Danuta Lewandowska
O Artyście
Polska malarka, architekt wnętrz i projektantka. Absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiowała w latach 1950-1955 pod kierunkiem Jerzego Sołtana i Kazimierza Nity na Wydziale Architektury Wnętrz. Od 1958 roku wykładowca na rodzimej uczelni. Od 1973 roku adiunkt w pracowni Kompozycji Brył i Płaszczyzn profesora Romana Owidzkiego na Wydziale Malarstwa.
Od 1954 roku artystka współpracowała ze Spółdzielnią Artystów Ład, rok później objęła w niej stanowisko rzeczoznawcy. Danuta Lewandowska należała również do Związku Polskich Artystów Plastyków, od 1962 roku była rzeczoznawcą związku w Cepelii. Uczestniczyła w środowisku intelektualnym czołowych polskich twórców współczesnych, przyjaźniła się z Henrykiem Stażewskim. Apogeum twórczości przypada na lata 1974 – 1977. W tym czasie powstawały dwupłaszczyznowe obrazy, w których przed powierzchnią stanowiącej podłoże malarskie płyty malarka mocowała kompozycje z rozciągniętych strun i sztucznych włókien. Jej twórczość charakteryzuje się odkrywczym podejściem do zagadnień przestrzeni i ruchu w obrazie, artystka osiągała niepowtarzalne, zmienne, migotliwe efekty wizualne zależne od intensywności światła i punktu widzenia. Prace Lewandowskiej znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łódzi, Jacques Baruch Galery w Chicago, E. Pappe Galery w Los Angeles oraz w galeriach i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. W 1957 roku artystka otrzymała nagrodę za zestaw mebli dziecięcych na II Ogólnopolskiej Wystawie Architektury Wnętrz.
Przeczytaj więcej Mniej