Informel
Wymiar
72 x 84,5 cm
Technika
technika własna, olej/płótno
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "12.62 / Kantor"; sygn., dat. i opisany na odwrocie: «T. Kantor / Cracovie / XII 1962 / „peinture”»
Datowanie
1962
Obraz wybitnego awangardowego twórcy i wizjonera teatru XX wieku, powstał na początku lat 60, w okresie kiedy Kantor realizował m. in. inscenizacje do dramatów Witkacego: „W małym dworku” (Teatr Informel, 1961) czy „Wariat i zakonnica” (Teatr Zerowy, 1963). W tej dekadzie artysta przeprowadził szereg happeningów artystycznych (przykładowo „Lekcję anatomii wedle Rembrandta”, 1968). Współtwórca Grupy Młodych Plastyków do połowy lat 70. tworzył scenografię i kostiumy teatralne.
na odwrocie:
– fragment nalepki z opisem: T. Kantor: Abstrakcja. / 12/62 ” / K 266/ II /63;
– pieczęć (nieczytelna)
Malarskie inspiracje artysty miały swoje źródło w podróżach zagranicznych, ale i w samej idei podróżowania jako takiej. W rozumieniu Kantora chodziło w niej o rozwój intelektualny, poznawczy, wykraczanie poza znane sobie obszary. Na płótnach widzimy więc odwołania do dadaizmu, sztuki informel i konceptualnej. Początkowo było to malarstwo figuratywne – potem metaforyczne. Niezwykle ważne w tym zestawieniu są ambalaże, które zaczęły pojawiać się od 1963 roku. Gęsta od farby, soczysta od barw kompozycja „Informel” jest przykładem realizacji artysty z zastosowaniem klasycznej jeszcze techniki malarskiej. Ekspresyjna forma podkreślona jest różnorodnością kolorystycznych akcentów.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
72 x 84,5 cm
Technika
technika własna, olej/płótno
Sygnatura
sygn. i dat. p. d.: "12.62 / Kantor"; sygn., dat. i opisany na odwrocie: «T. Kantor / Cracovie / XII 1962 / „peinture”»
Datowanie
1962
Obraz wybitnego awangardowego twórcy i wizjonera teatru XX wieku, powstał na początku lat 60, w okresie kiedy Kantor realizował m. in. inscenizacje do dramatów Witkacego: „W małym dworku” (Teatr Informel, 1961) czy „Wariat i zakonnica” (Teatr Zerowy, 1963). W tej dekadzie artysta przeprowadził szereg happeningów artystycznych (przykładowo „Lekcję anatomii wedle Rembrandta”, 1968). Współtwórca Grupy Młodych Plastyków do połowy lat 70. tworzył scenografię i kostiumy teatralne.
na odwrocie:
– fragment nalepki z opisem: T. Kantor: Abstrakcja. / 12/62 ” / K 266/ II /63;
– pieczęć (nieczytelna)
Malarskie inspiracje artysty miały swoje źródło w podróżach zagranicznych, ale i w samej idei podróżowania jako takiej. W rozumieniu Kantora chodziło w niej o rozwój intelektualny, poznawczy, wykraczanie poza znane sobie obszary. Na płótnach widzimy więc odwołania do dadaizmu, sztuki informel i konceptualnej. Początkowo było to malarstwo figuratywne – potem metaforyczne. Niezwykle ważne w tym zestawieniu są ambalaże, które zaczęły pojawiać się od 1963 roku. Gęsta od farby, soczysta od barw kompozycja „Informel” jest przykładem realizacji artysty z zastosowaniem klasycznej jeszcze techniki malarskiej. Ekspresyjna forma podkreślona jest różnorodnością kolorystycznych akcentów.