Stefan Filipkiewicz

W latach 1900-1908 uczył się w krakowskiej akademii u Józefa Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego, Józefa Pankiewicza, Jana Stanisławskiego i Floriana Cynka.

Zajmował się przede wszystkim malarstwem pejzażowym (Tatry, widoki podgórskie, motywy marynistyczne), a także grafiką (szczególnie we wczesnym okresie swojej twórczości). Do jego dorobku zaliczają się projekty odznak (w tym legionowych), ilustracje książkowe, plakat, a w malarstwie – martwe natury. Artysta bliskie kontakty utrzymywał z Janem Stanisławskim – uczestniczył w jego plenerach, był jednym z organizatorów pośmiertnej wystawy mistrza i jego uczniów w 1907 roku.

W 1899 roku miała miejsce pierwsza indywidualna wystawa Stefana Filipkiewicza w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie następnie artysta wielokrotnie eksponował swoje prace. Indywidualne wystawy Filipkiewicza miały również miejsce przykładowo w Poznaniu i Bydgoszczy. Uczestniczył w  wystawach w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie i warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.

Malarz należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (w 1931 roku był prezesem Zarządu) i Rady Instytutu Propagandy Sztuki. Był członkiem rzeczywistym Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i członkiem zwyczajnym wiedeńskiej Secesji.

Uczestniczył w wystawach międzynarodowych w Dreźnie, Rzymie, Wenecji, także w ekspozycjach prezentujących sztukę polską poza granicami kraju: w St. Louis, Londynie, Wiedniu, Paryżu, wystawach Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych.

Filipkiewicz był pedagogiem w Szkole Przemysłowej w Krakowie, następnie uczył na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (w 1937 roku otrzymał tytuł profesorski).

Za swoją twórczość był nagradzany, np. złotym medalem na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu (1929 rok) czy nagrodą Polskiej Akademii Umiejętności za całokształt twórczości  i obraz „Jesień” (1933 rok).

Artysta służył w Legionach w trakcie I wojny światowej, a podczas kolejnej prowadził działalność konspiracyjną na emigracji na Węgrzech. Za swoją patriotyczną postawę został osadzony w obozie koncentracyjnym w Mauthausen, gdzie został zamordowany.