Kasper Pochwalski
O Artyście
Studiował u Józefa Mehoffera na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, a po otrzymaniu stypendium od rządu francuskiego u M. Denisa w Académie Ranson w Paryżu. Kształcił się także w zakresie historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był malarzem i konserwatorem. Tworzył głównie martwe natury, portrety, sceny rodzajowe, a także pejzaże i widoki architektoniczne.
Artysta zajmował się również malarstwem ściennym, ozdabiając budynki kościołów, przede wszystkim diecezji krakowskiej (np. w Ratoszynie, Myszkowie czy Ciężkowicach). Charakterystyczne dla artysty były m. in. symboliczne kompozycje, często inspirowane literaturą (np. „Miłość na dachu” czy „Przeprowadzka artystów”). Był malarzem podążającym za własną, subiektywną wizją artystyczną, odporną na działanie choćby awangardowej sztuki paryskiej.
Kasper Pochwalski był jednym z inicjatorów powstania Zrzeszenia Artystów Plastyków "Zwornik". Obrazy Pochwalskiego pokazywano w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, Poznaniu czy Krakowie, jak również w warszawskiej Zachęcie i IPS-ie. Indywidualne wystawy artysty miały miejsce w 1925 roku w TPSP w Krakowie, a dwa lata później w Grudziądzu i Bydgoszczy. Uczestniczył w wystawach grup artystycznych, m. in. "Jednoróg" i "Zwornik".
Przeczytaj więcej Mniej