Plakat przedstawienia Wielopole, Wielopole Teatru Cricot 2
Wymiar
99,3 x 69,3 cm
Technika
plakat
To jeden z nielicznych plakatów, z serii 1000 egzemplarzy przygotowanych dla spektaklu „Wielopole, Wielopole”. Premiera przedstawienia odbyła się 23 czerwca 1980 r. w dawnej bazylice przy via Santa Maria we Florencji, pod patronatem Comune di Firenze i Teatro Regionale Toscano. Spektakl odniósł duży sukces i zalicza się go do najważniejszych dzieł artysty.
Na afiszu znajduje się fotografia przedstawiająca kościół parafialny w Wielopolu Skrzyńskim, gdzie urodził się i spędził wczesne dzieciństwo Tadeusz Kantor. Karolina Czerska przypomina, że: „proboszczem w tym kościele był brat babki Kantora – ksiądz Józef Radoniewicz, tam wzięli ślub rodzice artysty, tam on sam został ochrzczony. Urodził się na plebanii w sąsiedztwie kościoła, gdzie spędził pierwsze sześć lat życia.”. Wspomnienia, swoisty powrót do przeszłości stanowią kanwę przedstawienia. Jednocześnie ważne miejsce zajmuje problem powtarzalności zdarzeń i wszechobecnej śmierci. Kantor opisując przedstawienie podkreślał: „w tym spektaklu nie istnieje tekst literacki (dramat pisany), do którego (...) można by znajdować odniesienia”. I dalej: „ta rekonstrukcja wspomnień dzieciństwa ma zawierać tylko te momenty, obrazy, „klisze”, które pamięć dziecka zatrzymuje, dokonując wyboru w masie rzeczywistości, wyboru niezwykle istotnego (artystycznego), bo trafiającego nieomylnie w prawdę”.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
99,3 x 69,3 cm
Technika
plakat
To jeden z nielicznych plakatów, z serii 1000 egzemplarzy przygotowanych dla spektaklu „Wielopole, Wielopole”. Premiera przedstawienia odbyła się 23 czerwca 1980 r. w dawnej bazylice przy via Santa Maria we Florencji, pod patronatem Comune di Firenze i Teatro Regionale Toscano. Spektakl odniósł duży sukces i zalicza się go do najważniejszych dzieł artysty.
Na afiszu znajduje się fotografia przedstawiająca kościół parafialny w Wielopolu Skrzyńskim, gdzie urodził się i spędził wczesne dzieciństwo Tadeusz Kantor. Karolina Czerska przypomina, że: „proboszczem w tym kościele był brat babki Kantora – ksiądz Józef Radoniewicz, tam wzięli ślub rodzice artysty, tam on sam został ochrzczony. Urodził się na plebanii w sąsiedztwie kościoła, gdzie spędził pierwsze sześć lat życia.”. Wspomnienia, swoisty powrót do przeszłości stanowią kanwę przedstawienia. Jednocześnie ważne miejsce zajmuje problem powtarzalności zdarzeń i wszechobecnej śmierci. Kantor opisując przedstawienie podkreślał: „w tym spektaklu nie istnieje tekst literacki (dramat pisany), do którego (...) można by znajdować odniesienia”. I dalej: „ta rekonstrukcja wspomnień dzieciństwa ma zawierać tylko te momenty, obrazy, „klisze”, które pamięć dziecka zatrzymuje, dokonując wyboru w masie rzeczywistości, wyboru niezwykle istotnego (artystycznego), bo trafiającego nieomylnie w prawdę”.