Medalion dedykowany Leonowi Wyczółkowskiemu
Proweniencja
Z kolekcji wnuka artysty
Wymiar
średnica: 17 cm
Technika
gips patynowany
Sygnatura
sygn. i dat. u dołu: "Konstanty Laszczka 1921"
Literatura
Praca reprodukowana: Zofia Weiss, Katarzyna Łomnicka „Konstanty Laszczka”, Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki, Kraków, 2017, str. 88 (il. barwna); Jadwiga Puciata-Pawłowska „Konstanty Laszczka. Życie i twórczość”, Muzeum Okręgowe, Siedlce, 1980.
Datowanie
1921
Laszczkę i Wyczółkowskiego łączyły więzy przyjaźni i wspólna praca artystyczna. Poznali się w Warszawie, ale bliższa zażyłość nawiązała się w Krakowie, gdzie wykładali na tamtejszej uczelni artystycznej. Współpracowali przy wykonaniu tablicy pamiątkowej z okazji 500-lecia odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego czy przy projekcie pomnika Jana Matejki. Artyści wzajemnie wykonywali swoje podobizny (przykładowo głowa Wyczółkowskiego z 1900 roku i popiersie malarza z gwizdkiem wykonane przez Laszczkę oraz „Autoportret z Konstantym Laszczką” autorstwa Wyczółkowskiego czy inne studia portretowe). Co ciekawe, artystów łączyły nie tylko dokonania artystyczne, ale wspólne pasje (wędrówki tatrzańskie) i prywatne konotacje (Leon Wyczółkowski był ojcem chrzestnym córki Laszczki).
Przedstawiony medalion pochodzący z kolekcji spadkobierców Laszczki to kolejny dowód sympatii artystów. Starannie wykonana, dekoracyjna praca wzbogacona jest dedykacją rodzinną.
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
średnica: 17 cm
Technika
gips patynowany
Sygnatura
sygn. i dat. u dołu: "Konstanty Laszczka 1921"
Literatura
Praca reprodukowana: Zofia Weiss, Katarzyna Łomnicka „Konstanty Laszczka”, Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki, Kraków, 2017, str. 88 (il. barwna); Jadwiga Puciata-Pawłowska „Konstanty Laszczka. Życie i twórczość”, Muzeum Okręgowe, Siedlce, 1980.
Datowanie
1921
Dodatkowe informacje
na odwrocie: - "Własność / Czesława Laszczki"; - dedykacja: "Synowi mojemu Andrzejowi 5 X 52 ofiaruję Czesław Laszczka"
Proweniencja
Z kolekcji wnuka artysty
Laszczkę i Wyczółkowskiego łączyły więzy przyjaźni i wspólna praca artystyczna. Poznali się w Warszawie, ale bliższa zażyłość nawiązała się w Krakowie, gdzie wykładali na tamtejszej uczelni artystycznej. Współpracowali przy wykonaniu tablicy pamiątkowej z okazji 500-lecia odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego czy przy projekcie pomnika Jana Matejki. Artyści wzajemnie wykonywali swoje podobizny (przykładowo głowa Wyczółkowskiego z 1900 roku i popiersie malarza z gwizdkiem wykonane przez Laszczkę oraz „Autoportret z Konstantym Laszczką” autorstwa Wyczółkowskiego czy inne studia portretowe). Co ciekawe, artystów łączyły nie tylko dokonania artystyczne, ale wspólne pasje (wędrówki tatrzańskie) i prywatne konotacje (Leon Wyczółkowski był ojcem chrzestnym córki Laszczki).
Przedstawiony medalion pochodzący z kolekcji spadkobierców Laszczki to kolejny dowód sympatii artystów. Starannie wykonana, dekoracyjna praca wzbogacona jest dedykacją rodzinną.