Kawiarnia Antyczna w Krakowie
Wymiar
22,8 x 32,5 cm
Technika
gwasz/papier
Sygnatura
sygn. i dat. prawy bok: "E. DWURNIK. 67"
Datowanie
1967
Studencka praca Edwarda Dwurnika. Doskonale widać w niej inspiracje twórczością Nikifora Krynickiego, która stała się przełomowa dla określenia artystycznej drogi młodego malarza. Stało się tak w 1965 roku, kiedy Edward Dwurnik zobaczył obrazy artysty-samouka na wystawie w Kielcach. Dwa lata później powstała „Kawiarnia Antyczna”, a w 1970 roku malarz obronił dyplom w pracowni Eugeniusza Eibischa na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Praca jest potwierdzeniem tego, co o artystycznej wizji Dwurnika napisał Karol Sienkiewicz: „pejzaże miejskie (weduty), w większości bez linii horyzontu - obserwowane z lotu ptaka, z charakterystycznym nagromadzeniem motywów. Zazwyczaj przedstawiają konkretne polskie miasta, artysta nie pozostaje jednak wierny topografii ani perspektywie. Na obrazach z tego cyklu sąsiadować mogą ze sobą obiekty i budynki w rzeczywistości oddalone od siebie o wiele przecznic. Miasta Dwurnika zasiedlają ludzie oraz cały zestaw artefaktów”.
Tytułowa Kawiarnia Antyczna w Krakowie to miejsce z bogatą historią. Jej początki sięgają 1823 roku, kiedy Szwajcar Lorenzo Paganino Cortesi, otworzył na krakowskim rynku cukiernię. Prawdopodobnie była to najstarsza kawiarnia w mieście. Kolejnym jej właścicielem był Redolfi. Po II wojnie światowej rozpoczęła działalność Kawiarnia Antyczna, która następnie powróciła do pierwotnej nazwy Redolfi.
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
22,8 x 32,5 cm
Technika
gwasz/papier
Sygnatura
sygn. i dat. prawy bok: "E. DWURNIK. 67"
Datowanie
1967
Dodatkowe informacje
na odwrocie informacje o pracy: "EDWARD DWURNIK 1967. / CYKL 1 (w owalu) / TYTUŁ Kraków V – Kawiarnia Antyczna / WYMIARY 22,7 X 32,5 cm / TECHNIKA" oraz pieczątka Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie z opisem: "Przedmiot nie podlega zakazowi wywozu za granicę i numerem: PS0?Z III – 645/96"
Studencka praca Edwarda Dwurnika. Doskonale widać w niej inspiracje twórczością Nikifora Krynickiego, która stała się przełomowa dla określenia artystycznej drogi młodego malarza. Stało się tak w 1965 roku, kiedy Edward Dwurnik zobaczył obrazy artysty-samouka na wystawie w Kielcach. Dwa lata później powstała „Kawiarnia Antyczna”, a w 1970 roku malarz obronił dyplom w pracowni Eugeniusza Eibischa na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Praca jest potwierdzeniem tego, co o artystycznej wizji Dwurnika napisał Karol Sienkiewicz: „pejzaże miejskie (weduty), w większości bez linii horyzontu - obserwowane z lotu ptaka, z charakterystycznym nagromadzeniem motywów. Zazwyczaj przedstawiają konkretne polskie miasta, artysta nie pozostaje jednak wierny topografii ani perspektywie. Na obrazach z tego cyklu sąsiadować mogą ze sobą obiekty i budynki w rzeczywistości oddalone od siebie o wiele przecznic. Miasta Dwurnika zasiedlają ludzie oraz cały zestaw artefaktów”.
Tytułowa Kawiarnia Antyczna w Krakowie to miejsce z bogatą historią. Jej początki sięgają 1823 roku, kiedy Szwajcar Lorenzo Paganino Cortesi, otworzył na krakowskim rynku cukiernię. Prawdopodobnie była to najstarsza kawiarnia w mieście. Kolejnym jej właścicielem był Redolfi. Po II wojnie światowej rozpoczęła działalność Kawiarnia Antyczna, która następnie powróciła do pierwotnej nazwy Redolfi.