Portret córki - praca dwustronna
Wymiar
190,5 x 84,6 cm
Technika
olej, technika własna/sklejka
Sygnatura
sygn. i dat. u dołu: WO'2004; sygn. i dat. na odwrocie p. g.: WO'04
Datowanie
2004
Malarstwo spontaniczne, żywiołowe, celowo antyestetyczne i prowokujące. Stanowiło kontrę wobec nauczania akademickiego lat 60. Artysta o „absolutnym oku”, jak wyraził się Wacław Taranczewski, proponował odbiorcy malarstwo surowe, pozbawione wyszukanych efektów stylistycznych. Artysta nie tworzył malarstwa zaangażowanego politycznie czy społecznie. Sięgał po portret, martwą naturę – klasykę motywów, przełożoną jednak na język buntu i nieoczywistości. Kipiąca od barw, intrygująca kompozycja podwójna, to kwintesencja stylu malarskiego artysty. Osobista w wymowie, dzięki portretowi córki, nabiera dodatkowej wartości kolekcjonerskiej.
Opis obiektu
Dodatkowy opis
Podobne w tej kategorii
Wymiar
190,5 x 84,6 cm
Technika
olej, technika własna/sklejka
Sygnatura
sygn. i dat. u dołu: WO'2004; sygn. i dat. na odwrocie p. g.: WO'04
Datowanie
2004
Dodatkowe informacje
Praca nieoprawiona.
Malarstwo spontaniczne, żywiołowe, celowo antyestetyczne i prowokujące. Stanowiło kontrę wobec nauczania akademickiego lat 60. Artysta o „absolutnym oku”, jak wyraził się Wacław Taranczewski, proponował odbiorcy malarstwo surowe, pozbawione wyszukanych efektów stylistycznych. Artysta nie tworzył malarstwa zaangażowanego politycznie czy społecznie. Sięgał po portret, martwą naturę – klasykę motywów, przełożoną jednak na język buntu i nieoczywistości. Kipiąca od barw, intrygująca kompozycja podwójna, to kwintesencja stylu malarskiego artysty. Osobista w wymowie, dzięki portretowi córki, nabiera dodatkowej wartości kolekcjonerskiej.