Tadeusz Styka
O Artyście
Pochodził ze znanej artystycznej rodziny - jego ojciec Jan i brat Adam także byli malarzami. Od wczesnych lat malował i rysował pod okiem swojego ojca. Od roku 1900 Tadeusz Styka kształcił się w Paryżu pod kierunkiem Eugene Carriere’a i Jean-Jacquesa Hennera. Tam też mieszkał i miał swoją pracownię malarską. W roku 1929 przeprowadził się do Nowego Jorku, nadal jednak zachowując pracownię paryską. Artysta od wczesnych lat miał możliwość prezentować swoje prace w wielu prestiżowych galeriach na całym świecie - w Polsce, we Francji, w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Tadeusz Styka zasłynął zwłaszcza z portretów, które przedstawiały znane osobistości ze świata sztuki, nauki, polityki i z kręgów arystokratycznych, pierwszej połowy XX wieku. Do najsłynniejszych portretów należą przedstawienia takich sław jak Maurice Maeterlinck, Caruso, Chaliapin, Tito Ruffo, Sarah Delano Roosevelt, Profesor Zielinski, Queen Marie-Jose, Ignacy Paderewski, Pola Negri. Artysta potrafił znakomicie oddać charakterystykę psychologiczną modela, nie pozbawiając przy tym portretu swobodnej elegancji oraz wysokich walorów dekoracyjnych. Według wielu krytyków malarstwa, Tadeusz Syka był jednym z najlepszych portrecistów z powodu niezwykłej techniki jaką się posługiwał, zamaszyste pociągnięcia pędzla, ciepła gama barwna oraz minimalizm wykończenia szczegółu. W historii swojej działalności artystycznej często współpracował z ojcem wykonując szkice pomocnicze do jego obrazów, chętnie tworzył również ze swoim bratem Adamem. Tadeusz Syka malował także pejzaże, sceny rodzajowe, ponadto tworzył kompozycje o tematyce religijnej. Został nagrodzony medalem Legii Honorowej, najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez rząd Francuski. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych na całym świecie, a także zbiorach muzealnych.
Przeczytaj więcej Mniej