Tak, ale bez cukru, 2000
Proweniencja
kolekcja prywatna, Wiedeń
Wymiar
37,6 x 43,5 cm
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygn. i dat. na odwrocie: "M. MACIEJOWSKI 00."
Datowanie
2000
Jeden z najbardziej znanych i uznanych artystów - malarz, rysownik, autor ilustracji prasowych (Przekrój) i komiksów („Tu żyję i tu jest mi dobrze”) – okresu polskiej transformacji, wykorzystujący w swojej sztuce skrótową konwencje komiksu i stylistykę pop kultury. Charakterystyczna dla twórczości Maciejowskiego jest transformacja malarska zawłaszczonych zdjęć (lub ich fragmentów) z kolorowych czasopism, historii malarstwa i masowych mediów jak film na płótno, wzbogacanych o dialogi lub ironiczne komentarze. Tematyka jego obrazów oscyluje wokół analizy medialnej, sfery informacji i sensacji kultury spektaklu, a także problemów codzienności oraz stereotypów i obyczajów polskiego i innych współczesnych społeczeństw. Maciejowski jest laureatem Paszportu Polityki za rok 2002 „za spostrzegawczość i dowcip“ oraz nagrody Lovisa Corintha (Regensburg, 2010).
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
37,6 x 43,5 cm
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygn. i dat. na odwrocie: "M. MACIEJOWSKI 00."
Datowanie
2000
Dodatkowe informacje
Stan zachowania: spękania malatury
Proweniencja
kolekcja prywatna, Wiedeń
Jeden z najbardziej znanych i uznanych artystów - malarz, rysownik, autor ilustracji prasowych (Przekrój) i komiksów („Tu żyję i tu jest mi dobrze”) – okresu polskiej transformacji, wykorzystujący w swojej sztuce skrótową konwencje komiksu i stylistykę pop kultury. Charakterystyczna dla twórczości Maciejowskiego jest transformacja malarska zawłaszczonych zdjęć (lub ich fragmentów) z kolorowych czasopism, historii malarstwa i masowych mediów jak film na płótno, wzbogacanych o dialogi lub ironiczne komentarze. Tematyka jego obrazów oscyluje wokół analizy medialnej, sfery informacji i sensacji kultury spektaklu, a także problemów codzienności oraz stereotypów i obyczajów polskiego i innych współczesnych społeczeństw. Maciejowski jest laureatem Paszportu Polityki za rok 2002 „za spostrzegawczość i dowcip“ oraz nagrody Lovisa Corintha (Regensburg, 2010).