Stanisław Paciorek

Stanisław Paciorek przyszedł na świat w 1889 roku, zmarł w 1952 roku. Był malarzem i scenografem teatralnym. Tworzył w technice olejnej dekoracyjne pejzaże (np. tatrzańskie – „Poranek w Tatrach”), sceny rodzajowe w pejzażu, portrety ("Portret marszałka J. Piłsudskiego") i widoki architektoniczne („Kościół Mariacki”). Studiował w Akademii Sztuk Pięknych pod opieką takich wybitnych malarzy, jak Jacek Malczewski, Józef Mehoffer czy Teodor Axentowicz. Wcześniej ukończył Państwową Szkołę Przemysłową, a w roku 1908 zdobył nagrodę w konkursie dekoracyjnym Kunstgewerbeschule w Wiedniu. Paciorek był także pedagogiem – wykładał rysunek w gimnazjum realnym w Ojcowie. Zajmował się tworzeniem dekoracji teatralnych (związany był z teatrem Bagatela w Krakowie) oraz projektowaniem scenografii do oper Stanisława Moniuszki (wystawianych w Zakopanem) i M. Rimkiego-Korsakowa (w Częstochowie). Paciorek był członkiem ZPAP i Grupy Artystów Polskich Krąg. Swoje prace pokazywał w TPSP w Krakowie, Lwowie, Poznaniu czy Łodzi, a także w Institute of Art w Detroit. Dzieła artysty znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Čiurlionisa w Kownie czy w Muzeum w Koszutach.