Kwiaty w wazonie
Wymiar
60,2 x 92 cm
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "1923 / Terlikowski"; sygn. i dat. p. g.: "1923 / Terlikowski"
Datowanie
1923
Martwe natury to jeden z najpopularniejszych tematów malowanych przez Włodzimierza Terlikowskiego. „Kwiaty w wazonie” są przykładem jego twórczości w początkach drugiej dekady XX wieku. Artysta stosował barwy żywe, zestawiane kontrastowo, a „formy budował grubo, impastowo kładzioną plamą barwną”.
O wyjątkowej wartości jego prac, świadczy fakt zakupu przez rząd francuski do Galerii Luksemburskiej jego martwej natury w 1920 roku („dzienniki francuskie poświęcają Terlikowskiemu chlubne wzmianki”). W tym samym roku, artysta został mianowany kawalerem Legii Honorowej. Malarz był mocno związany z Paryżem (zamieszkał tam w 1911 roku). W latach 20-tych XX wieku Terlikowski uczestniczył m. in. w wystawie artystów polskich w Galerie Montaigne (1921 r.) czy w wystawie w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, obok Pronaszki i Zawadzińskiego (1922 r.). Wystawa obrazów Terlikowskiego miała również miejsce w Galerie La Boëtie w roku 1921.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
60,2 x 92 cm
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "1923 / Terlikowski"; sygn. i dat. p. g.: "1923 / Terlikowski"
Datowanie
1923
Martwe natury to jeden z najpopularniejszych tematów malowanych przez Włodzimierza Terlikowskiego. „Kwiaty w wazonie” są przykładem jego twórczości w początkach drugiej dekady XX wieku. Artysta stosował barwy żywe, zestawiane kontrastowo, a „formy budował grubo, impastowo kładzioną plamą barwną”.
O wyjątkowej wartości jego prac, świadczy fakt zakupu przez rząd francuski do Galerii Luksemburskiej jego martwej natury w 1920 roku („dzienniki francuskie poświęcają Terlikowskiemu chlubne wzmianki”). W tym samym roku, artysta został mianowany kawalerem Legii Honorowej. Malarz był mocno związany z Paryżem (zamieszkał tam w 1911 roku). W latach 20-tych XX wieku Terlikowski uczestniczył m. in. w wystawie artystów polskich w Galerie Montaigne (1921 r.) czy w wystawie w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, obok Pronaszki i Zawadzińskiego (1922 r.). Wystawa obrazów Terlikowskiego miała również miejsce w Galerie La Boëtie w roku 1921.