Continuum
Wymiar
39,7 x 28,3 cm w św. p-p.
Technika
technika graficzna/papier
Sygnatura
dat. i opisany na odwrocie: «STANISŁAW DRÓŻDŻ / „CONTINUUM” / 1974» (ołówkiem)
Datowanie
1974
Kompozycje „pisane” przez artystę należą do klasycznych przykładów polskiej poezji konkretnej. Ten kierunek artystyczny rozwijał się szczególnie w latach 50. i 60. w Europie Zachodniej, a jego cechą charakterystyczną są słowa, litery, liczby tworzące układy graficzne. Stanisław Dróżdż definiował swoje prace jako „pojęciokształty”, co trafnie określa ich istotę. Słowa eksplorowane przez artystę przybierały bowiem różne formy, w zależności od zamysłu twórcy. Dokonania twórcy zostały docenione przez instytucje muzealne i kolekcjonerów prywatnych. Dzieła artysty można znaleźć m. in. w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Museum of Contemporary Art w Los Angeles czy Schwarz Galeria d’Arte w Mediolanie.
Praca posiada szkło muzealne.
Bibliografia:
Małgorzata Dawidek Gryglicka „Odprysk poezji. Stanisław Dróżdż mówi. A piece of poetry. Conversations with Stanisław Dróżdż”, Korporacja Ha!art – Narodowe Centrum Kultury, Kraków-Warszawa 2012.
W pierwszej połowie lat 70. Stanisław Dróżdż aktywnie uczestniczył w życiu wystawienniczym. Jego prace były obecne na IV Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1971 rok). Indywidualnie prezentował swoje prace w Galerii Foksal (1971 rok) i Klubie Powiatowego Domu Kultury w Kłodzku (1971 rok). W kolejnym roku twórczość artysty była pokazywana na Festiwalu Sztuki Polskiej Atelier’72 w Galerii Demarco w Edynburgu. W 1974 odbyła się wystawa artysty w Galerii Foksal.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
39,7 x 28,3 cm w św. p-p.
Technika
technika graficzna/papier
Sygnatura
dat. i opisany na odwrocie: «STANISŁAW DRÓŻDŻ / „CONTINUUM” / 1974» (ołówkiem)
Datowanie
1974
Kompozycje „pisane” przez artystę należą do klasycznych przykładów polskiej poezji konkretnej. Ten kierunek artystyczny rozwijał się szczególnie w latach 50. i 60. w Europie Zachodniej, a jego cechą charakterystyczną są słowa, litery, liczby tworzące układy graficzne. Stanisław Dróżdż definiował swoje prace jako „pojęciokształty”, co trafnie określa ich istotę. Słowa eksplorowane przez artystę przybierały bowiem różne formy, w zależności od zamysłu twórcy. Dokonania twórcy zostały docenione przez instytucje muzealne i kolekcjonerów prywatnych. Dzieła artysty można znaleźć m. in. w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Museum of Contemporary Art w Los Angeles czy Schwarz Galeria d’Arte w Mediolanie.
Praca posiada szkło muzealne.
Bibliografia:
Małgorzata Dawidek Gryglicka „Odprysk poezji. Stanisław Dróżdż mówi. A piece of poetry. Conversations with Stanisław Dróżdż”, Korporacja Ha!art – Narodowe Centrum Kultury, Kraków-Warszawa 2012.
W pierwszej połowie lat 70. Stanisław Dróżdż aktywnie uczestniczył w życiu wystawienniczym. Jego prace były obecne na IV Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1971 rok). Indywidualnie prezentował swoje prace w Galerii Foksal (1971 rok) i Klubie Powiatowego Domu Kultury w Kłodzku (1971 rok). W kolejnym roku twórczość artysty była pokazywana na Festiwalu Sztuki Polskiej Atelier’72 w Galerii Demarco w Edynburgu. W 1974 odbyła się wystawa artysty w Galerii Foksal.