Zbigniew Gostomski
O Artyście
W latach 1953-1959 studiował na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Po zakończeniu nauki na macierzystej uczelni rozpoczął działalność pedagogiczną. Uzyskał specjalizację w pracowni gobelinu artystycznego, a w roku 1988 otrzymał tytuł profesora. Był współzałożycielem, a także projektantem wnętrza, powstałej w 1966 roku galerii Foksal, z którą związany był do końca swojego życia. Jako aktor występował w na deskach Teatru Cricot 2 Tadeusza Kantora, z którym współpracował artystycznie, tworząc m.in. happeningi.
Dla Zbigniewa Gostomskiego twórczość artystyczna nie zamykała się w poszukiwaniach czysto malarskich. Artysta wychodził poza tradycyjnie stosowane środki plastyczne, poszukując nowatorskich rozwiązań w abstrakcji geometrycznej. Podejmował problematykę kompozycji i budowy dzieła, a także jego struktury, która w rozumieniu artysty nie ograniczała się jedynie do wymiaru materialnego, a była tak zwanym "obrazem wewnętrznym".
Na przełomie lat 50. i 60. artysta stworzył podejmujące zagadnienie iluzji i przestrzeni tzw. "Przedmioty optyczne". Były to kompozycje o geometrycznych podziałach, stworzone przy użyciu białej i czarnej farby, tworzących wspólnie równomierną gradację. Z czasem niektóre z malarskich realizacji otrzymały swoje trójwymiarowe odpowiedniki, np. w formie stalowych reliefów. Efektowną próbą zintegrowania obrazu z otoczeniem, a także osiągnięcia jednolitej kompozycji było dzieło Environment, które w 1967 roku swą wielką ramą wypełniło przestrzeń Galerii Foksal, czyniąc z niej prawdziwy obraz, wewnątrz którego znalazł się widz. W roku 1970 Gostomski stworzył jedną z najważniejszych prac polskiej sztuki konceptualnej - "Zaczyna się we Wrocławiu", w tym samym roku otrzymał nagrodę C.K. Norwida. Dzieło było opisem procesu, którego najważniejszą cechą była jego potencjalna nieograniczoność. Miała stanowić opozycję dla panującego wówczas masowego tworzenia form przestrzennych.
Przeczytaj więcej Mniej