Tadeusz Brzozowski
O Artyście
Artysta związany z Grupą Krakowską i teatrem Tadeusza Kantora. W swoich kompozycjach przedstawiał fascynacje abstrakcją i malarstwem surrealistycznym. Cechą charakterystyczną obrazów Brzozowskiego jest intensywność kolorystyczna, odważne eksponowanie barwy i uczynienie z niej jednego z głównych narzędzi malarskiej ekspresji.
Od 1936 roku studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a następnie w powstałej w jej miejscu Szkole Przemysłu Artystycznego. W okresie okupacji zajmował się konserwacją zabytków, a po wojnie poświęcił się pracy pedagogicznej. Nauczał rysunku na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, został dyrektorem Państwowego Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem, był także profesorem poznańskiej PWSSP i krakowskiej ASP.
Od zakończenia wojny związany był z krakowską Grupą Młodych Plastyków, wraz z którą brał udział w najbardziej znaczących wystawach młodego ruchu artystycznego. W 1957 został członkiem reaktywowanej Grupy Krakowskiej, a dwa lata później związał się z międzynarodowym ugrupowaniem Phases.
Początkowo artysta tworzył inspirowane surrealizmem obrazy figuratywne. Stosował deformacje postaci i przedmiotów, budując metaforyczne kompozycje, nieraz nacechowane ironią. Stopniowo formy ulegały coraz większemu odrealnieniu, zbliżając się do abstrakcji. Najważniejszymi środkami wyrazu stały się plama intensywnej barwy i załamująca się linia. Dojrzałe prace artysty charakteryzują się niezwykłą siłą ekspresji. Wyróżniają się przede wszystkim śmiałością kolorystyczną, groteskowością materii i zaakcentowaną fakturą. Pod koniec życia Brzozowski wraca jednak do przedstawień figuratywnych, subtelnych i oszczędnych formalnie.
Działalność artystyczna Brzozowskiego nie ograniczała się jedynie do malarstwa sztalugowego. Zajmował się również malarstwem ściennym, rysunkiem, grafiką, witrażem, scenografią, a także projektowaniem tkanin.
Przeczytaj więcej Mniej