Stanisław Czajkowski

Stanisław Czajkowski malował pejzaże (szczególnie jesienne), sceny rodzajowe z życia wsi i miasteczek. Janusz Derwojed charakteryzował: „umiejętnie operował plamą barwną, uzyskując harmonijne zestawienia kolorystyczne, zawsze bardzo spokojne, o przewadze szarości, jak gdyby niedoświetlone”. Piesze wędrówki malarza po Polsce stawały się inspiracją do powstających obrazów.

Czajkowski zwiedził Włochy, a lata I wojny światowej spędził w Holandii (odbyły się tam wystawy indywidualne artysty w Amsterdamie, Hadze i Rotterdamie). Pracował jako wykładowca na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (od 1950 był profesorem). Malarz został uhonorowany orderem Odrodzenia Polski (1949 rok). Należał do stowarzyszenia „Sztuka”.

Czajkowski aktywnie uczestniczył w działalności wystawienniczej. Brał udział w ekspozycjach „Sztuki”, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Wystawiał w Salonie Garlińskiego i Instytucie Propagandy Sztuki. Malarz prezentował swoje prace na wystawach sztuki polskiej za granicą, organizowanej przez Towarzystwo Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych (w Nowym Jorku, Sztokholmie, Moskwie, Wenecji). W 1937 roku w Paryżu na międzynarodowej wystawie otrzymał Grand Prix za obraz „Z dzieckiem do chrztu”.

Obrazy artysty w swoich zbiorach posiadają: Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Historyczne m. st. Warszawy, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Muzeum Górnośląskie w Bytomiu, Muzeum Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli, Muzeum Adama Mickiewicza w Warszawie.