Wilk (Wilhelm) Ossecki (Osetzki, Ossetzki)

Wilhelm Ossecki uprawiał malarstwo olejne (pejzaże, martwe natury, portrety) i grafikę (drzeworyt, techniki metalowe). Jego obrazy były nagradzane medalami np. na salonach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Jednocześnie Hanna Kubaszewska w Słowniku Artystów Polskich podkreśla, że Ossecki: „był bardzo płodnym i sprawnym warsztatowo grafikiem, jednym z najaktywniejszych twórców środowiska wielkopolskiego lat 20. w tej dziedzinie”. Inspirował się twórczością formistów czy drzeworytem japońskim. W grafice podejmował motywy religijne, architektury zabytkowej, pejzażu czy portrety. Stworzył teki graficzne, np. „Zabytki budownictwa na Podkarpaciu. Okolice Krynicy. W drzeworycie” czy „Stary Poznań w oryginalnej akwaforcie miedziorytniczej”. Do jego dorobku twórczego zaliczają się również plakaty i ekslibrisy.

Artysta przez wiele lat pracował jako pedagog i pełnił liczne funkcje w ramach tej działalności: w Poznaniu uczył rysunku w Państwowej Szkole Handlowo-Przemysłowej Żeńskiej, w trakcie II wojny światowej prowadził zajęcia z młodzieżą w okolicach Warszawy. Następnie był nauczycielem w Piastowie, dyrektorem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Białymstoku, wizytatorem okręgowym Wydziału Kultury i Sztuki szkolnictwa artystycznego w Warszawie. Do jego działalności pedagogicznej zalicza się również praca w Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie i kierowanie Ogniskiem Plastycznym.

Wilhelm Ossecki przynależał do różnorodnych organizacji artystycznych. Był członkiem m. in. ZZPAP w Poznaniu, Związku Polskich Artystów Grafików w Warszawie czy Związku Polskich Artystów Plastyków czy Stowarzyszenia Bibliofilów Polskich w Poznaniu. Przez pięć lat, do wybuch wojny, był kustoszem zbiorów muzealnych Branickich w Wilanowie k. Warszawy. Debiut artystyczny Osseckiego to XX i XXI wystawa TAP Sztuka w Krakowie  w 1916 i 1918 roku, gdzie zaprezentował swoje ryciny. W 1920 roku uczestniczył w wystawie objazdowej współczesnej grafiki polskiej, która przyniosła mu popularność (m. in. Londyn, Amsterdam, Oslo, Belgrad czy Lublana). Poza tym, Ossecki swoje prace prezentował przykładowo w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, Instytucie Propagandy Sztuki, Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych, Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, Salonie Związku Artystów Plastyków. Artysta włączał się w wystawy poza granicami kraju, np. w Paryżu, Padwie czy Wenecji. Ekspozycje indywidualne odbyły się w Warszawie, Łodzi, Lwowie, Poznaniu i Toruniu. Ryciny Wilka Osseckiego znajdują się m. in. w Muzeum Narodowym w Krakowie i Warszawie.