Spotkanie
Wymiar
32,5 x 48,5 cm w św. p-p.
Technika
gwasz, akwarela/papier
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "J. Rosen / 1885."
Datowanie
1885
Jan Rosen był określany jako „ilustrator scen wojskowych”. Tematyka batalistyczna i historyczna była bliska jego twórczości i przyniosła mu dużą popularność (np. w Rosji). Prezentowana praca na papierze jest świadectwem zamiłowań artysty w tych motywach.
Trzy lata przed namalowaniem „Spotkania”, artysta korzystając z zaproszenia Augusta Potockiego, przebywał na Litwie oraz Ukrainie (odwiedził m. in. Krzemieniec i Kijów). W tym roku podróżował także do Włoch, gdzie w Rzymie wynajmował pracownię w domu rzeźbiarza Fabia Altiniego. Rosen poznał przebywających w Italii artystów: Piusa Welońskiego, Henryka Siemiradzkiego czy Teofila Lenartowicza.
W roku 1883, jak czytamy w Słowniku Artystów Polskich „odpoczywał w Zakopanem, skąd przez Warszawę pojechał do Monachium, gdzie z przerwami mieszkał do 1895 roku”. Prawdopodobnie więc prezentowane „Spotkanie” powstało w trakcie pobytu malarza w niemieckim mieście.
W latach 80-tych XIX wieku Rosen wykonywał także m. in. ilustracje do „Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza i „Dumy o Emirze Rzewuskim” Juliusza Słowackiego.
Jak podaje Słownik Artystów Polskich „w latach 1875-85 Rosen szczególnie często i z dużym upodobaniem przedstawiał konie oraz wyścigi”, a dalej „od ok. 1884 Rosen malował już niemal wyłącznie obrazy o tematyce wojskowej, często batalistyczne, specjalizujące się głównie w epoce napoleońskiej, czasach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego do upadku powstania listopadowego”.
Artysta z niezwykłą starannością podchodził do malowanych obrazów o tej tematyce. Poprzedzały je studia żołnierskiego stroju czy szkice pejzażowe. Prezentowany obraz Jana Rosena jest interesującym przykładem jego twórczości.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
32,5 x 48,5 cm w św. p-p.
Technika
gwasz, akwarela/papier
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "J. Rosen / 1885."
Datowanie
1885
Jan Rosen był określany jako „ilustrator scen wojskowych”. Tematyka batalistyczna i historyczna była bliska jego twórczości i przyniosła mu dużą popularność (np. w Rosji). Prezentowana praca na papierze jest świadectwem zamiłowań artysty w tych motywach.
Trzy lata przed namalowaniem „Spotkania”, artysta korzystając z zaproszenia Augusta Potockiego, przebywał na Litwie oraz Ukrainie (odwiedził m. in. Krzemieniec i Kijów). W tym roku podróżował także do Włoch, gdzie w Rzymie wynajmował pracownię w domu rzeźbiarza Fabia Altiniego. Rosen poznał przebywających w Italii artystów: Piusa Welońskiego, Henryka Siemiradzkiego czy Teofila Lenartowicza.
W roku 1883, jak czytamy w Słowniku Artystów Polskich „odpoczywał w Zakopanem, skąd przez Warszawę pojechał do Monachium, gdzie z przerwami mieszkał do 1895 roku”. Prawdopodobnie więc prezentowane „Spotkanie” powstało w trakcie pobytu malarza w niemieckim mieście.
W latach 80-tych XIX wieku Rosen wykonywał także m. in. ilustracje do „Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza i „Dumy o Emirze Rzewuskim” Juliusza Słowackiego.
Jak podaje Słownik Artystów Polskich „w latach 1875-85 Rosen szczególnie często i z dużym upodobaniem przedstawiał konie oraz wyścigi”, a dalej „od ok. 1884 Rosen malował już niemal wyłącznie obrazy o tematyce wojskowej, często batalistyczne, specjalizujące się głównie w epoce napoleońskiej, czasach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego do upadku powstania listopadowego”.
Artysta z niezwykłą starannością podchodził do malowanych obrazów o tej tematyce. Poprzedzały je studia żołnierskiego stroju czy szkice pejzażowe. Prezentowany obraz Jana Rosena jest interesującym przykładem jego twórczości.