W kawiarni w Tarragonie
Wymiar
7,5 x 12,6 cm w św. p-p
Technika
gwasz/papier
Tadeusz Piotr Potworowski tworzył nasycone barwą, początkowo figuratywne prace, z czasem skłaniające się w kierunku abstrakcji. Jego zainteresowania kolorem sięgają lat studenckich, kiedy jako uczeń Józefa Pankiewicza przynależał do kręgu kapistów i przebywał w Paryżu. Artysta wypracował indywidualny styl, który skupiał się wokół rozważań nad plamą barwną. Małgorzata Kitowska-Łysiak pisała: „stopniowo, ale konsekwentnie odchodził od malarstwa przedstawieniowego, które uprawiali jego koledzy z Komitetu Paryskiego. Główny obszar jego zainteresowań – pejzaż – coraz bardziej pozostawał jedynie źródłem inspiracji. Malarz skupiał się na tym, co sprawia, że kawałek płótna staje się obrazem – na układaniu plam barwnych. Tak doszedł do malarstwa abstrakcyjnego”.
Przedstawiona praca nawiązuje do licznych podróży Potworowskiego. Pobyty we Francji, północnej Afryce, Wielkiej Brytanii były bodźcem do artystycznych poszukiwań. „W kawiarni w Tarragonie” to przykład abstrakcyjnej formy w wykonaniu artysty.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
7,5 x 12,6 cm w św. p-p
Technika
gwasz/papier
Tadeusz Piotr Potworowski tworzył nasycone barwą, początkowo figuratywne prace, z czasem skłaniające się w kierunku abstrakcji. Jego zainteresowania kolorem sięgają lat studenckich, kiedy jako uczeń Józefa Pankiewicza przynależał do kręgu kapistów i przebywał w Paryżu. Artysta wypracował indywidualny styl, który skupiał się wokół rozważań nad plamą barwną. Małgorzata Kitowska-Łysiak pisała: „stopniowo, ale konsekwentnie odchodził od malarstwa przedstawieniowego, które uprawiali jego koledzy z Komitetu Paryskiego. Główny obszar jego zainteresowań – pejzaż – coraz bardziej pozostawał jedynie źródłem inspiracji. Malarz skupiał się na tym, co sprawia, że kawałek płótna staje się obrazem – na układaniu plam barwnych. Tak doszedł do malarstwa abstrakcyjnego”.
Przedstawiona praca nawiązuje do licznych podróży Potworowskiego. Pobyty we Francji, północnej Afryce, Wielkiej Brytanii były bodźcem do artystycznych poszukiwań. „W kawiarni w Tarragonie” to przykład abstrakcyjnej formy w wykonaniu artysty.