygn. i dat. u dołu: WO'88
Datowanie
1988
Malarstwo spontaniczne, żywiołowe, celowo antyestetyczne i prowokujące. Stanowiło kontrę wobec nauczania akademickiego lat 60. „Brzydota dominowała nie tylko na obrazach, same płótna także były niechlujne, postrzępione, artysta często malował po drugiej stronie obrazu i na blejtramach” – opisywała Ewa Gorządek. Artysta o „absolutnym oku”, jak wyraził się Wacław Taranczewski, proponuje odbiorcy malarstwo surowe, pozbawione wyszukanych efektów stylistycznych, z „elementami kiczu, malarstwa naiwnego i rodzimego popartu”. W jego przypadku sztuka nie boi się sięgnąć bruku, a nawet wykorzystać go do własnych celów. Obrzydowski nie tworzy malarstwa zaangażowanego politycznie czy społecznie. Sięga po portret, martwe natury – klasykę motywów, przełożoną jednak na język buntu i nieoczywistości.