Venezia. Isola di S. Giorgio
Wymiar
35,3 x 100,5 cm
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygn. p. d.: "Kamocki"
Stanisław Kamocki, wybitny pejzażysta, szczególnie rozmiłowany w rodzimym krajobrazie i przyrodzie, tym razem daje się poznać jako utalentowany malarz widoków włoskich. Wenecki pejzaż z widokiem na wyspę San Giorgio Maggiore można zaliczyć do wyjątkowych w dorobku artystycznym malarza. Olejna praca o tej tematyce rzadko pojawia się na rynku antykwarycznym. Jednocześnie obraz „Venezia” odzwierciedla talent artysty, typową dla niego „świetną obserwację i zdolność przeżywania nastroju”, jak określił to Artur Schroeder. Ważną rolę w pracy odgrywa światło i barwa.
Obraz ze względu na zastosowane podłoże, może pochodzić z drugiego etapu twórczości Kamockiego. Tadeusz Dobrowolski charakteryzuje powstałe wówczas obrazy jako „bardziej płaszczyznowe na skutek posługiwania się dużą, płasko kształtowaną na tekturze plamą […] Ulubioną gamą barwną Kamockiego stawał się zestrój szaroniebieskawych zieleni, kontrastowanych z żółtymi smugami”. Jak podaje Słownik Artystów Polskich, Stanisław Kamocki kilkakrotnie odwiedzał Włochy (lata 1904/05, 1911, 1924). Co więcej, w Wenecji wystawiał swoje prace. Według Tadeusza Dobrowolskiego, artysta malował wyłącznie w plenerze, stąd można wywnioskować, że pejzaż z wyspą San Giorgio Maggiore, powstał podczas jednego z pobytów malarza na włoskiej ziemi.
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
35,3 x 100,5 cm
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygn. p. d.: "Kamocki"
Dodatkowe informacje
na odwrocie napis: "VENEZIA / Isola di S. Giorgio"
Stanisław Kamocki, wybitny pejzażysta, szczególnie rozmiłowany w rodzimym krajobrazie i przyrodzie, tym razem daje się poznać jako utalentowany malarz widoków włoskich. Wenecki pejzaż z widokiem na wyspę San Giorgio Maggiore można zaliczyć do wyjątkowych w dorobku artystycznym malarza. Olejna praca o tej tematyce rzadko pojawia się na rynku antykwarycznym. Jednocześnie obraz „Venezia” odzwierciedla talent artysty, typową dla niego „świetną obserwację i zdolność przeżywania nastroju”, jak określił to Artur Schroeder. Ważną rolę w pracy odgrywa światło i barwa.
Obraz ze względu na zastosowane podłoże, może pochodzić z drugiego etapu twórczości Kamockiego. Tadeusz Dobrowolski charakteryzuje powstałe wówczas obrazy jako „bardziej płaszczyznowe na skutek posługiwania się dużą, płasko kształtowaną na tekturze plamą […] Ulubioną gamą barwną Kamockiego stawał się zestrój szaroniebieskawych zieleni, kontrastowanych z żółtymi smugami”. Jak podaje Słownik Artystów Polskich, Stanisław Kamocki kilkakrotnie odwiedzał Włochy (lata 1904/05, 1911, 1924). Co więcej, w Wenecji wystawiał swoje prace. Według Tadeusza Dobrowolskiego, artysta malował wyłącznie w plenerze, stąd można wywnioskować, że pejzaż z wyspą San Giorgio Maggiore, powstał podczas jednego z pobytów malarza na włoskiej ziemi.