Katalog wystawy ,,Sto lat malarstwa polskiego'' - część I

TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUK PIĘKNYCH W KRAKOWIE

 KATALOG
WYSTAWY
STO LAT MALARSTWA POLSKIEGO
1800—1900
(DZIEŁA ARTYSTÓW NIEŻYJĄCYCH)

OPRACOWAŁ
DR FRANCISZEK KLEIN

Z 40 ILUSTRACJAMI

KRAKÓW MCMXXIX
NAKŁADEM KOMITETU WYSTAWY
"STO LAT MALARSTWA POLSKIEGO"

Kraków — druk W. L. Anczyca i Spółki

OD KOMITETU

Projekt urządzenia wystawy «Sto lat malarstwa polskiego» powstał z inicjatywy Związku Komitetów parafjalnych Opieki nad ubogimi. Wystawa doszła do skutku dzięki nader życzliwemu stanowisku Dyrekcji Tow. Przyj. Sztuk Pięknych, która oddała na cele Wystawy sale Pałacu Sztuki i nie szczędziła współpracy przy jej organizowaniu.
Wszystkim osobom i instytucjom, które raczyły oddać na wystawę obrazy, będące ich własnością — składamy serdeczne podziękowanie.

KOMITET WYKONAWCZY:
X. Metropolita Adam Sapieha
Ewelina Borkowska, Zuzanna Fischerowa, Jan Górski, Władysław Jarocki, Franciszek Klein, Władysław Kluger,Janina Kostanecka, Kazimierz Kostanecki, Xawery Pusłowski, Jan Rubczak, Artur Schroeder, Edward Tyszkiewicz,

KOMITET OGÓLNY:
Maria Baurowiczowa, Helena Bednarska, Józef Mehoffer, Michalina Osadcowa, Kazimierz Pochwalski, Róża Raczyńska, Anna Rollowa, Tadeusz Stryjeński, Róża Tarnowska, Zofia Tarnowska

WSTĘP
O malarstwie polskiem można mówić dopiero w wieku dziewiętnastym. Przedtem właściwie malarstwo polskie nie istniało. Podobny objaw można zauważyć u szeregu narodów, stojących na wysokim poziomie kultury czy cywilizacji. Za panowania króla Stanisława Augusta nastaje w Polsce bardzo żywy ruch artystyczny. Monarcha jest bowiem wybitnym estetą i miłośnikiem sztuk pięknych. Za przykładem króla cały dwór, magnaci i bogate sfery społeczeństwa zaczynają się żywo zajmować sztuką. Tych kilka ostatnich dziesiątków lat osiemnastego stulecia stworzyło sprzyjające warunki do powstania i rozwoju malarstwa polskiego. Naturalnie, że tu nie można przeciągnąć ścisłej linii granicznej, ale należy przyjąć, że z początkiem XIX wieku malarstwo polskie zaczyna kiełkować. Początków tych należy się dopatrywać w zakładaniu szkół malarskich. Powstają one w trzech miejscach tj. w Wilnie, Warszawie i w Krakowie. Naturalnie wśród pierwszych profesorów czy nauczycieli widzimy jeszcze artystów - cudzoziemców. Niezależnie od tych szkół ukazuje się już kilku bardzo wybitnych malarzy, Polaków, którzy są wychowankami uczelni zagranicznych. Do takich na początku XIX wieku w pierwszym rzędzie należy Aleksander Orłowski, uczeń Akademii petersburskiej; pełen żywiołowego temperamentu. Do takich należy Wojciech K. Stattler, Krakowianin, wychowanek akademii św. Łukasza w Rzymie, a dalej Piotr Michałowski, uczeń Charleta, a pośrednio znakomitego Gericaulta. Są to samorodne, wybitne talenty malarskie, obok których ukazuje się nieco młodszy, Juliusz Kossak, uczeń słynnego Horacego Verneta. Z uczelni malarskich niebawem zaczyna się wybijać na pierwsze miejsce krakowska szkoła, początkowo założona przy Uniwersytecie Jagiellońskim. Szkoła malarska w Wilnie została wkrótce zamknięta. Na malarstwo polskie w minionem stuleciu duży wpływ wywarło położenie polityczne narodu. Tak jak w początkach XIX wieku mamy wcale nie przypadkowo aż dwóch świetnych animalistów a zwłaszcza malarzy koni(Orłowski i Michałowski), potem zaś cały szereg, tak znowu później nieszczęścia i klęski narodowe odbijają się w malarstwie, aż nadto silnem echem. Mam tu na myśli przede wszystkiem A. Grottgera, niezrównanego rysownika, twórcę bohaterskich rapsodów z walk o niepodległość. Na połowę XIX wieku przypadają mniej więcej malarze tacy, jak J. N. Głowacki, pejzażysta, A. Grabowski, portrecista, Al. Gryglewski, Pillati, Szermentowski, Moniuszko, Piotrowski, A.Hadziewicz i i.

Jeżeli rzucimy okiem na tych pięćdziesiąt lat istnienia malarstwa polskiego, to z łatwością się przekonamy, że sztuka mimo trudnych warunków — rzeczywiście się rozwija. Jako główne centrum artystyczne wysuwa się Kraków przez swą uczelnię malarską. Tu również powstaje w r. 1854 pierwsze w Polsce, najstarsze Towarzystwo Przyjaciół Sztuk P. Założenie takiego Towarzystwa jest dla rozwoju sztuki niezmiernie doniosłem, gdyż z tą chwilą propaganda sztuki polskiej, za pomocą urządzania stałych wystaw obrazów, zaczyna zataczać coraz szersze kręgi. Do Krakowa zaczynają przybywać młodzi adepci sztuki ze wszystkich stron całego kraju, by stąd po kilku latach studiów, wyruszyć dalej za granicę poprzez Wiedeń do Monachium. Monachium bowiem, dzięki sprzyjającym warunkom i szczególnej opiece dynastii bawarskiej, wysunęło się już w pierwszej połowie XIX wieku, jako główna siedziba sztuki, na czoło całych Niemiec. Tam potem udają się — począwszy mniej więcej od połowy XIX wieku, całe szeregi artystów z Polski. Toteż wpływ szkoły monachijskiej w rozwoju naszego malarstwa drugiej połowy minionego wieku był bardzo znamienny. Z chwilą wystąpienia na widownię Matejki i objęcia przez niego kierownictwa krakowskiej uczelni, wpływ monachijski słabnie. Rzecz jasna, że nadzwyczaj silny indywidualizm Matejki toruje sam sobie drogę i wywiera tak zdecydowany wpływ na uczniów, że co najmniej przez dwa dziesiątki lat, przez które był dyrektorem Krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych 1873—1894, całe niemal malarstwo polskie rozwija się pod jego znakiem.

Podobne stanowisko, co Matejko, zajmował w tych samych niemal latach — Wojciech Gerson w Warszawie. Objąwszy katedrę malarstwa w tamtejszej Szkole Sztuk P., okazał się pierwszorzędnym pedagogiem. Jako miłośnik i malarz krajobrazu wywarł ogromny wpływ. Do jego uczniów należy duży zastęp późniejszych doskonałych artystów, jak Chełmoński, Wyczółkowski, Maszyński, Alchimowicz, Piotrowski, Bakałowicz, Piechowski, Ryszkiewicz, Bilińska i i. Wychowankowie szkoły warszawskiej przybywali przeważnie na dalsze studia do Krakowa, a stąd ciągnęli dalej na Zachód do Monachium, a także do Paryża, choć trzeba przyznać, że tam jeszcze w XIX wieku udawał się stosunkowo mały zastęp. Wychowankiem sztuki francuskiej, a uczniem Cognieta, był jeden z najznakomitszych talentów drugiej połowy XIX wieku — obok Matejki — Henryk Rodakowski. Naturalnie rodzaj jego talentu był zupełnie inny. Podczas gdy Matejko w swej twórczości był potężnym żywiołowym tragikiem — to przeciwnie najznamienniejszą cechą Rodakowskiego jest klasyczny, posągowy spokój, który mu zjednał tak wielki rozgłos za granicą. Niezależnie od tych głównych zjawisk artystycznych, jakimi niewątpliwie byli Matejko i Rodakowski, rozwija się w malarstwie polskim cała szkoła animalistów i malarzy konia. Zaczyna ten długi szereg Aleksander Orłowski. Po nim przychodzi niezrównany Piotr Michałowski, dalej Juliusz Kossak, po nim prawdziwy poeta życia polskiego na wsi — Józef Chełmoński, dalej Józef Brandt, Alfred Wierusz Kowalski i cały zastęp mniejszych. Pod koniec XIX wieku rozwija w malarstwie polskiem szkoła plenerystów i impresjonistów pod wpływem sztuki francuskiej, do których należą Władysław Podkowiński, Chełmoński, Aleksander i Maksymilian Gierymscy, Jan Stanisławski, Stanisław Wyspiański, Włodzimierz Tetmajer i wielu innych. Kierunek ten wypiera zupełnie wpływ szkoły monachijskiej w malarstwie polskim i do końca XIX wieku zajmuje dominujące znaczenie w sztuce polskiej.

Szczegóły bibliograficzne, odnoszące się do życia artystów czerpałem z Katalogu Wystawy Sztuki Polskiej Lwów 1894, dr. Jan Bołoz Antoniewicz, ze Świeykowskiego: Pamiętnik T-wa Przyj. Szt. P. Kraków 1905 i z Mycielskiego: Sto lat malarstwa w Polsce, Kraków 1897.

WYKAZ MALARZY BIORĄCYCH UDZIAŁ W WYSTAWIE

Ajdukiewicz Tadeusz, Ajdukiewicz Zygmunt, Alchimowicz Kazimierz, Andiolli Michał Elviro, Bakałowicz Władysław, Benedyktowicz Ludomir, Bierkowska Leonia, Bieszczad Seweryn, Brandt Józef, Brodowski Józef, Bryniarski Stanisław, Buchbinder Szymon, Chełmiński Jan, Chełmoński Józef, Chlebowski Stanisław, Chmielowski Adam, Cynk Florian, Czachórski Władysław, Dębicki Stanisław, De Laveaux Ludwik, Eliasz Walery (Radzikowski), Gerson Wojciech, Gierymski Aleksander, Gierymski Maksymilian, Głowacki Jan Nepomucym,Gorecki Tadeusz, Gottlieb Maurycy, Grabiński Henryk, Grabowski Andrzej,Gramatyka Antoni, Grottger Artur, Gryglewski Aleksander,Hadziewicz Rafał, Herncisz Emanuel, Hirszenberg Samuel, Jaroszyński Józef, Kapliński Leon, Koniuszko Wacław, Kossak Juliusz, Kostrzewski Franciszek, Kotarbiński Wilhelm, Kotowski Damazy, Kotsis Aleksander, Kowalski Alfred Wierusz, Kozakiewicz Antoni,Kozakiewicz Łukasz, Leopolski Wilhelm, Lenz Stanisław, Lipiński Hipolit, Loffler Leopold, Lorenowicz, Łaszczyński Bolesław de Verbno, Łuskina Włodzimierz, Łuszczkiewicz Władysław, Machniewicz Franciszek Jan, Małecki Władysław Aleksander, Maleszewski Tytus,Malinowski Marceli, Mańkowski Konstanty, Matejko Jan, Merwart Paweł, Michałowski Piotr, Moniuszko, Mroczkowski Aleksander, Orłowski Aleksander, Peszka Józef,Piccard Leon, Pillati Henryk, Piotrowski Antoni, Pitschmann Józef, Płonczyński Aleksander,Pociecha Michał, Pochwalski Władysław, Podkowiński Władysław, Popiel Tadeusz, Pruszkowski Witold, Rejchan Alojzy, Rodakowski Henryk, Romer Alfred, Rosen Jan, Rustem Jan, Rybkowski Tadeusz, Schouppe Alfred,Sidorowicz Zygmunt, Siemiradzki Henryk, Sonntag Józef, Stachowicz Michał, Stanisławski Jan, Stasiak Ludwik, Stattler Wojciech Korneli, Streitt Franciszek, Styka Jan, Suchodolski January, Swieszewski Aleksander, Szermentowski Józef, Szerner, Władysław, Szwejkart Karol, Tepa Franciszek, Tetmajer Włodzimierz Przerwa, Tondos Stanisław, Wańkowicz Walenty, Wiesiołowski Ludwik, Witkiewicz Stanisław, Wodzinowski Antoni, Wojnarowski Jan Kanty, Wyspiański Stanisław, Zuber Juliusz, Żmurko Franciszek

WYKAZ WŁAŚCICIELI OBRAZÓW
(Tylko przy osobach zamiejscowych podaje się miejsce zamieszkania)
Akademia Sztuk Pięknych, Arcybractwo Miłosierdzia, Axentowiczowie Teodorowie, Badeni Stanisław hr., Bakałowicz Aleksander dr., Błażowski Mieczysław br.- Ryczów (Mp.), Chmurski Anastazy, Ciechanowski Stanisław dr., Cyankiewicz Józef, Dąbrowski Ludwik dr., Dubeltowicz Henryk, Duszyński Marian, Ehrenpreis Zygmunt dr., Fischerowa Zuzanna, Gałęzowska Jadwiga, Gluziński Tadeusz dr., Gofronowa Z., Gottlieb Seweryn dr., Gólski Stanisław dr., Holzer Leon, Jagnińska Konstantowa, Jakoubek Alfred, Janczewska Jadwiga, Jarochowscy Joachim., Babica (Mp.), Jedrzejowicz Jan, Karczowa Józefa, Klimczyk Jan, Wieliczka, Kluger Władysław dr., Klugerowa Halina, Kornecki Marian dr, Kostanecki Kazimierz dr., Krobicki Jan, Mikołaj (Mp.), Lilpopowa Wanda, Łakocińska Zofia, Łepkowscy C. i W., Łubieńska hr., Łuszczkiewicz Michał dr., Macharski Franciszek, Morawska Kazimierzowa, Morstin Ludwik hr., Muczkowski Józef dr., Mycielski Jerzy hr. (Zbiory po śp...), Owsiński Józef dr.,Pochwalski Kazimierz, Pochwalski Stanisław, Ponetz Robert, Potocka Krystyna hr., Pusłowski Ksawery hr., Raczyńska Róża hr., Rodakowski Zygmunt, Skórczewski Witold dr., Skrzyńska Adamowa hr., Staromieśrie, Sierakowska Maria, Stryjeński Tadeusz, Sueskind Wilhelm dr., Szolayski Alfred dr., Szwarc Adolf, Tamowska Stanisławowa hr., Tarnowska Zdzisławowa hr., Tarnowski Szczepan hr. Malinie (Mp.), Tilles Samuel dr., Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Trąpczyńska Maria, Tyszkiewicz Edward hr., Walter Franciszek dr., Witkowski Karol, Włodkowa Albina, Wodzinowski Wincenty, Wojciechowski Kazimierz, Zamoyska Władysławowa hr.

 

UWAGA: Przy podawaniu wymiarów obrazów, pierwsza liczba oznacza szerokość, druga wysokość.

AJDUKIEWICZ TADEUSZ
urodzony w r. 1852, um. 1916 r. Początkowe studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod prof. Łuszczkiewiczem, następnie kształcił się w Akademii wiedeńskiej i w Monachium. Odbył szereg podróży po wschodzie. Przez dłuższy czas przebywa na Bałkanach, gdzie maluje duże kompozycje batalistyczne, na zamówienie tamtejszych panujących. Po czym osiedlił się w Wiedniu. Obrazy jego były wielokrotnie odznaczane wielkiemi medalami złotemi na wystawach w stolicach zachodniej Europy. Maluje najczęściej obrazy, których tematem jest koń.

1.SCENA Z POLOWANIA.
Na tle rozległego pejzażu z ruinami zamku tenczyńskiego szereg postaci męskich; na pierwszym planie jeden myśliwy na koniu.
ol., płótno, 76/61, sygn. lewo dół «Tadeusz Ajdukiewicz».
ilustracja.
Właśc. p. hr. Krystyna Potocka, Kraków.

2.SCENA Z POLOWANIA
ol., płótno, 63/37, sygn. lewo dół «T, Ajdukiewicz 1877».
Właśc. p. hr. Krystyna Potocka, Kraków.

3.JEŹDZIEC.
Na tle stepu jedzie konno młody człowiek, w głębi widać tabun koni.
ol., płótno, 64/43, sygn. lewo dół «Tadeusz Ajdukiewicz»,
Właśc. p. Leon Holzer, Kraków.

4.WALKA ARTYLERII
Na pierwszym planie widać armatę, ciągniętą przez konie i popychaną przez żołnierzy, obok nich oficer na koniu, wydający rozkazy.
ol., płótno, 29/21, sygn. prawo dół «T. A. 1879».
Właśc. p. dr. Tadeusz Gluziński, Kraków.

5.STUDIUM MĘŻCZYZNY W STROJU KARDYNAŁA
ol., płótno, 49/61, ns
Właśc. p. dr. Józef Muczkowski, Kraków.

6.GŁOWA MĘŻCZYZNY W CZAPCE FUTRZANEJ
zwrócona w prawo.
ol., drzewo, 15/18, sygn. «T. Ajdukiewicz».
Właśc. p. hr. Łubieńska, Kraków.

7.ARAB.
Popiersie Araba, w stroju wschodnim.
ol., drzewo, 25/34, sygn. dół «T. Ajdukiewicz».
Właśc. p. dr. Stanisław Gólski, Kraków.

AJDUKIEWICZ ZYGMUNT
ur. 1861 r., um. 1917 r., mieszka początkowo stałe w Wiedniu, następnie przenosi się na krótko do Paryża, skąd wraca na stałe do Wiednia. Brat Tadeusza.

8.PORTRET MĘSKI.
Przedstawia mężczyznę w całej postaci na wprost, w ubraniu strzeleckiem.
ol., płótno, 29/49, sygn. lewo dół «Zygmunt Ajdukiewicz».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

ALCHIMOWICZ KAZIMIERZ
ur. w r. 1840, um. 1917 r. Pierwsze studia w Warszawie u Gersona, następnie w Monachium i w Paryżu, po czym na stały pobyt wraca do Warszawy.

9.KRAJOBRAZ.
Przedstawia chatę na skraju lasu.
ol., półtno, 31/23, sygn. prawo dół «K. Alch.».
Właśc. p. dr. Franciszek Walter, Kraków.

10.CYGANKA Z DZIECKIEM.
Na tle ciemnej ściany siedzi w więzieniu matka z dzieckiem.
Ol., płótno, 78/103, sygn. prawo dół «K. Alchimowicz 1879».
Właśc. p. br. Mieczysław Błażowski, Ryczów k. Krakowa.

ANDRIOLLI MICHAŁ ELVIRO
ur. w Wilnie w r. 1837, um. 1893. Kształci się w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Odbywa wędrówki po Litwie i całej Polsce, robiąc wszędzie na miejscu studia rysunkowe. Następnie udaje się do Włoch i studiuje w Akademii św. Łukasza w Rzymie. Jest on jednym z najlepszych polskich ilustratorów i rysowników.

11.PAN TWARDOWSKI.
rys. piórk. i kredką, 25/32, sygn. prawo dół «Andriolli 1890».
Właśc. p. Kazimierz Wojciechowski, Kraków.

BAKAŁOWICZ WŁADYSŁAW
ur. w Chrzanowie 1833 r., um. po r. 1900. Początkowe nauki pobierał w Warszawie i tam wstępuje do Szkoły Sztuk Pięknych. Następnie udaje się na studia do Paryża, gdzie odtąd stale przebywa. Jest on cenionym portrecistą i malarzem historycznym.

12.W PRACOWNI.
Przedstawia artystę, malującego swą żonę, słynną artystkę teatru lwowskiego. Obok niej brat artysty.
ol., płótno, 36/41, ns.
Właśc. p. dr. Aleksander Bakałowicz, Kraków.

13.W KRYNICY.
Przedstawia brata artysty z żoną i samego autora (w płaszczu z peleryną).
akw., kart., 22/29, sygn. prawo dół «W. Bakałowicz Krynica» koło r. 1863.
Ilustracja.

Właśc. p. dr. Aleksander Bakałowicz, Kraków.

BENEDYKTOWICZ LUDOMIR
ur. w r. 1844 w Król. Polskiem, um. w r. 1927 we Lwowie. Pierwsze studia odbywa u Gersona, następnie w Monachium, potem jest uczniem mistrza Matejki. Brał udział w powstaniu w r. 1863, przyczem utracił obie ręce. Po powstaniu mieszkał stale w Krakowie, a ostatnich dwadzieścia lat spędził we Lwowie.

14.DĄB.
past., kart., 55/67, ns.
Właśc. p. hr. Edward Tyszkiewicz, Kraków.

BIERKOWSKA LEONJA
ur. 1855, um. po r. 1910. Jest uczennicą H. Lipińskiego, następnie dla studiów przebywa w Paryżu.

15.PORTRET DAMY PO KOLANA W CZARNEJ SUKNI Z KOŁNIERZEM FUTRZANYM.
Twarz profilem zwrócona w lewo.
Ol., płótno, 80/134, sygn. lewo dół góra «Leona Bierkowska Kraków 1887».
Właśc. p. dr. Stanisław Ciechanowski, Kraków.

BIESZCZAD SEWERYN
ur. w r. 1852 w Jaśle, um. w r. 1927. Pierwsze studja odbywa w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, następnie pracuje w Monachium u prof. Wagnera. Na stały pobyt osiadł w Krośnie. Jest on pejzażystą i malarzem rodzajowym.

16.ZAMEK NA WAWELU.
Przedstawia Wawel od strony Wisły z szeregiem figur jako sztafarz.
ol., płótno, 94/47, sygn. prawo dół «S. Bieszczad*.
Właśc. p. dr. Witold Skórczewski, Kraków.

17.DRUCIARZ.
Na tle zimowego krajobrazu.
ol., płótno, 64/91, sygn. dół «S. Bieszczad».
Właśc. p. Zuzanna Fischerowa, Kraków.

BRANDT JÓZEF
ur. 1841 w woj. lubelskiem, um. w r. 1915. Z początku poświęcił się studiom inżynierii w Paryżu, lecz wkrótce je porzucił i oddał się malarstwu. Pierwsze studia odbywa pod Juliuszem Kossakiem, następnie pracuje w Akademii monachijskiej u profesorów Adama i Horschelta. W r. 1866 otwiera w Monachium własną pracownię i odtąd stale tam przebywa, prawie do końca życia, wyjeżdżając na lato do rodzinnego majątku Orońska pod Radomiem. Wielokrotnie odznaczony medalami złotymi, wysokiemi orderami i godnością członka honorowego Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, Monachium, Wiedniu i t. d. Jest on jednym z najlepszych polskich malarzy konia.

18.RYCERZ NA BIAŁYM KONIU.
Na tle stepu i zarośli o pożółkłych liściach jedzie na białym koniu rycerz polski, zwrócony w lewo.
ol., płótno, 35/51, sygn. prawo dół «Józef Brandt z Warszawy Monachium».
Właśc. p. Leon Holzer, Kraków

19.ZAPOROŻEC.
Na tle rzadkiego lasu jedzie przez wodę na siwym koniu z trokami u siodła kozak zaporoski w ceglastej świtce i białej czapce. W głębi widać dwa konie i kozaków.
ol., płótno, 37/57, sygn. prawo dół «Józef Brandt z Warszawy Monachium».
Właśc. p. Leon Hólzer, Kraków.

20.CZATY.
Widać trzy konie w dole i kozaka, powyżej dwóch kozaków na czatach.
ol., płótno, 75/50, sygn. lewo dół, «Józef Brandt 1869».
Właść. p. hr. Łubieńska, Kraków.

21.POLOWANIE NA LISA.
Dojeżdżacz na siwym koniu z psem, w głębi widać furę z myśliwymi.
ol., płótno, 60/45, sygn. prawo dół «Józef Brandt z Warszawy Monachjum».
Właśc. p. Robert Ponetz. Kraków.

22.DOJEŻDŻACZ Z CHARTAMI.
Przedstawia trzy konie z jednym jeźdźcem, trzymającym sforę chartów.
ol., płótno, 65/52, sygn. «Józef Brandt z Warszawy Orońsk».
Ilustracja.
Właśc. p. hr. Adamowa Skrzyńska, Kraków.

BRODOWSKI JÓZEF
portrecista i pejzażysta, ur. w Warszawie w r. 1772, um. w Krakowie 1853. Studia odbywał w Akademii wiedeńskiej. Od r. 1809 osiada na stały pobyt w Krakowie i zostaje profesorem malarstwa w tutejszej Szkole Sztuk Pięknych.

23.PORTRET NIEZNANEGO, w ciemno-zielonym surducie.
ol., płótno, 50/64, ns.
Właśc. Zbiory Akademii Sztuk P. w Krakowie.

BRYNIARSKI STANISŁAW
ur. w Krakowie 1829, um. po r. 1900. Początkowe studia u Teodora Stachowicza, następnie pod profesorem Stattlerem i Płonczyńskim.

24.DAWNY RATUSZ KRAKOWSKI.
Przedstawia wieżę z dawnym ratuszem na rynku, odwachem i kawałkiem Sukiennic. Jest to widok starego ratusza, przemalowany z dawnych rysunków.
ol., płótno, 36/48, sygn. lewo dół «S. Bryniarski 1888 w Krakowie».
Ilustracja.
Właśc. p. dr. Marian Kornecki, Kraków.

BUCHBINDER SZYMON
ur. w Radzynie, Król. Pol. w r. 1850, um. po r. 1900. Początkowe studia u Gersona i Hadziewicza, następnie jest uczniem Akademii Wiedeńskiej, potem w Krakowie Matejki. Maluje przeważnie małe, bardzo wykończone obrazki rodzajowe, sceny historyczne itd.

25.WIDOK MIASTA.
Widać rzekę i biegnący nad nią bulwar na tle gór.
ol., tekt., 18/13, sygn. prawo dół «Szymon Buchbinder».
Właśc. p. dr. Seweryn Gottlieb, Kraków.

CHEŁMIŃSKI JAN
ur. w Brzostowie 1851 r., um. w r. 1925. Pierwsze studia malarskie w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, następnie w Monachium u prof. Wagnera, a także pracuje pod kierunkiem Brandta. Po ukończeniu studiów osiada na dłuższy czas w Monachium, a następnie udaje się do Anglii i Ameryki, skąd wróciwszy, otwiera pracownię w Londynie. Jest on malarzem scen rodzajowych i batalistycznych.

26.PRZEGLĄD KOSYNIERÓW.
Przedstawia Kościuszkę na koniu ze sztabem, a przed nim defilujących kosynierów.
ol., tekt., 29/19, ns.
Właśc. p. dr. Ludwik Dąbrowski, Kraków.

CHEŁMOŃSKI JÓZEF
ur. w Boczkach pod Warszawą 1850 r., um. w r. 1917. Jest uczniem Wojciecha Gersona, dalsze studia odbywa w Monachium i w Paryżu, gdzie osiada na szereg lat. Jest on jednym z najlepszych malarzy konia. Obrazy jego, których tematem było życie na polskiej wsi (także życie polskie na Ukrainie), jednają mu najwyższe nagrody i odznaczenia zagranicą (Monachium, Paryż); były one w latach 1870—1890 bardzo poszukiwane przez znawców za granicą, a zwłaszcza dużo nabywano je do Ameryki (Goupil). Chełmoński wrócił około r. 1890 na stałe do kraju i osiadł w niewielkim swoim mająteczku Kukłówka pod Warszawą, gdzie umarł.

27.KWITNĄCA JABŁOŃ.
Na tle drzew ogrodu kwitnąca jabłoń w środku obrazu.
ol., płótno, 34/24, sygn. lewo dół «J. Chełmoński».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

28.ZBIERANIE CHRUSTU.
Na tle zimowego krajobrazu chłopskie sanie z dwoma postaciami, zbierającymi chrust.
ol., płótno, 41/26, sygn. lewo dół «j. Chełmoński. 1907».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

29.STAW W LESIE.
Na tle zbitej gęstwy lasu staw zarośnięty szuwarami.
ol., płótno, 36/26, sygn. lewo dół « Józef Chełmoński».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

30.KURKA WODNA.
Po moczarze zarośniętym zielenią biegnie ptak błotny.
ol., płótno, 122/72, sygn. w środku w dole «Józef Chełmoński».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

31.PORANEK.
Przedstawia moczary wśród mglistego poranku z małem stadem czapli.
ol., płótno, 148/89, sygn. «Józef Chełmoński 1906».
Właśc. p. hr. Adamowa Skrzyńska, Kraków.

32.POCZTAREK WIEJSKI.
Przedstawia wózek dwukolny z figurą siedzącą i obok drugą stojącą.
ol., płótno, 22/17, sygn. lewo dół «J. Ch. 1872».
Właśc. p. hr. Łubieńska, Kraków.

33.PORTRET HR. BENEDYKTA TYSZKIEWICZA na klaczy Butna.
ol., 101/81, sygn. dół «Józef Chełmoński 1887».
Ilustracja.
Właśc. p. hr. Edward Tyszkiewicz, Kraków.

34.PASTUSZKOWIE PRZY OGNISKU.
Pastwisko, na którem pastuszkowie palą ogień.
ol., płótno, 126/94, sygn. «Józef Chełmoński 1897».
Właśc. p. Kazimierzowa Morawska, Kraków.

CHLEBOWSKI STANISŁAW
ur. w Pokutyńcach na Podolu 1835 r., um. 1884. Kończy Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu z wielkim złotym medalem, otrzymuje Prix de Rome i udaje się za granicę na studia do Monachium i Paryża. W r. 1865 udaje się do Konstantynopola, zaproszony przez sułtana Abdul-Azisa, który go mianuje swym malarzem nadwornym. Na tym stanowisku pozostaje do r. 1876, po czym wraca na stały pobyt do Paryża. Jest on cenionym malarzem konia i scen rodzajowych, zaczerpniętych ze wschodnich motywów.

35.SEJMIK W CHAŁUPIE.
Przedstawia wnętrze izby z tłumem żywo gestykulującym.
ol., płótno, 70/42, ns.
Właśc p. hr. Edward Tyszkiewicz, Kraków.

36.PRACOWNIA ARTYSTY W PETERSBURGU.
ol., tekt., 29/22, sygn. prawo dół «St. Chlebowski».
Właśc. p. Kazimierz Wojciechowski, Kraków.

37.SCENA ULICZNA.
Przedstawia na tle architektury wschodu kuglarza z chłopcem i szereg figur.
ol., płótno, 17/23, sygn. prawo dół «St. Ch, Brussa».
Właśc. p. dr. Franciszek Walter, Kraków.

CHMIELOWSKI ADAM
ur. w r. 1846, um. 1917, jest uczniem krakowskiej Akademii. Talent jego, jako malarza, cechuje liryzm. Po pewnym czasie rzuca paletę i wstępuje do zakonu jako brat Albert, tercjarz i tworzy «Zakład brata Alberta» dla bezdomnych.

38.WIDOK MIASTECZKA.
ol., płótno, 55/75, ns.
Właśc. p. hr. Róża Raczyńska, Kraków.

39.CMENTARZ.
Ol., płótno, 125/42, sygn, «Adam Chmielowski 1880».
Właśc. p. dr. Kazimierz Kostanecki, Kraków.

CYNK FLORIAN
ur. w Krakowie w r. 1838, um. po r. 1912. Początkowo jest uczniem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, następnie pracuje w Monachium i w Dreźnie. Był on profesorem rysunków w Akademii Sztuk Pięknych.

40.DŁUGOSZ UCZĄCY KRÓLEWICZA POLSKIEGO.
ol., płótno, 98/124, sygn. prawo dół «Fl. Cynk 890».
Właśc. p. Albina Włodkowa, Kraków.

41.SCENA HISTORYCZNA.
akw., kart., 37/28, sygn. «Fl. Cynk».
Właśc. p. Józef Cyankiewicz, Kraków.

CZACHÓRSKI WŁADYSŁAW
ur. 1855 r. w Król. Pol., um. w r. 1911. Pierwsze studia odbywa w Warszawie pod kierunkiem Hadziewicza, następnie w Dreźnie i Monachium. Po ukończeniu studiów malarskich osiada na stałe w Monachium i przebywa tam do końca życia. Jest on jednym znajlepszych portrecistów kobiecych, a jego dzieła zjednały mu najwyższe medale i odznaczenia honorowe.

42.PORTRET KOBIECY.
Popiersie damy w kapeluszu ażurowym ze sznurem pereł na szyi i koronką.
ol., płótno, 24/35, ns.
Właśc. p. Gofronowa, Kraków.

DĘBICKI STANISŁAW
ur. w r. 1866, um. 1926. Był uczniem Akademii krakowskiej, następnie studia odbywał w Monachium i Paryżu. Spędził szereg lat w Karpatach wschodnich na Huculszczyźnie, skąd przysyłał na wystawy i do zbiorów prywatnych szeregi bardzo dobrych obrazów i studiów. Stale potem mieszkał we Lwowie, aż do r. 1909, w którym został zamianowany profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

43.PORTRET WŁASNY.
Popiersie artysty nieco zwrócone w prawo, w czapce na głowie i z papierosem w ustach, wzorowane na portrecie własnym Grottgera.
past., kart., 31/53, sygn. prawo dół «St. D.».
Ilustracja.
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

44.PORTRET ŻONY ARTYSTY.
Przedstawiona jest w białej bluzce, czarnym kapeluszu, malowana nawprost po pas, łokciami wsparta na stole. Dół obrazu  nieskończony.
ol., płótno, 60/84, ns.
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

45.KRAJOBRAZ ZE SZCZYTAMI WIEŻ.
ol., płótno, sygn. prawo dół «Żmigród, St. D».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

46.PORTRET BRATA ARTYSTY.
Przedstawia w głębi pokoju postać męską, stojącą z twarzą na wprost.
ol., płótno, 19/34, sygn. prawo dół «St. Dębicki».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

47.ŻYDEK.
Głowa Żydka z pejsami w profilu.
ol., płótno, 24/33, sygn. lewo dół «St. Dębicki».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków

48.MODLITWA.
Przed krucyfiksem klęczy hucułka w czerwonej spódnicy.
ol., płótno, 19/23, sygn. prawo góra «St. Dębicki».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków

49.RODZINA ARTYSTY.
Przy stole w pokoju siedzi siostra i brat malarza, grając w karty.
ol., płótno, 24/19, sygn. prawo dół «St. Dębicki*.
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

50.HUCUŁ ZBIERAJĄCY LEN.
Na tle gór widać schylonego hucuła, jak zbiera len.
past, kart., 53/73, sygn. prawo dół «Hucuł zbierający len, St. Dębicki*.
Właśc. p dr Tadeusz Gluziński, Kraków.

DE LAVEAUX LUDWIK
ur. w r. 1868, um. w r. 1894. Pierwsze studia odbywa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, następnie w Monachium i Paryżu.

51.ZACHÓD SŁOŃCA NAD MORZEM.
ol., płótno, 67/59, ns.
Właśc. p. Józefa Karczowa, Kraków.

ELJASZ WALERY (RADZIKOWSKI)
ur. w Krakowie 1840 r., um. po r. 1900. Jest uczniem Władysława Łuszczkiewicza, po czym udaje się do Monachium. Po ukończeniu studiów artystycznych osiada na stałe w Krakowie. Jest malarzem historycznym.

52.JAKÓB POTOCKI ZDOBYWA WOLMAR NA SZWEDACH.
Przedstawia rycerza ze sztandarem polskim, wchodzącego na mury twierdzy.
ol., płótno, 40/52, ns.
Właśc. p. Kazimierz Wojciechowski, Kraków.

53.SIEROCTWO MATKI JAGIELLONÓW.
Przedstawia w pośrodku tłumu postaci młodą dziewczynę, płaczącą z chustką przy oczach.
ol., kart., 93/62, sygn. prawo dół «Walery Eljasz».
Właśc. p. Jan Klimczyk, Wieliczka.

GERSON WOJCIECH
ur. w Warszawie 1831 r., um. tamże 1901 r. Studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod Piwarskim i Breslauerem. Następnie w Akademii Petersburskiej, po czym udaje się za granicę do Paryża, gdzie pracuje pod kierunkiem prof. Leona Cognieta. Po powrocie do kraju osiada w Warszawie i tu od r. 1858 rozpoczyna jako artysta pracę pedagogiczną. Do jego uczniów zaliczali się najlepsi artyści XIX wieku, jak Chełmoński, Wyczółkowski, Piotrowski, Masłowski, Alchimowicz, Bakałowicz, Kotarbiński, Ryszkiewicz, Piechowski, Bilińska i w. in. Jest on malarzem historycznym, a także jednym z pierwszych pejzażystów rodzimego krajobrazu, zwłaszcza doskonałe są jego pejzaże z Tatr.

54.SADZENIE DRZEWEK W WILANOWIE.
Przedstawia na tle zamku wilanowskiego króla Sobieskiego, sadzącego drzewka, do którego podchodzi jakiś dworzanin.
ol., płótno, 58/46, sygn. lewo dół, «Wojc. Gerson, 1868».
Właśc. p. hr. Łubieńska, Kraków.

55.U SZEWCA.
Przedstawia majstra szewskiego z chłopakiem w pracowni.
ol., drzewo, 24/30, sygn. prawo dół, «W. G.,».
Właśc. p. dr. Franciszek Walter, Kraków.

GIERYMSKI ALEKSANDER
ur. w Warszawie w r. 1849, um. 1901 r. Pierwsze studia odbył w szkole rysunkowej pod Hadziewiczem, następnie w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uzyskał złoty medal. Jakiś czas przebywał we Włoszech, a potem przeniósł się na dłuższy pobyt do Paryża. Jest on malarzem pejzażu i należy do kierunku plenerystów, jako jeden z pierwszych.

56.ULICZKA WŁOSKA.
Przedstawia widok uliczki w mieście włoskim.
ol., płótno, 21/27, sygn. prawo dół «Aleks. Gierymski».
Właśc. p. dr. Franciszek Walter, Kraków.

57.KRAJOBRAZ.
Przedstawia łąkę z trzema drzewami na pierwszym planie, z boku na prawo ściana lasu.
ol., płótno, 58/86, sygn. lewo dół «A. Gierymski».
Ilustracja.
Właśc. p. Leon Holzer, Kraków.

58.BARKA NA RZECE.
ol., płótno, 62/46. sygn. prawo dół «A. Giery».
Właśc. p. dr. Kazimierz Kostanecki, Kraków.

GIERYMSKI MAKSYMILIAN
ur. w Warszawie w r. 1846, um. 1874 r. Starszy brat Aleksandra, razem z nim odbywał studia, naprzód w warszawskiej szkole pod kierunkiem Juliusza Kossaka, a następnie w Monachium. Choroba piersiowa przerwała zbyt wcześnie jego życie i nie dozwoliła mu w całej pełni rozwinąć świetnego talentu. Mimo to dorobek jego artystyczny jest bardzo znaczny i w historii malarstwa polskiego zajmuje on bardzo wybitne miejsce.

59.DOJEŻDŻACZ Z PSAMI W LESIE.
ol., płótno, 34/24, ns.
Ilustracja.
Właśc. p. hr. Władysławowa Zamoyska, Kraków.

60.PIKIETA Z 63 ROKU.
Przedstawia na tle krajobrazu dwóch posłańców konno z chłopem, pokazującym drogę.
ol., płótno, 36/34, ns.
Właśc. p. dr. Franciszek Walter, Kraków.

GŁOWACKI JAN NEPOMUCEN
pejzażysta, ur. w Krakowie 1802 r., um. 1847 r. Uczeń Peszki i Brodowskiego, kształci się następnie w Pradze czeskiej i w Wiedniu, a dalej w Monachium i w Rzymie. Po powrocie do Krakowa był profesorem rysunków w liceum św. Anny. Poświęca się również malarstwu miniaturowemu.

61.PORTRET MĘŻCZYZNY.
ol., płótno, 19/24, sygn. prawo dół «J. N. Głowacki Cracovie 835».
Ilustracja.
Właśc. p. dr. Władysław Kluger, Kraków.

62.PORTRET NIEZNANEGO.
ol., tekt., 15/19, ns. napis na odwrociu z datą 1839.
Właśc. Zbiory po ś. p. hr. Jerzym Mycielskim, Kraków.

63.STUDIUM PORTRETOWE.
ol., płótno, 37/45, ns.
Właśc. p. dr. Wilhelm Sueskind, Kraków.

64.KRAJOBRAZ WŁOSKI.
ol., płótno, 130/85, sygn. środek dół «J. N. Głowacki».
Właśc. p. dr. Wilhelm Sueskind, Kraków.

65. ZAMEK W OJCOWIE.
ol., płótno, 85/60, ns.
Właśc. p. dr. Wilhelm Sueskind, Kraków.

66.WIDOK NA WISŁĘ z klasztorem zwierzynieckim i Bielanami.
ol., płótno, 49/36, ns.
Właśc. p. Jan Jędrzejowicz, Staromieście.

67. RUINY PAŁACU W ŁOBZOWIE.
ol., płótno, 49/36. ns.
Właśc. p. Jan Jędrzejowicz, Staromieście.

GORECKI TADEUSZ
ur. w r. 1825 pod Wilnem, um. przed r. 1868. Studia w akademii petersburskiej, następnie w Paryżu i w Rzymie. Jest malarzem portretowym i rodzajowym.

68.PORTRET MARII Z MICKIEWICZÓW GÓRECKIEJ.
ol., płótno, 45/53, ns.
Właśc. p. dr. Stanisław Ciechanowski, Kraków.

GOTTLIEB MAURYCY
ur. r. 1856 w Drohobyczu, um. 1879. Kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, a także w Krakowie pod kierunkiem Matejki, po czym znowu udał się na dalsze studia do Monachium i Rzymu, gdzie zaprzyjaźnił się z Siemiradzkim. Mimo młodego wieku dał się poznać jako niezwykły talent malarski.

69.STUDIUM GŁOWY MĘŻCZYZNY.
Na ciemnym tle głowa malowana na wprost, z charakterystycznym zarostem.
ol., płótno, 29/35, ns.
Ilustracja.
Właśc. p. Leon Holzer, Kraków.

70.ARABKA, pod rozpiętą chustą na balkonie.
Szkic nieskończony.
ol., płótno, 24/32, ns.
Właśc. p. Leon Holzer, Kraków.

GRABIŃSKI HENRYK
ur. we Lwowie r. 1842, um. tamże 1903. Studia malarskie odbył w Akademii Wiedeńskiej i w Monachium. Po powrocie był profesorem pejzażu w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, po czym przeniósł się na stały pobyt do Lwowa.

71.KRAJOBRAZ.
Na tle nieba chałupa, na pierwszym planie matka z dzieckiem.
ol., płótno, 40/26, sygn. lewo dół «H. Grabiński».
Właśc. p. Jan Klimczyk, Wieliczka.

GRABOWSKI ANDRZEJ
ur. w Krakowie r. 1833, um. we Lwowie 1886. Studia odbył w krakowskiej szkole pod Stattlerem, a następnie udał się do Wiednia i Monachium, po czym kilka lat spędził we Włoszech. Jest on zdolnym portrecistą.

72.STUDIUM MĘSKIE.
Mężczyzna w fezie, malowany po pas.
ol., płótno, 40/59, sygn. prawo dół «Grabowski 1862».
Właśc. p. hr. Krystyna Potocka, Kraków.

73.GŁOWA ŻYDA.
Przedstawia głowę starca, żyda z profilu w jarmułce z siwą brodą.
ol., tekt., 22/28, ns.
Właśc. p. dr. Seweryn Gotlieb, Kraków.

74.GŁOWA STARCA.
ol., płótno, 48/58, sygn. «A. Grabowski 1865».
Właśc. p. Jan Klimczyk, Wieliczka.

75.PORTRET MĘSKI.
Przedstawia na ciemnem tle portret młodego człowieka, zwróconego w lewo.
ol., płótno, 41/51, sygn. prawo dół «A. Grabowski 1862».
Właśc. p. dr. Seweryn Gotlieb, Kraków.

76.STUDIUM MIESZCZKI Z RYMANOWA.
Popiersie z profilu starszej kobiety w czepcu.
ol., płótno, 36/42, sygn. «W Wysocku 1879 A. Grabowski».
Właśc. p. Zofia Łakocińska, Kraków.

GRAMATYKA ANTONI
ur. w r. 1841 w Kalwarii Zebrzydowskiej, um. w Krakowie w 1920. Studia odbywa w Krakowie w Szkole Sztuk Pięknych, a potem w Akademii Wiedeńskiej. Wreszcie przez kilka lat jest uczniem mistrza Matejki.

77.KUCHNIA W KLASZTORZE KAPUCYNÓW OLESKICH.
Przedstawia wnętrze kuchni z palącem się ogniskiem na piecu i mnóstwem sprzętów kuchennych.
ol., płótno, 44/24, sygn. prawo dół «A. Gramtyka».
Właśc. p. Jan Klimczyk, Wieliczka.

GROTTGER ARTUR
ur. w Ottyniowicach r. 1837, um. r. 1867. Pierwsze studia we Lwowie u Jana Maszkowskiego i Juliusza Kossaka, następnie w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Stattlera i Łuszczkiewicza. Jako stypendysta cesarza udaje się do Akademii Wiedeńskiej, a potem do Monachium, skąd wraca do Wiednia i tam przez kilka lat pozostaje. Latem przyjeżdża do kraju, a następnie udaje się do Paryża, gdzie wytężająca praca sprowadza ciężką chorobę, a wreszcie szybką śmierć. Jest on malarzem tragedii narodowej i temu tematowi poświęca niezwykły swój talent, stwarzając całe cykle kompozycji ilustrujących niedolę narodu polskiego.

78.WYSTAWIENIE POSĄGU NAPOLEONA.
Przedstawia posąg Napoleona w pozie siedzącej z białego marmuru z szeregiem postaci różnorodnych, przy czym zwracają uwagę dwaj polscy weterani z lewego boku. rysunek sepią, 62/50, sygn. lewo dól «A. G. 1867»
Ilustracja.
Właśc. p. hr. Ksawery Pusłowski, Kraków.

79.STUDIUM DZIECKA.
Przedstawia popiersie dziecka na wprost, w ciemno czerwonej sukience.
ol., płótno, 22/27, ns. Na odwrocie napis «Główkę tę przez Artura Grottgera z natury w Śniatynce malowaną w r. 1866, ofiaruję ze zbioru mego Panu Feliksowi Gebethnerowi na pamiątkę miłej jego w domu moim bytności. Śniatynka 23 lipca 1880, Stanisław
Tarnowski».
Właśc. p. hr. Łubieńska, Kraków.

80.EPIZOD Z POWSTANIA R. 1863.
Na pierwszym planie widać matkę rzucającą się na kolana przed powstańcem, przynoszącym jej dziecko, uratowane z płonącego dworu.
ol., płótno, 172/123, ns.
Właśc. pp. Joach. Jarochowscy, Babica.

81.PORTRET KOBIECY.
Przedstawia główkę kobiecą z białym kołnierzem, malowaną na wprost.
ol., płótno, 31/39, sygn. lewo dół «A. G.».
Ilustracja.
Właśc. p. Franciszek Macharski, Kraków.

82.STUDIUM GŁOWY MĘSKIEJ.
Przedstawia głowę męską nieco zwróconą w prawo. Dół obrazu nieskończony.
ol., płótno, 24/30, ns.
Właśc. p. Franciszek Macharski, Kraków.

83.MODLITWA W KOŚCIELE PODCZAS POWSTANIA.
Przedstawia tłum rozmodlonych ludzi.
rysunek kredką i sepią, 41/55, ns
Właśc. p. dr. Kazimierz Kostanecki, Kraków.

84.POPAS PRZED KARCZMĄ.
Jest to epizod z wojen szwedzkich.
akw. i gwasz kart. 31/24, sygn. «A. O. 1858».
Właśc. p. dr. Ludwik Dąbrowski, Kraków.

85.POPIERSIE KOBIECE na szarem tle.
ol., płótno, owal, 17/22, ns.
Właśc. p. Alfred Jakoubek, Kraków.

GRYGLEWSKI ALEKSANDER
ur. w r. 1833, um. w Gdańsku 1879. Początkowe studia malarskie odbywa w Krakowie, a następnie w Monachium. Osiada naprzód w Krakowie, a potem w Gdańsku, gdzie po stracie żony popada w melancholię i ginie śmiercią samobójczą. Jest on malarzem architektury i wnętrz.

86.PAŁAC HR. PACÓW w DOWSPUDZIE.
Przedstawia ogromny pałac w stylu neogotyckim, od którego poszło przysłowie: «Wart pałac Paca, jak Pac pałaca».
ol., tekt., 35/23, sygn. lewo dół «Gryglewski».
Właśc. p. dr. Seweryn Gotlieb, Kraków,

87.SALA W RATUSZU GDAŃSKIM. Przedstawia wnętrze wspanialej sali renesansowej.
rys., kart., 37/26, sygn. lewo dół «Gdańsk 20/VIII. 1878 A. Grygłewski».
Właśc. p. dr. Edward Łepkowski, Kraków-Bronowice.

88.RATUSZ NA KAZIMIERZU.
Przedstawia dawny ratusz Kazimierski (w Krakowie), z fasadą kościoła Bożego Ciała z boku.
ol., drzewo, 26/20, sygn. na odwrociu «Feliksowi Gebethnerowi, przyjacielowi na pamiątkę, Aleks. Gryglewski 1874».
Właśc. p. hr. Łubieńska, Kraków.

89.KAPLICA ŚWIĘTOKRZYSKA NA WAWELU.
ol., płótno, 69/84, ns.
Ilustracja.
Właśc. p. dr. Józef Muczkowski, Kraków.

HADZIEWICZ RAFAŁ
malarz historyczny i portrecista, ur. 1803, um. 1886. Kształcił się najpierw w Warszawie pod kierunkiem Brodowskiego, a następnie w Dreźnie i Paryżu, gdzie był uczniem barona Grossa. Parę lat spędził we Włoszech, głównie we Florencji i w Rzymie. Po powrocie do kraju zostaje powołany na katedrę malarską przy uniwersytecie w Moskwie, po czym przenosi się do Warszawy.

90. STUDIUM KOBIECE.
Popiersie młodej dziewczyny z profilu.
ol., płótno, 32/40, ns.
Właśc. p. dr. Józef Owsiński, Kraków.

HERNCISZ EMANUEL
ur. w r. 1858 w Oświęcimiu, um. w Krakowie 1889. Jest naprzód uczniem Łuszczkiewicza i Lofflera, a następnie Matejki.

91.BŁOGOSŁAWIEŃSTWO PRZED ŚLUBEM.
Wgłębi komnaty przedstawia młodą parę klęczącą przed rodzicami.
ol., płótno, 74/61, ns.
Właść. p. dr. Franciszek Walter, Kraków.

HIRSZENBERG SAMUEL
ur. w Łodzi 1866, um. po r. 1910. Jest on malarzem ghetta, a za najlepszy jego obraz uchodzi «Żyd, wieczny tułacz»

92.ŻONA ARTYSTY.
Portret damy po kolana na tle parku.
ol., drzewo, 22/32, sygn. prawo dół «S. Hirszenberg».
Właśc. p. Kazimierz Wojciechowski, Kraków.

93.STUDIUM ARABA.
ol., płótno, 47/82, sygn. prawo góra «S. Hirszenberg»
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

JAROSZYŃSKI JÓZEF
ur. 1835, um. po r. 1910. Uczeń Akademii wiedeńskiej. Jest malarzem rodzajowym i krajobrazu.

94.POLOWANIE NA DZIKI.
Przedstawia drogę w lesie zimą, przez którą przebiegają dziki, przy czym jeden padł.
ol., płótno, 86/69, sygn. prawo dół «Jaroszyński Józef».
Właśc. p. Franciszek Macharski, Kraków.

KAPLIŃSKI LEON
Jeden z bardzo cenionych portrecistów polskich, ur. w Lisowie (Król. Polskie) w r. 1826, um. 1873. Studia malarskie odbywa w Paryżu pod kierunkiem Ary Sheffera i Alberta Fleury. Pod koniec życia przenosi się do Krakowa. Obok portretów stwarza on szereg obrazów treści historycznej, ilustrujących wypadki dziejowe.

95. STEFAN CZARNIECKI.
Przedstawia bohatera po pas, z odkrytą głową w pozie stojącej.
ol., płótno, 97/126, sygn. prawo dół «Leon Kapłiński».
Właśc. p. hr. Stanisławowa Tarnowska, Kraków.

96. PORTRET MATKI ARTYSTY.
Na ciemnem tle portret damy siedzącej w fotelu w czarnej sukni, z koronkowym kołnierzem, z twarzą na wprost zwróconą, z rękami wspartemi na poręczy fotelu.
ol., płótno, 80/100, ns.
Ilustracja.
Właśc. p. Marii Trąpczyńska, Kraków.

97. PORTRET HR. LUDWIKA WODZICKIEGO (późniejszego Marszałka kraju).
ol., płótno, 45/53, sygn. lewo dół «Lulowi Leon Kapliński 1154».
Właśc. p. Jan Jędrzejowicz, Staromieście.

KONIUSZKO WACŁAW
ur. w Krakowie w r. 1857, um. 1900. Jest uczniem mistrza Matejki, a następnie w Monachium prof. Wagnera. Umiera młodo wskutek nieuleczalnej choroby, mimo to pozostawił bogatą spuściznę w postaci szeregów portretów i obrazów rodzajowych.

98.ROGATKA WROCŁAWSKA W KRAKOWIE.
Przedstawia stary dom z okapem wspartym na kolumnach i z całym szeregiem figur z ludu. Rogatka ta znajdowała się na końcu ulicy Długiej, jeszcze 40 lat temu.
ol., płótno, 165/71, sygn. lewo dół «W. Koniuszko Kraków».
Ilustracja.
Właśc. p. dr. Stanisław Gólski, Kraków.

99.PORTRET MĘSKI
Na ciemnem tle popiersie starszego mężczyzny, zwrócone na wprost, o nader charakterystycznych rysach.
ol., płótno, 49/61, sygn. dół «W. Koniuszko».
Właśc. Zbiory Celiny i Wincentego Łepkowskich, Kraków- Bronowice.

100.POD ŚWIATŁO.
Widok z peryferii miasta z wieżą kościoła w głębi.
ol., płótno, 46/38, sygn. prawo dół «W. Koniuszko 1893».
Właść. p. dr. Stanisław Gólski, Kraków.

101.PORTRET STARCA.
Na ciemnem tle popiersie starca o bardzo wyrazistych rysach.
ol., drzewo, 26/33, sygn. prawo dół «W. Koniuszko».
Właśc. p. dr. Seweryn Gotlieb, Kraków.

102.STUDIUM MŁODE] WIEŚNIACZKI.
ol., płótno, 55/70, sygn. «Wacław Koniuszko malował świadek J. Malczewski».
Właśc. p. dr. Wilhelm Sueskind, Kraków.

KOTOWSKI DAMAZY
um. w r. 1925. Jest uczniem Jana Matejki, a następnie przebywa jakiś czas w Monachium. Jest malarzem portretów i typów ludowych.

103.CYGANKA Z DZIECKIEM.
ol., płótno, 34/39, sygn. «K. Damazy».
Właśc. p. dr. Tadeusz Gluziński, Kraków.

104.HUCUŁ W IZBIE.
ol., płótno, 72/99, sygn. «Damazy Jaremcze»„
Właśc. p. dr. Tadeusz Gluziński, Kraków.

KOSSAK JULIUSZ
ur. w Wiśniczu w r. 1824, um. w Krakowie 1899. Po początkowych studjach odbytych w kraju, udaje się do Paryża, gdzie przez szereg lat pracuje pod kierunkiem Horacego Verneta, znakomitego artysty francuskiego, który ogromnie się do Kossaka przywiązał i był ojcem chrzestnym jego syna Wojciecha. Następnie wspólnie ze swym przyjacielem Józefem Brandtem studiował w Monachium u znakomitego batalisty, prof. Adama. Od r. 1870 mieszka stale w Krakowie aż do śmierci. Jest on jednym z najlepszych batalistów polskich i malarzy konia.

105.POWOZIK BABUNI.
akw., karton, 65/48, sygn. prawo dół «Juliusz Kossak 1871».
Właśc. p. hr. Krystyna Potocka, Kraków.

106.KAWAŁKATA.
Przed pałacem w Krzeszowicach duże towarzystwo bądź konno, bądź siedzące na tarasie pałacu, w strojach, wskazujących na czas po r. 1860.
akw., karton, 130/73, ns.
Właśc. p. hr. Krystyna Potocka, Kraków.

107.WNĘTRZE PRACOWNI RODAKOWSKIEGO W PARYŻU.
Wspaniałe wnętrze pełne okazów muzealnych z trzema postaciami: z boku siedzi J. Kossak, przy staludze stoi H. Rodakowski, leży na sofie L. Kapliński.
akw., kart., 43/36, sygn. lewo dół «Juliusz Kossak 1857».
Właśc. p. Zygmunt Rodakowski, Kraków.

108.UŁANI AUSTRIACCY.
Na tle widnokręgu oddział ułanów austriackich w białych płaszczach.
akw., kart., 43/28, sygn. prawo dół «Juliusz Kossak 1859».
Właśc. p. Zygmunt Rodakowski, Kraków.

109.STADNINA.
Stado koni ze źrebakiem na przodzie, malowane jako projekt do wachlarza.
akw., karton, 71/36, sygn. lewo dół « Juliusz Kossak 1892».
Właśc. p. Franciszek Macharski, Kraków.

110.MOHORT I KSIĄŻE JÓZEF.
Mohort pokazujący księciu Józefowi stadninę.
ol, płótno, 79/54, ns.
Właśc. p. hr. Edward Tyszkiewicz, Kraków.

111.POLOWANIE «PAR FORCE».
Polowanie z cesarzem Franciszkiem Józefem, pędzącym konno na pierwszym planie.
akw., kart., 61/44, sygn. «Juliusz Kossak 1884».
Właśc. Zbiory Celiny i Wincentego Łepkowskich, Kraków-Bronowice.

112.STADNINA.
akw., kart. owal, 19/54, sygn. «J. Kossak».
Właśc. p. hr. Łubieńska, Kraków.

113.WESELE KRAKOWSKIE.
Dwóch drużbów konno na przodzie, za nimi fura z weselnikami.
akw., kart., 56/34, sygn. prawo dół « Juliusz Kossak 1889».
Właśc. p. dr. Stanisław Gólski, Kraków.

114.PORTRET KONNY HR. ŁOSIÓWNY.
Dama na koniu z profilu.
sepia 21/27, sygn. lewo dół «Juliusz Kossak 1893».
Właśc. p. dr. Stanisław Gólski, Kraków.

115.UŁAN I DZIEWCZYNA.
Ilustracja do piosenki «Tam na błoniu rośnie kwiecie, stoi ułan na wedecie, a dziewczyna jak malina, niesie koszyk róż».
akw. kart. 44/36, sygn. prawo dół «Juliusz Kossak 1889».
Właśc. p. Zuzanna Fischerowa, Kraków.

116.PRZY STUDNI.
Kozak z koniem i dziewczyna przy studni.
akw., kart., 44/36, sygn. prawo dół « Juliusz Kossak 1889».
Właśc. p. Zuzanna Fischerowa, Kraków

117. OGIER OLEŚ ze stadniny Chorzelowskiej
akw., kart., 54/44, sygn. «J. Kossak 1875».
Właśc. p. hr. Szczepan Tarnowski, Malinie.

118.ŻMIJA, HETMAN KOZACKI.
Na tle stepu i nieba pędzi na koniu jeździec z sokołem na ramieniu.
akw., kart., 44/35, sygn. prawo dół «Juliusz Kossak 1895».
Właśc. p. dr. Ludwik Dąbrowski, Kraków.

119.POLOWANIE NA NIEDŹWIEDZIA.
Wąwozem leśnym na tle starego boru zjeżdża w dół całe towarzystwo konno. Na pierwszym planie trzech jeźdźców, widocznie portretowanych, na drugim planie w głębi, widać samego artystę konno o typowej twarzy z dużym wąsem. W dole obrazu stoją
naganiacze z psami.
akw., kart., 59/72, sygn. prawo dół «Juliusz Kossak 1874».
Ilustracja.
Właśc. p. Leon Holzer, Kraków.

120.LUZAK.
Stajenny na koniu z drugim siwym luzakiem, na tle zabudowań zamkowych.
akw., kart,, 39/21, sygn. prawo dół «Juliusz Kossak 1895».
Właśc. p. dr. Samuel Tilles, Kraków.

121.STADNINA NA STEPIE.
Tabun koni na stepie z leżącym na pierwszym planie parobczakiem z fajką w ustach.
akw., kart., 44/31, sygn. prawo dół «Juliusz Kossak 1891».
Właśc. p. hr. Stanisław Badeni, Kraków.

122.STADNINA KONI.
Na tle drzew i dworku, stado koni ze źrebakiem leżącym w środku. Z boku dwie postacie z psem.
akw., kart., 45/31, sygn. lewo dół «Juljusz Kossak 1891».
Właśc. p . hr. Stanisław Badeni, Kraków.

KOSTRZEWSKI FRANCISZEK
ur. w Warszawie w r. 1826, um. w r. 1911. Studia odbywa w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie następnie osiada na całe życie. Jest twórcą całego szeregu obrazów rodzajowych i niezrównanych karykatur.

123. KRAJOBRAZ z chatą pod drzewem.
ol., płótno, 76/60, sygn. «Franciszek Kostrzewski».
Ilustracja.
Właśc. Zbiory po ś. p. hr. Jerzym Mycielskim, Kraków.

KOTARBIŃSKI WILHELM
ur. w Nieborowie w r. 1849, um. po r. 1910. Jest uczniem Akademii św. Łukasza w Rzymie, którą ukończył z pierwszym medalem. Ulubionym jego tematem był starożytny Rzym ze swemi ruinami i legendami.

124.PRZYJACIÓŁKI.
Na tle parku rzymskiego, dwie kobiece postacie siedzące na ogrodowej ławie z białego marmuru.
ol., płótno, 39/64, sygn. prawo dół «W. Kotarbiński Roma»
Właśc. p. Henryk Dubeltowicz, Kraków.

KOTSIS ALEKSANDER
ur. w Krakowie w r. 1836, um. tamże 1877. Jest uczniem Wojciecha Stattlera, a następnie udaje się do Wiednia jako stypendysta. Wróciwszy do kraju, osiada w Krakowie. Jest on wybitnym malarzem krajobrazu polskiego i scen rodzajowych.

125.ORKA.
Pług zaprzężony w dwa konie, obok dwóch chłopów, z których jeden przyklęka na widok leżącej obok w ziemi czaszki.
ol., płótno, 52/74, ns.
Właśc. p. dr. Alfred Szołayski, Kraków.

126.BEDNARZ.
Wnętrze pracowni z bednarzem przy pracy.
ol., płótno, 39/54, ns.
Właśc. p. dr. Alfred Szołayski, Kraków.

127.WNĘTRZE CHATY.
Na tle ściany stół i inne sprzęty gospodarskie.
ol., płótno, 37/50, ns.
Właśc. p. dr. Alfred Szołayski, Kraków.

128.GŁÓWKA KOBIECA.
Studium główki przechylonej w lewo, z czerwoną chustką, zarzuconą przez ramię.
ol., płótno, 17/20, ns.
Właśc. p. dr. Alfred Szołayski, Kraków.

129.JARMARK W TYŃCU.
Na tle kościoła tynieckiego w górze, grupa chłopów w sukmanach próbuje kosy.
ol, płótno, 59/48, sygn. lewo dół «A. Kotsis»
Właśc. p. dr. Michał Łuszczkiewicz, Kraków.

130.MATKA.
Wnętrze chaty z kobietą na pierwszym planie, trzymającą dziecko na kolanach, przy niej stoi mała dziewczynka.
ol., płótno, 36/49, sygn. prawo dół «A. Kotsis».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

131.POGORZELCY.
Na tle ruin rozwalonego domu idzie ślepy żyd, prowadzony przez małego chłopca w dużej czapce futrzanej. Z boku na prawo widać rodzinę żydowską z małem dzieckiem. Na lewo gromadka dzieci, za nimi ruiny spalonych domów.
ol., płótno, 70/55, sygn. dół «A. Kotsis 1868».
Ilustracja.
Właśc. p. Leon Holzer, Kraków.

132.MECHANIK WIEJSKI.
Chłopak wiejski, siedzący nad strumieniem.
ol.,, płótno, 53/69, sygn. lewo dół «A. Kotsis 865 Kra.».
Ilustracja.
Właśc. p. dr. Władysław Kluger, Kraków.

133.PEJZAŻ ZIMOWY.
Droga wiejska z chałupami po bokach i chłopakiem na pierwszym planie.
ol., płótno, 59/44, sygn. lewo dół «A. Kotsis».
Właśc. Zbiory Celiny i Wincentego Łepkowskich, Kraków-Bronowice.

134.DZIECI.
Gromadka dzieci na tle chaty, w głębi góry.
ol, płótno, 46/37, sygn. lewo dól «A. Kotsis 72».
Właśc. p. Franciszek Macharski, Kraków.

135.KRAJOBRAZ LETNI.
Na tle drzew widać chaty wiejskie.
ol, tekt., 48/38, prawo dól «A. K.».
Właśc. p. dr. Seweryn Gotlieb, Kraków.

136.WNĘTRZE CHATY GÓRALSKIEJ.
Izba z dużym piecem, na którym siedzi dziewczyna i trzyma małego chłopaka.
ol., płótno, sygnowany prawo dół «A, K.».
Właśc. p. Karol Witkowski, Kraków.

137.KRAJOBRAZ.
Przedstawia krajobraz nad rzeką z dwojgiem dzieci.
ol., drzewo, 24/17, sygn. lewo dół «A. Kotsis».
Właść. p. hr. Łubieńska, Kraków.

KOWALSKI ALFRED WIERUSZ
ur. w Suwałkach w r. 1849, um. w 1915. Pierwsze studia malarskie odbywa w Warszawie, następnie w Dreźnie, a wreszcie w Monachium pod prof. A. Wagnerem i Józefem Brandtem. Po ukończeniu studiów osiada w Monachium i otwiera własną pracownię. Ulubionym jego tematem są sceny z polowań. Obrazy jego dają mu wiele medali i najwyższych odznaczeń.

138.WESOŁA JAZDA.
Dwukołowy wózek z chłopem i dziewczyną, za nimi fura pełna wieśniaków na tle zieleni.
ol., na płótnie, 68/55, sygnowany lewo dół «A. Wierusz Kowalski».
Właśc. p. Robert Ponetz, Kraków.

139.SANIE.
Gościńcem zawalonym śniegiem jadą wielkie sanie nakryte budą z zapalonemi latarniami, zaprzężone w czwórkę. Dokoła pełno psów wiejskich, w głębi widać drugie sanie.
ol., płótno, 116/72, sygn. prawo dół «A. Wierusz Kowalski 88».
Ilustracja.
Właśc. p. Leon Holzer, Kraków.

140.DOJEŻDŻACZ NA KONIU.
ol., płótno, 15/21, sygn. lewo dół «A. Kowalski».
Właśc. p. dr. Zygmunt Ehrenpreis, Kraków.

KOZAKIEWICZ ANTONI
ur. w Krakowie w r. 1841, um. tamże 1929. Jest uczniem szkoły krakowskiej pod kierunkiem Łuszczkiewicza i Szynaleskiego, następnie studiuje w Akademii wiedeńskiej, gdzie uzyskuje jednorazowe stypendium cesarskie i wyjeżdża do Monachium na dalsze studia, po ukończeniu których zostaje tam na stałe. Nieodstępnym jego przyjacielem jest malarz Streit. Obrazy jego przynoszą mu wiele   odznaczeń, a cała jego niemal twórczość wędruje z pracowni na wystawy licznych handlarzy sztuki, którzy ją sprzedają po największej części w Niemczech, w Anglji i do Ameryki. Po roku 1900 przenosi się do Warszawy, a ostatnie lata życia spędza w Szczawnicy. Jest on malarzem scen rodzajowych.

141. NIESPODZIEWANI.
W izbie dwóch rannych powstańców, siedzący na brzegu łóżka — to autor obrazu, leżący — to malarz Benedyktowicz. Obok dwie niewiasty we współczesnych strojach, a przez otwarte drzwi widać żołnierzy rosyjskich.
ol., płótno, 100/71, sygn. lewo dół «A. Kozakiewicz».
Ilustracja.
Właśc. p. Marian Duszyński, Kraków.

142.GRÓB KAZIMIERZA WIELKIEGO.
Na sarkofag Kazimierza Wielkiego matka podnosi dziecko.
ol., drzewo, 22/30, sygn. lewo dół « Kozakiewicz 1862».
Właśc. p. Karol Witkowski, Kraków.

143.CYGANIE.
Rodzina cyganów na tle krajobrazu.
ol., drzewo, 26/20, sygn. prawo dół «A. Kozakiewicz».
Właśc. p. Marian Duszyński, Kraków.

KOZAKIEWICZ ŁUKASZ

144.RYNEK KRAKOWSKI PRZED STU LATY.
Strona Rynku z Linią A-B z pierwotnymi fasadami domów, kościołem P. Marii i częścią Sukiennic od strony ulicy św. Jana.
ol., płótno, 79/63, sygn. lewo dół «Rynek Krakowski rysowany 1825 Ł. K.».
Ilustracja.
Właśc. p. Jan Jędrzejowicz, Staromieście.

LEOPOLSKI WILHELM
ur. w Drohobyczu w r. 1830, um. w Wiedniu w r. 1892. Kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk p. pod Stattlerem i Łuszczkiewiczem, następnie w Akademii wiedeńskiej.

145.ZACHÓD SŁOŃCA.
ol., płótno, 51/33, sygn. prawo dół «W. Leopolski».
Właść. p. Kazimierz Pochwalski, Kraków.

LENZ STANISŁAW
ur. w Warszawie w r. 1862, um. 1920. Studia odbywa w Monachium w tamtejszej Akademii, następnie w Paryżu i w Warszawie, gdzie po ukończeniu studiów osiada na stałe i zostaje profesorem, a potem dyrektorem w Szkole Sztuk Pięknych, założonej przez p. Kierbedziów. Jest on wielbicielem majstrów holenderskich, których wpływ widać w jego sztuce.

146. GAZECIARZ WARSZAWSKI W MACIEJÓWCE.
ol., drzewo, 30/40, ns.
Właśc. Zbiory po ś. p. hr. Jerzym Mycielskim, Kraków.

LIPIŃSKI HIPOLIT
ur. w r. 1846 w N. Targu, um. w Krakowie 1884. Studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a następnie w Akademii monachijskiej, skąd wróciwszy, wstępuje do szkoły kompozycyjnej Jana Matejki. Jest on malarzem rodzajowym i ze szczególnym zamiłowaniem obierał tematy, przedstawiające obrazki z życia ludu podkrakowskiego.

147.KRAKOWIANKA.
Dziewczyna w stroju krakowskim, naturalnej wielkości, po kolana.
ol., płótno, 79/111, sn.
Właśc. p. dr. Witold Skórczewski, Kraków.

148.CHŁOPAK W STROJU KRAKOWSKIM.
W kapeluszu i białej sukmanie z czerwonemi wyłogami, naturalnej wielkości, po kolana.
ol., płótno, 79/100, ns
Właśc. p. dr. Witold Skórczewski, Kraków.