Model III
Wymiar
70 x 50 cm
Technika
srebrny marker olejowy/papier
Datowanie
1980
Człowiek wielu pasji: fotograf, performer, profesor akademicki, autor filmów, instalacji. Jedna z najbarwniejszych, legendarnych postaci polskiej sztuki współczesnej.
Józef Robakowski od połowy lat 70. tworzył serię prac zatytułowanych „Kąty energetyczne”. Wynikały one z zainteresowania artysty związkiem między geometrią a sztuką. „Kąty” definiował jako „energetyczny znak kulturowy w formie osobistego fetyszu”. Zresztą sztuka w ogóle była dla artysty obszarem przekazywania energii. „Skupia się on w wielu pracach, stanowiących często zapisy biologiczno-mechaniczne, na takich zagadnieniach jak witalność czy energia […]” – pisał Karol Sienkiewicz. W prezentowanej pracy dostrzec można nawiązanie do eksperymentów artysty w obszarze geometrii.
W latach 80. Robakowski zrealizował m. in. filmy oparte na nagraniach z koncertów rockowych (przykładowo zespołu Moskwa) czy produkcję „Moje Videomasochizmy”, która w prześmiewczy sposób odnosiła się do samookaleczeń performerów. Karol Sienkiewicz podaje, że na początku lat 80. artysta wprowadził termin „kino własne”, czyli oparte na obserwacji siebie i otoczenia. Był to też okres pojawienia się charakterystycznych dla Robakowskiego filmów jednoujęciowych.
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
70 x 50 cm
Technika
srebrny marker olejowy/papier
Datowanie
1980
Dodatkowe informacje
na odwrocie nalepka z autorskim napisem: "III. J. Robakowski / 80" oraz "MODEL III"
Człowiek wielu pasji: fotograf, performer, profesor akademicki, autor filmów, instalacji. Jedna z najbarwniejszych, legendarnych postaci polskiej sztuki współczesnej.
Józef Robakowski od połowy lat 70. tworzył serię prac zatytułowanych „Kąty energetyczne”. Wynikały one z zainteresowania artysty związkiem między geometrią a sztuką. „Kąty” definiował jako „energetyczny znak kulturowy w formie osobistego fetyszu”. Zresztą sztuka w ogóle była dla artysty obszarem przekazywania energii. „Skupia się on w wielu pracach, stanowiących często zapisy biologiczno-mechaniczne, na takich zagadnieniach jak witalność czy energia […]” – pisał Karol Sienkiewicz. W prezentowanej pracy dostrzec można nawiązanie do eksperymentów artysty w obszarze geometrii.
W latach 80. Robakowski zrealizował m. in. filmy oparte na nagraniach z koncertów rockowych (przykładowo zespołu Moskwa) czy produkcję „Moje Videomasochizmy”, która w prześmiewczy sposób odnosiła się do samookaleczeń performerów. Karol Sienkiewicz podaje, że na początku lat 80. artysta wprowadził termin „kino własne”, czyli oparte na obserwacji siebie i otoczenia. Był to też okres pojawienia się charakterystycznych dla Robakowskiego filmów jednoujęciowych.