Leopold Gottlieb
O Artyście
Pochodził z utalentowanej artystycznie rodziny. Był najmłodszym bratem malarza Maurycego. W latach 1896–1902 Leopold Gottlieb studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie uczył się u Floriana Unierzyskiego, Jacka Malczewskiego i Teodora Axentowicza. Na studiach zaprzyjaźnił się między innymi z Xawerym Dunikowskim. Po zakończeniu nauki opuścił Kraków i udał się do Monachium, gdzie kopiował dzieła holenderskie w Starej Pinakotece. W 1904 r. zamieszkał na stałe w Paryżu. W 1906 r. wyjechał do Jerozolimy, gdzie objął katedrę malarstwa w Szkole Sztuki i Rzemiosła Bezalel. Po powrocie do Paryża w 1908 r. przebywał w kręgu artystów i krytyków Montparnasse'u.
Podczas I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Zajmował się wtedy między innymi dokumentacją rysunkową wojskowego życia. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Polsce. W latach 1917-1919 związany był z ugrupowaniem Formiści. Pod koniec lat dwudziestych został członkiem Stowarzyszenia Artystów Polskich „Rytm”. Był pomysłodawcą powstania w roku 1905 krakowskiej Grupy Pięciu, w skład której weszli Wlastimil Hofman, Mieczysław Jakimowicz, Jan Rembowski i Witold Wojtkiewicz. Razem z Grupą Pięciu wystawiał swoje prace w Krakowie, Lwowie, Wiedniu, Berlinie i Warszawie. Brał udział w wystawach organizowanych przez wiedeńską Secesję. W 1912 r. w mieszczącej się w Barcelonie Galeries Jose Dalmau miała miejsce ekspozycja sztuki polskiej, Gottlieb brał w niej udział jako malarz polski. W tym samym roku Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie zorganizowało pierwszą indywidualną wystawę twórczości Leopolda Gottlieba. Na wyróżnienie w jego twórczości zasługują przede wszystkim ekspresjonistyczne portrety inspirowane malarstwem Egona Schielego i Oskara Kokoschki. W swoich obrazach często podejmował tematykę religijną.
Przeczytaj więcej Mniej