Kajetan Sosnowski

W latach 1934-1939 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W czasie okupacji utworzył w Siedlcach tajne komplety artystyczne. Po wojnie aktywnie włączył się w życie artystyczne. Założył szkołę plastyczną w Siedlcach oraz w Łodzi, gdzie współtworzył również oddział Związku Polskich Artystów Plastyków. Był naczelnym redaktorem miesięcznika „Świetlica”, jako ilustrator i autor tekstów współpracował z tygodnikiem "Kuźnica", prowadził dział plastyczny w miesięczniku "Poezja". Był współzałożycielem m.in. Grupy 55, Galerii Krzywe Koło i Galerii EL, przyczynił się do utworzenia Galerii 72.

Sosnowski przez cały okres twórczości nieustannie rozwijał i pogłębiał swoje doświadczenia artystyczne, a ówcześnie intrygującym go zagadnieniom poświęcał powstające kolejno cykle prac. W początkowym okresie powstawały dzieła inspirowane postimpresjonizmem. Artysta podejmował także próby opanowania technik graficznych, takich jak fluoroforty i drzeworyty. W latach 50tych stworzył swój pierwszy cykl dzieł o swobodnych kompozycjach, lecz tkwiących w koncepcji figuratywnej. Z końcem dekady przeszedł do form abstrakcyjnych, wieloznacznych i niedookreślonych. Z czasem odrzucił nawet zawarte w tytułach aluzje i skupił się całkowicie na materialnych cechach kompozycji. Tworzył cykle poświęcone procesowi redukcji barwy i zagadnieniu emanacji światła. Z czasem fascynacja naukami ścisłymi przerodziła się w inspirowany doskonałością natury cykl monochromatycznych kompozycji stworzonych z pozszywanych fragmentów surowego płótna. Powstał także cykl obrazów, w których wykorzystana została substancja chemiczna zmieniająca swą barwę pod wpływem panujących warunków atmosferycznych.