Scena ze spalenia dworu
Wymiar
26 x 33,5 cm w. p-p.
Technika
akwarela/tektura
Sygnatura
sygn. i dat. l. d.: "Grottger 854"
Datowanie
1854
Prezentowany obraz powstał w ostatnim roku studiów Grottgera w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Zdobywał tam wiedzę od takich wybitnych malarzy jak Wojciech Korneli Stattler i Władysław Łuszczkiewicz. W tym samym roku udał się do Wiednia, gdzie uzupełniał swoją wiedzę na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych.
Pobyt w Wiedniu nie był dla malarza łatwy szczególnie ze względu na trudności finansowe („ile razy głodny jestem, a mam cygaro, to go zapalę, a gorycz zostająca na podniebieniu gasi głód i tym sposobem mnie syci”). Mimo to, dzięki pogodnemu usposobieniu i wrodzonemu poczuciu humoru, artysta podchodził do swoich problemów w sposób ironiczny, co przekładało się na tworzenie zabawnych scenek rodzajowych, często rysowanych ołówkiem np. na marginesach listów. W Wiedniu Grottger nie tylko uczęszczał do akademii, ale studiował także dzieła mistrzów w galeriach i muzeach oraz udzielał się towarzysko. Wcześniej, w roku 1853 zmarł ojciec Grottgera. Po tym smutnym wydarzeniu artysta udał się wraz z matką i rodzeństwem do Lwowa, gdzie sporo czasu spędzał z hrabią Aleksandrem Poppenheimem. Dzięki niemu miał nieograniczony dostęp do wojskowych stajni i mógł studiować końską anatomię. W tym czasie zaczynają powstawać także większe płótna Grottgera o tematyce batalistycznej (np. z motywami z wojny trzydziestoletniej).
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
26 x 33,5 cm w. p-p.
Technika
akwarela/tektura
Sygnatura
sygn. i dat. l. d.: "Grottger 854"
Datowanie
1854
Prezentowany obraz powstał w ostatnim roku studiów Grottgera w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Zdobywał tam wiedzę od takich wybitnych malarzy jak Wojciech Korneli Stattler i Władysław Łuszczkiewicz. W tym samym roku udał się do Wiednia, gdzie uzupełniał swoją wiedzę na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych.
Pobyt w Wiedniu nie był dla malarza łatwy szczególnie ze względu na trudności finansowe („ile razy głodny jestem, a mam cygaro, to go zapalę, a gorycz zostająca na podniebieniu gasi głód i tym sposobem mnie syci”). Mimo to, dzięki pogodnemu usposobieniu i wrodzonemu poczuciu humoru, artysta podchodził do swoich problemów w sposób ironiczny, co przekładało się na tworzenie zabawnych scenek rodzajowych, często rysowanych ołówkiem np. na marginesach listów. W Wiedniu Grottger nie tylko uczęszczał do akademii, ale studiował także dzieła mistrzów w galeriach i muzeach oraz udzielał się towarzysko. Wcześniej, w roku 1853 zmarł ojciec Grottgera. Po tym smutnym wydarzeniu artysta udał się wraz z matką i rodzeństwem do Lwowa, gdzie sporo czasu spędzał z hrabią Aleksandrem Poppenheimem. Dzięki niemu miał nieograniczony dostęp do wojskowych stajni i mógł studiować końską anatomię. W tym czasie zaczynają powstawać także większe płótna Grottgera o tematyce batalistycznej (np. z motywami z wojny trzydziestoletniej).