Struktura niebieska
Wymiar
23 x 33 cm w św. p-p
Technika
gwasz/papier
Sygnatura
sygn. l. g.: JAN / BER / DYSZ / AK (czarną kredką)
Datowanie
1987
„Przestrzeń należy do bytów pierwszych, a jako byt ma swoją naturę i istnieje w postaci materialnej – konkretnej i przejawia się jednocześnie niematerialnie. Istnieje we wszelkiej egzystencji obiektywnie, ale realizuje się dla nas subiektywnie, a subiektywnie może się uniwersalizować”. To interesujące spostrzeżenie Jana Berdyszaka stanowi kwintesencję jego artystycznych poszukiwań. Towarzyszyły one artyście niemal od początku. Zauważenie roli przestrzeni w dziele sztuki przyczyniło się do przedefiniowania jego formy. Przestrzeń odkryta w strukturze obrazu sprawiła, że stał się on nie tylko tworem artysty, ale również otoczenia, w którym się znalazł. Kompozycje wieloczęściowe, z wyciętymi elementami, z wykorzystaniem przezroczystej szyby, instalacje – wymagają od odbiorcy podjęcia artystycznej i intelektualnej gry. Jednocześnie eksperymenty Berdyszaka to jedne z najważniejszych punktów rozwojowych powojennej sztuki polskiej.
„Struktura niebieska”, typowy przykład dorobku artysty, powstała w 1987 roku. W tym czasie Jan Berdyszak uczestniczył w ekspozycjach warszawskiej Galerii Studio, Galerie L'Ollave w Lyonie i Skironio Museum.
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
23 x 33 cm w św. p-p
Technika
gwasz/papier
Sygnatura
sygn. l. g.: JAN / BER / DYSZ / AK (czarną kredką)
Datowanie
1987
Dodatkowe informacje
dat. l. d.: 19 / 87 (czarną kredką)
„Przestrzeń należy do bytów pierwszych, a jako byt ma swoją naturę i istnieje w postaci materialnej – konkretnej i przejawia się jednocześnie niematerialnie. Istnieje we wszelkiej egzystencji obiektywnie, ale realizuje się dla nas subiektywnie, a subiektywnie może się uniwersalizować”. To interesujące spostrzeżenie Jana Berdyszaka stanowi kwintesencję jego artystycznych poszukiwań. Towarzyszyły one artyście niemal od początku. Zauważenie roli przestrzeni w dziele sztuki przyczyniło się do przedefiniowania jego formy. Przestrzeń odkryta w strukturze obrazu sprawiła, że stał się on nie tylko tworem artysty, ale również otoczenia, w którym się znalazł. Kompozycje wieloczęściowe, z wyciętymi elementami, z wykorzystaniem przezroczystej szyby, instalacje – wymagają od odbiorcy podjęcia artystycznej i intelektualnej gry. Jednocześnie eksperymenty Berdyszaka to jedne z najważniejszych punktów rozwojowych powojennej sztuki polskiej.
„Struktura niebieska”, typowy przykład dorobku artysty, powstała w 1987 roku. W tym czasie Jan Berdyszak uczestniczył w ekspozycjach warszawskiej Galerii Studio, Galerie L'Ollave w Lyonie i Skironio Museum.