Projekt VI
Wymiar
40 x 28,5 cm
Technika
tusz, gwasz/papier
Literatura
- „Władysław Strzemiński 1893-1952. W setną rocznicę urodzin”, kat. wyst., Muzeum Sztuki w Łodzi, red. J. Janik, Z. Karnicka, J. Ładnowska, Łódź 1994.
Datowanie
1948
Projekty tkanin w wykonaniu Władysława Strzemińskiego nie były wcześniej dostępne na rynku dzieł sztuki. O niepowtarzalności tego typu prac świadczy prezentacja projektu tkaniny sukienkowej na ekspozycji w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi w 2016 roku, która była dużym wydarzeniem. Wyjątkowy egzemplarz to odręcznie malowana kompozycja powojenna, nawiązująca do obrazów solarystycznych (zwanych inaczej powidokami światła). Były one wynikiem ciekawego eksperymentu malarskiego, polegającego na uchwyceniu optycznego wrażenia, jakie pozostaje po spojrzeniu na słońce. Oferowana praca przedstawia abstrakcyjne kształty kreślone miękkimi, swobodnie kładzionymi plamami, imitującymi ruch. Kompozycja zbudowana z odcieni szarości, zieleni i pomarańczowego, daje w efekcie subtelną kolorystyczną całość.
Wybitny twórca awangardowy, pomysłodawca teorii unizmu oprócz malarstwa, rysunku, teorii sztuki, zajmował się również projektowaniem architektonicznym i urbanistycznym. „Projekt VI” powstał w lipcu 1948 roku. Wśród wydarzeń artystycznych, które były wówczas udziałem Strzemińskiego, warto wymienić choćby słynny projekt Sali Neoplastycznej w Muzeum Sztuki w Łodzi na zlecenie dyrektora Mariana Minicha czy ekspozycje w Warszawie (rysunki wojenne pokazane w Klubie Młodych Artystów i Naukowców), Wrocławiu (Wystawa Ziem Odzyskanych) i Katowicach (w Związku Zawodowym Polskich Artystów Plastyków). Co ciekawe, w tym czasie artysta wykładał również m. in. historię sztuki w łódzkiej szkole filmowej. Nika Strzemińska wspominała: „Ojciec fascynował studentów swym zaangażowaniem w sprawy sztuki, indywidualnością i bezkompromisowością, tak rzadką u dojrzałych ludzi, a charakterystyczną dla młodzieży. Potrafił wokół siebie stworzyć niezwykłą, wręcz cudowną atmosferę twórczą i dyskusyjną”. W latach 1948-1949 powstają jedne z najbardziej rozpoznawalnych cyklów w twórczości artysty, czyli obrazy solarystyczne. W Łodzi, gdzie powstał opisywany projekt, artysta zamieszkał w 1931 roku.
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
40 x 28,5 cm
Technika
tusz, gwasz/papier
Literatura
- „Władysław Strzemiński 1893-1952. W setną rocznicę urodzin”, kat. wyst., Muzeum Sztuki w Łodzi, red. J. Janik, Z. Karnicka, J. Ładnowska, Łódź 1994.
Datowanie
1948
Dodatkowe informacje
nalepka z napisem l. d.: "Władysław Strzemiński / Projekt VI 1948"; pieczęć z napisem p. d.: "Projekt tkaniny / Łódź 5 VII. 1948"; na odwrocie napis ołówkiem: "W. Strzem"
Projekty tkanin w wykonaniu Władysława Strzemińskiego nie były wcześniej dostępne na rynku dzieł sztuki. O niepowtarzalności tego typu prac świadczy prezentacja projektu tkaniny sukienkowej na ekspozycji w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi w 2016 roku, która była dużym wydarzeniem. Wyjątkowy egzemplarz to odręcznie malowana kompozycja powojenna, nawiązująca do obrazów solarystycznych (zwanych inaczej powidokami światła). Były one wynikiem ciekawego eksperymentu malarskiego, polegającego na uchwyceniu optycznego wrażenia, jakie pozostaje po spojrzeniu na słońce. Oferowana praca przedstawia abstrakcyjne kształty kreślone miękkimi, swobodnie kładzionymi plamami, imitującymi ruch. Kompozycja zbudowana z odcieni szarości, zieleni i pomarańczowego, daje w efekcie subtelną kolorystyczną całość.
Wybitny twórca awangardowy, pomysłodawca teorii unizmu oprócz malarstwa, rysunku, teorii sztuki, zajmował się również projektowaniem architektonicznym i urbanistycznym. „Projekt VI” powstał w lipcu 1948 roku. Wśród wydarzeń artystycznych, które były wówczas udziałem Strzemińskiego, warto wymienić choćby słynny projekt Sali Neoplastycznej w Muzeum Sztuki w Łodzi na zlecenie dyrektora Mariana Minicha czy ekspozycje w Warszawie (rysunki wojenne pokazane w Klubie Młodych Artystów i Naukowców), Wrocławiu (Wystawa Ziem Odzyskanych) i Katowicach (w Związku Zawodowym Polskich Artystów Plastyków). Co ciekawe, w tym czasie artysta wykładał również m. in. historię sztuki w łódzkiej szkole filmowej. Nika Strzemińska wspominała: „Ojciec fascynował studentów swym zaangażowaniem w sprawy sztuki, indywidualnością i bezkompromisowością, tak rzadką u dojrzałych ludzi, a charakterystyczną dla młodzieży. Potrafił wokół siebie stworzyć niezwykłą, wręcz cudowną atmosferę twórczą i dyskusyjną”. W latach 1948-1949 powstają jedne z najbardziej rozpoznawalnych cyklów w twórczości artysty, czyli obrazy solarystyczne. W Łodzi, gdzie powstał opisywany projekt, artysta zamieszkał w 1931 roku.