Stanisław Podgórski
O Artyście
Stanisław Podgórski urodził się 29 XII 1882 roku w Kałuszu k. Stanisławowa, zmarł w Wiśniczu Nowym 4 VIII 1964 roku.
Utalentowany pejzażysta, pedagog, jeden z założycieli krakowskiego Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków. Był uczniem szkoły ludowej w rodzinnej miejscowości, a następnie w gimnazjach w Stanisławowie i Drohobyczu. Studia artystyczne odbył w Krakowie pod opieką Floriana Cynka, Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego. Artysta, dzięki uzyskaniu stypendium im. Jana Matejki i stypendium Galicyjskiego Wydziału Krajowego, wyjechał do Paryża. Uzupełniał swoją wiedzę w Akademii Colarossi.
Jako przedstawiciel szkoły pejzażowej Jana Stanisławskiego, malował pejzaże tatrzańskie, zimowe krajobrazy, ale także widoki miejskie, portrety, kwiaty. Podczas pobytu we Francji tworzył również widoki z Bretanii. Charakterystyczne dla artysty było malowanie w plenerze, zwykle na dużych płótnach.
Podgórski był członkiem TAP Sztuka i Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Debiutował w trakcie studiów w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, wystawiając obraz „Słota”, zakupiony przez Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie.
Aktywnie udzielał się w życiu wystawienniczym. Jego indywidualne wystawy miały miejsce wielokrotnie w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, a także w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestniczył również w ekspozycjach Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków, Instytucie Propagandy Sztuki, wystawach we Lwowie, Poznaniu, Mińsku, Budapeszcie, Hagenbundzie czy Pittsburgu w instytucie Carnegie (został mianowany członkiem Wydziału Sztuk Pięknych tamtejszego instytutu).
Na przełomie 1911 i 1912 roku pracował jako nauczyciel malarstwa pejzażowego w Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej w Krakowie. Przez okres dziesięciu lat (1948-1958) pełnił funkcję dyrektora Państwowego Liceum Technik Plastycznych w Wiśniczu Nowym.
Nabywcą obrazów Stanisława Podgórskiego był przykładowo arcyksiążę Karol Stefan. Artysta odbył liczne podróże, m. in. do Włoch, Szwajcarii, Szwecji, Niemiec, Rosji (przez sześć lat mieszkał w Związku Radzieckim). Wędrował również po ojczyźnie, stworzył m. in. pejzaże parku w Kórniku. Większość prac artysty zaginęła w trakcie II wojny światowej. Część pozostałych znajduje się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, a także m. in. w Muzeum Okręgowym w Bielsku-Białej czy Muzeum Okręgowym w Toruniu.
Przeczytaj więcej Mniej