Moje buty (Buty, Martwa natura z butami)

*opłata droit de suite

na odwrocie:

- na krośnie napis: "ANDRZEJ WRÓBLEWSKI" i osobno: "72";

- kartka z napisem: "p. p. Grabscy / "Buty"

Obraz wystawiany:

 - "Andrzej Wróblewski 1927–1957. Retrospektywa", Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 31.10 - 3.12.1995; Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 26.01 - 31.03.1996

- Galeria Sukiennice, Kraków 1998

Obraz reprodukowany:

- "Andrzej Wróblewski", pod red. Z. Gołubiew, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Muzeum Narodowe w Krakowie, Fundacja Instytut Promocji Sztuki, Warszawa 1998, s. 110 (il. barwna)

- "Katalog Aukcja nr 4. Malarstwo, rzeźba", Polski Dom Aukcyjny Sztuka, Pałac Sztuki, Kraków 1998, poz. 58 s. 106-107 (il. barwna)

Obraz wzmiankowany:

- "Andrzej Wróblewski", pod red. Z. Gołubiew, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Muzeum Narodowe w Krakowie, Fundacja Instytut Promocji Sztuki, Warszawa 1998, s. 186

- "Unikanie stanów pośrednich. Andrzej Wróblewski (1927–1957) / Avoiding Intermediary States", pod red. M. Ziółkowskiej, W. Grzybały, Fundacja Andrzeja Wróblewskiego, Instytut Adama Mickiewicza, Hatje Cantz Verlag, 2014, s. 408, 409

Bibliografia

- Spis 1989, nr 3.3

- Spis prac niewyst., 1958, s. 54, nr 72

- Kalendarzyk, 1954

Unikatowe dzieło Andrzeja Wróblewskiego. Prezentacja tego obiektu ma rangę artystycznego wydarzenia i jest niepowtarzalną okazją dla miłośników twórczości artysty. Znakomita proweniencja dzieła obejmuje m.in. pochodzenie ze zbiorów żony artysty, a historia wystawiennicza wpływa na wartość kolekcjonerską obiektu.

Olejne kompozycje Wróblewskiego są rzadkością na polskim rynku sztuki. Ostatnio, obiekt wykonany tą techniką pojawił się na aukcji blisko trzy lata temu. Wróblewski, mimo tragicznej śmierci w młodym wieku, pozostawił po sobie bogaty dorobek, który na trwale zmienił oblicze polskiej sztuki powojennej. Co więcej, wpłynął na działalność artystyczną kolejnego pokolenia malarzy, jak choćby Jarosława Modzelewskiego.

Drewniana skrzynia, na której niedbale ułożonych jest kilka par butów i szczotka, zajmują centralną, największą część kompozycji. Przedmioty umieszczone są na tle jasnej ściany i podłogi w rdzawym kolorze. Artysta realistyczne oddał szczegóły motywu. W płasko, szeroko malowanej plamie barwnej zadbał o zróżnicowanie tonacji kolorystycznej i modelunek światłocieniowy. Wybór tematyki obrazu odwołuje się do intymnej, domowej przestrzeni malarza. Przemawia za tym datowanie pracy i jeden z przełomowych momentów w jego biografii - narodzin syna Andrzeja. W katalogu z reprodukcją oferowanego dzieła czytamy: „Poza obrazami-manifestami, w twórczości artysty odnaleźć można także dzieła należące do realizmu »intymistycznego«, jak martwe natury komponowane z przedmiotów codziennego użytku”. W latach 50. malował także sceny z życia rodzinnego, przykładowo „Teresę karmiącą” czy „Karmiącą przy balkonie”.

W prywatnym kalendarzyku z 1954 roku, między datami 19 -24 lipca, artysta zanotował powstanie m.in. obrazu „Moje buty” i rysunków z tym motywem. Znane są trzy takie przedstawienia wykonane tuszem i akwarelą, różniące się ułożeniem przedmiotów. Prezentowany obraz stanowi malarskie i kompozycyjne rozwinięcie tego motywu w technice olejnej. Wydaje się, że nie był szczególnie eksponowany przez malarza, co wpływa także na wyjątkowość namalowanej sceny.

Andrzej Wróblewski posługiwał się symboliką przedmiotów, jak choćby kuli czy motywem ryb także pod koniec lat 40. Jego malarstwo wyrastało z ogromnej wrażliwości i daru wnikliwej obserwacji, co przekładało się na przejmujące, zaangażowane społecznie tematy dzieł, ukazujące tragizm ludzkiego losu. Bolesne doświadczenia i kruchość egzystencji rezonowały w dziełach artysty, szczególnie w ostatnich latach jego życia. Opisywany obraz daje wgląd do nieco innej, bardziej wyważonej przestrzeni artystycznych poszukiwań mistrza.